The Big Sleep: 10 redenen waarom het de beste hardgekookte detectiveklassieker is

Het hardgekookte detectivegenre neemt een speciale plaats in in de literaire en filmische geschiedenis van de Amerikaanse mythos. Het vertelt zowel provocerende verhalen als commentaar op het tijdperk waarin het gemaakt is. De grote slaap, geregisseerd door Howard Hawkes, is een geweldige weergave van de donkere kant van Amerika in de jaren '40, met zijn gevoel van plakkerig paranoia en isolement, proberen te begrijpen uit een reeks chaotische gebeurtenissen die dreigementen over zijn nalatenschap.

De grote slaap slaagde erin om alle kenmerken van zijn genre tot hun puurste en ruwste vormen te distilleren. Het is held was sarcastisch, scrappy, en humeurig. De heldin was een vlotte femme fatale. Het mysterie was een steeds dieper wordende puzzeldoos met meer lagen om bij elke beurt te ontdekken. En altijd had het het gevoel van angst dat het volgende grote Amerikaanse filmgenre, de film, zou inspireren noir. Hier zijn 10 redenen waarom het de beste hardgekookte detectiveklassieker is.

10 HET HEEFT EEN EXISTENTILE HELD

Alle hardgekookte detectivefilms die tot het film noir-genre behoren, hebben een eigenaardige verveling, een gevoel van lusteloosheid dat hun hoofdrolspelers omhult, maar ze nooit volledig verteert. Ze vinden hun leven onbevredigend en hun omstandigheden smakeloos en opzichtig, maar ze volharden alleen door de kracht van hun geest. Het zijn "stoere jongens".

Humphrey Bogart vatte dit specifieke type existentiële held, vatbaar voor nihilisme, samen met een... sardonische opmerking in de aanslag om alle heersende gevoelens door te prikken dat het leven eerlijk, geordend en alleen maar. Het leven is ruw en een privédetective moest realistisch zijn over hun omstandigheden, en daarom had Philip Marlowe's specifieke vorm van gewiekst altruïsme veel imitaties.

9 HET HEEFT EEN SCHITTERENDE FEMME FATALE

Tegenover elke hardgekookte detective staat een even meeslepende femme fatale, die past bij zijn humor en intelligentie en een uitdaging biedt. In De grote slaap, De 20-jarige Lauren Bacall stapt op het bord tegenover Philip Marlowe van Humphrey Bogart, die twee keer zo oud was als zij.

Als Vivian Rutledge, de oudste dochter van Marlowe's cliënt generaal Sternwood, is ze ingetogen, elegant en verfijnd. Onder haar stijlvolle fineer schuilt echter een rusteloze geest van dubieuze motivaties. In het detectivegenre was het gevaarlijk om te dicht bij de hoofdrolspeelster te komen, en dat is nooit meer het geval dan bij haar.

8 HET HEEFT EEN COMPLEX MYSTERIE

De beste hardgekookte detectivefilms hebben geen simpel mysterie. Ze zijn niet, om een ​​beroemde detective te citeren, "Elementair". Ze zullen een dubbele structuur aan hun probleem toevoegen; er zal een oppervlakkig mysterie zijn (vaak degene die de PI in eerste instantie wordt ingehuurd om op te lossen), en een dieper mysterie onder dat oppervlak dat zich in de loop van hun onderzoek aan de PI zal presenteren.

In De grote slaap, de belangrijkste reden waarom Marlowe wordt ingehuurd door generaal Sternwood is om te ontdekken waarom zijn nymfomane dochter wordt gechanteerd. Maar Marlowe komt er al snel achter dat Sternwood ook geplaagd wordt door de recente verdwijning van zijn hulp, Sean Regan, van wie hij vermoedt dat hij vals spel heeft gespeeld.

7 HET HEEFT SNAPPY WISE-CRACKS

Raymond Chandler doordrenkte zijn detectiveromans vaak met een wrang gevoel voor humor. Hij noemde de American Dream vaak als de ultieme grieven, en zijn personages hadden een soortgelijk gevoel van onthouding. Het enige tegengif was een goed gesprek, waar pittige wijze kreten de geurige depressie verbraken.

De dialoog voor De grote slaap is geschreven door William Faulkner, Jules Furthman en Leigh Brackett. Brackett zou verder gaan met het schrijven van de dialoog voor de Star Wars film Aflevering V: Het rijk slaat terug. De pittige lijnen worden snelvuurachtig als kogels afgeleverd, waardoor de spanning gedurende de hele film behouden blijft.

6 HET HEEFT GEEN HEROICSCHE KARAKTERS

In de eerste paar minuten van de film, wanneer Philip Marlowe zijn cliënt generaal Sternwood ontmoet, is er een scène die de context goed weergeeft waaruit de rest van de personages voortkomen; ieders bestaan ​​is een niveau van zuivering, ze doen gewoon wat ze kunnen om te overleven.

