Patrick Ness Interview: Chaos Lopen

Chaos wandelen, de sciencefictionfilm voor jonge volwassenen, geschreven door Patrick Ness en gebaseerd op zijn roman, gaat op 5 maart in première. Daarin zijn vrouwen verdwenen en worden mannen onderworpen aan 'het lawaai' dat hun gedachten aan de wereld onthult.

Ness sprak met Screen Rant over het werken met acteurs als Daisy Ridley en Tom Holland en hoe het voelt om zijn eigen werk tot leven te zien komen.

Ik weet dat dit een bewerking is uit het boek, Het mes van nooit meer loslaten. Een van de uitdagingen waarvan ik wist dat ze daar moesten zijn, was hoe het geluid eruit zou zien. Kun je met me praten over het proces om het geluid naar het grote scherm te brengen? Is dat altijd de manier waarop het zich in je hoofd afspeelde?

Patrick Ness: Het was absoluut het langste gesprek dat we hadden. Het was vanaf het allereerste begin: "Hoe gaan we dit doen zodat het geen puinhoop wordt? Dus het is niet benauwend, dus het is niet verwarrend." En ik zag vele, vele verschillende versies terwijl ze probeerden: "Hoe ziet dit eruit? Hoe ziet dit eruit?"

In mijn visie was het iets anders in het boek, maar slechts in geringe mate. En dat heb ik allemaal aan de kant geschoven, want de scène die ik het leukst vind aan het lawaai, is een kleine scène in de film, waarin Daisy Ridley de heuvel op loopt en Tom Holland achter haar zit met knorrige gedachten over haar. Je kunt ze uit zijn achterhoofd zien vliegen, en dat vind ik perfect. Het voelt niet als iets dat we echt eerder hebben gezien, maar het voelt als precies wat een gevisualiseerde gedachte zou zijn. Daar was ik heel blij mee.

Hoe was het om je boek tot leven te zien komen? Is er een favoriete scène die je gefilmd hebt gezien?

Patrick Ness: Ik was op de set tijdens een zeer moerassige dag, met een moeras met echte bloedzuigers. Je kon ze zien zwemmen. En dat is leuk, je denkt: "Wanneer sta ik ooit weer in een moeras?"

Maar er was een geweldige scène in de geïmproviseerde afdak in de regen, die ik niet wil weggeven omdat het een leuk klein komisch moment is. Maar dat was een beetje verzonnen de dag ervoor, en ik dacht: "Dit is geweldig. Dit is perfect." Het is gewoon zo grappig, en het staat niet in het boek. Het is iets nieuws en geweldigs, dus ik zal het niet weggeven. Maar het is een goed, grappig moment.

Todd en Viola zijn in de film iets ouder dan in het boek. Heeft het leeftijdsverschil de relatie in de film beïnvloed of veranderd?

Patrick Ness: Niet echt. Het deel van het boek dat ik wilde suggereren, was dat de leeftijd in het boek waarin hij een man wordt gewoon willekeurig is. En ze wijst er later in het boek op dat de maan hier anders is, dus je kunt elke leeftijd hebben. Wat betekent het dat deze leeftijd je een man maakt?

Dat Tom en Daisy wat ouder zijn vind ik niet eens een probleem, want ze belichamen wie Todd en Viola werkelijk zijn. Het maakt de relatie een beetje volwassener, maar op geen enkele manier die me pijn doet. Jennifer Lawrence is een stuk ouder dan het personage van Katniss, maar niemand van ons vindt het erg, want Jennifer Lawrence is geweldig. Dus daar ben ik goed in.

Is er iets dat je opzettelijk hebt veranderd in de film, omdat je eraan dacht nadat het boek was gepubliceerd?

Patrick Ness: Ik heb nergens spijt van, als dat is wat je vraagt. Er is een plotpunt waar iedereen om schreeuwt, maar ik blijf erbij. Omdat het moet gebeuren; het is gewoon triest.

Maar de mogelijkheid van wat je kunt zien, zijn dingen zoals die scène in de afdak. Je denkt: "Ah, dit stond niet in het boek." Maar dit is wat het kan doen, want dit is hoe we het zien. Er is dus een kans om iets nieuws te doen. Ik sta daar heel, heel open voor.

Toen ik A Monster Calls deed, zei de regisseur altijd: "Er zijn geen slechte ideeën." Een idee is op zichzelf al belangrijk, of juist niet. Het is niet van wie het komt, of waar of wanneer, en dat was een enorme les die ik hierin meenam.

Chaos wandelen speelt nu in Amerikaanse theaters.

Uncharted: elk gamepersonage in de film en hoe ze zich verhouden