Het is waarom er zijn geen heldhaftige karakters, en naarmate Marlowe dieper ingaat op de levens van de drie Sternwood-familieleden in het centrum van de... mysterie, realiseert hij zich dat elk van hen zal doen wat nodig is om niet te worden meegesleurd door het zinken van de anderen reputatie. Ze leven in een grijze wereld waar moraliteit dun is.

5 HET BESCHIKTE MANNEN EN VROUWEN OP GELIJKE VOET

In het Pre-Code-tijdperk van Hollywood waren veel personages die vrouwen met een 'slechte reputatie' uitbeeldden zonder veel poespas in films te zien. Wat dit meestal betekende, is dat vrouwen die in een andere periode als te "brutaal" werden beschouwd om tegen mannen te praten, hun zegje mochten doen in de plot van de film.

Er zijn verschillende prominente vrouwelijke personages in De grote slaap die extreem zelfbewust zijn en niet bang zijn om hun spullen te pronken en te pronken met hun overtuiging. Vivian Rutledge, Carmen Sternwood, Mona Mars en zelfs een boekhandelaar die ongegeneerd avances maakt over Philip Marlowe omdat hij haar "intrigeert" heeft net zoveel schermtijd -en net zoveel belang voor de plot- als de man karakters.

4 HET HEEFT GEEN GELUKKIG EINDE

Gedurende De grote slaap er is een doordringend gevoel van angst. Met elke nieuwe moord en elke nieuwe verdachte die wordt onthuld, is er een oprukkend gevoel van onvermijdelijkheid. En hoewel Philip Marlowe de zaak oplost die hij moet oplossen, is hij er niet blij mee.

De grote slaap en de plot lijkt alleen maar de grootste angsten van Marlowe te bevestigen; dat slechte dingen gebeuren met goede mensen, en goede mensen zijn niet altijd wat ze lijken te zijn. Ook al heeft hij de zaak opgelost, dezelfde ellendige mensen die in leven zijn gebleven, zullen nog steeds manieren vinden om elkaar in de rug te steken. Een keiharde detectivefilm is niet voor niets een sprookje, en heeft zelden een happy end.

3 HET KICK BEGON HET FILM NOIR-GENRE

Er zal altijd enige discussie zijn over de vraag of "film noir" een filmgenre is of een filmische visuele stijl die op verschillende genres kan worden toegepast, maar na De grote slaap, de jaren '40 en '50 werden doordrenkt van wat 'het laatste grote Amerikaanse filmgenre' kan worden genoemd dat langzaam opkwam sinds de Grote Depressie.

Films van deze decennia zaten vol met hardgekookte 'stoere kerel'-detectives, femme fatales, morele dubbelzinnigheid, seksuele motivaties en cynisme. Het zou pas in de jaren 90 zijn, met films als L.A. Vertrouwelijk, Basisinstinct, en Mulholland Drive dat het genre nieuw leven zou worden ingeblazen. Nu, met films als Het meisje met de drakentattoo, John Wick, en Nightcrawler, is er zelfs een toename van "neo noir".

2 HET IS EEN INSPIRATIE VOOR ANDERE DETECTIEFILMS

De primaire en secundaire dualiteit van zijn mysterie, de dogmatische aard van zijn held om ondanks toenemende nutteloosheid door te gaan met het zoeken naar de oplossing, de pittige repartee tussen de cast, de donkere visuele beelden - al deze archetypen zijn kenmerken van het hardgekookte detectivegenre en hebben talloze andere geïnspireerd films.

De film Chinatown met in de hoofdrol Jack Nicholson is een van de beste detectivefilms zich laten inspireren door De grote slaap voor alle genoemde archetypen. Zijn held is een existentiële privédetective wiens mysterie uiteindelijk een politiek plan ontrafelt, maar hij lijkt niettemin erg op de gereserveerde en oplettende Philip Marlowe.

1 HET INSPIREERT ANDERE ONWAARSCHIJNLIJKE MEDIA TOT DEZE DAG

Als je een Star Trek-fan bent, ken je het concept van een holodek, waar personeel op een ruimteschip hun fantasieën digitaal kan waarmaken. Het werd voor het eerst geïntroduceerd in Star Trek: de volgende generatie, de razend populaire serie uit de jaren 90 die Gene Roddenberry's franchise van de jaren '60 en '70 bevorderde.

Kapitein Picard van de USS Enterprise ging vaak naar het holodek om een ​​programma uit te voeren met de titel "Dixon Hill", waarin hij de rol van een "hardgekookte detective" op zich nam en misdaden oploste. Acteur Patrick Stewart en Maurice Hurley bedachten het personage nadat ze hun gedeelde liefde voor de Philip Marlowe-mysteries van Raymond Chandler realiseerden.

VolgendeHarry Potter: Perkamentus' 10 meest blijvende citaten over vriendschap

Over de auteur