Trainspotting en 9 andere klassieke films over drugsgebruik

Drugsgebruik is een populair onderwerp voor films sinds Hollywood net begon. 1936's Reefer Madness is een achteraf hilarisch propagandastuk over de verwoestende effecten van marihuanagebruik. Naarmate de samenleving lichter is geworden en drugsgebruik meer geaccepteerd is geworden, heeft cinema plaatsgemaakt voor meer sympathieke portretten van verslaafden. Niet alle drugsfilms zijn hersenloze inspanningen zoals Gast, waar is mijn auto?.

Danny Boyle's Treinspotting, waarin het wel en wee van een groep heroïneverslaafden in Edinburgh wordt beschreven, is een goed voorbeeld van een film over drugsgebruik die door critici wordt geprezen als een respectabel filmwerk.

10 Treinspotting (1996)

Bij het aanpassen van de cult-favoriete roman van Irvine Welsh Treinspotting voor het scherm visualiseerde regisseur Danny Boyle met succes de manische energie van het proza ​​van de auteur, terwijl scenarioschrijver John Hodge de pikzwarte komische toon van het boek intact hield.

De losse plot werkt omdat de film wordt verankerd door de meeslepende hoofdrol van Ewan McGregor. Drugsverslaving is een groot thema in deze film, maar het raakt ook klassenkwesties in Edinburgh.

9 Requiem voor een droom (2000)

Darren Aronofsky vestigde zijn ijzersterke beheersing van de filmische vorm met Requiem voor een droom, die de drugsverslavingen van vier onderling verbonden personages in kaart brengt terwijl ze steeds verder wegglijden in een wereld van waanideeën.

Sommige scènes zijn bijzonder grimmig en de film is soms moeilijk om naar te kijken, maar Requiem voor een droom is het typische portret van verslaafden die het contact met de realiteit verliezen.

8 Scarface (1983)

Al Pacino schittert in Brian De Palma's vereerde misdaadepos littekengezicht als een Cubaanse immigrant die naar Miami komt en langzaam door de rangen van de criminele onderwereld klimt om de leider van zijn eigen cocaïne-imperium te worden.

Zoals met de meeste gangsterverhalen, Tony Montana's opkomst maakt uiteindelijk plaats voor zijn val. In dit geval kan het worden toegeschreven aan zijn eigen drugsverslaving. In de tweede helft van de film wordt hij vaak gezien met zijn gezicht begraven in een berg cola.

7 Verkeer (2000)

Er zijn een heleboel met elkaar verweven verhaaldraden in het misdaadepos van Steven Soderbergh Verkeer, maar de belangrijkste is dat de Amerikaanse president een rechter de opdracht geeft om enige vooruitgang te boeken in Amerika's steeds erger wordende oorlog tegen drugs.

In zijn onderzoek naar de aanhoudende drugsepidemie ontdekt de rechter tot zijn afschuw dat zijn eigen tienerdochter verslaafd is aan crack.

6 Pulp Fiction (1994)

In het segment 'Vincent Vega en Marsellus Wallace's Wife' van Quentin Tarantino's duistere komische misdaadbloemlezing Pulp Fiction, koopt maffia-huurmoordenaar Vincent Vega wat heroïne van zijn dealer Lance en schiet op voordat hij de vrouw van zijn baas, Mia Wallace, ophaalt voor het avondeten.

Na het eten neemt hij haar mee naar huis en draagt ​​zij zijn jas. Terwijl hij in de badkamer is, vindt ze zijn heroïne in de zak, verwart het met cocaïne, snuift een paar lijnen en overdoses. Als ze sterft, is Vincent een dode man. Dus in paniek rijdt hij haar naar het huis van Lance om een ​​adrenalinestoot aan haar hart toe te dienen.

5 Maanlicht (2016)

Tarell Alvin McCraney schreef zijn semi-autobiografische, uiteindelijk niet geproduceerde toneelstuk In Moonlight zien zwarte jongens er blauw uit als een coping-mechanisme toen zijn aan drugs verslaafde moeder stierf. Het is een coming-of-age-verhaal over de ontberingen waarmee een homoseksueel zwart kind wordt geconfronteerd dat opgroeit met een gewelddadige, aan crack verslaafde moeder.

Een geestverwant voelen met de toneelschrijver als zijn eigen moeder had geworsteld met verslaving, besloot Barry Jenkins om het stuk te verfilmen, en het resultaat was: een van de mooiste films ooit gemaakt, die de prijs voor Beste Film meer dan verdiende.

4 Drogisterij Cowboy (1989)

Matt Dillon schittert als het hoofd van een "familie" van junkies in het krachtige drama van Gus Van Sant Drogisterij Cowboy. Ze reizen door Amerika en beroven drogisterijen om hun drugsverslaving te bekostigen.

Wanneer de familie een tragedie overkomt, besluit hij om rechtdoor te gaan, maar wordt geconfronteerd met de harde realiteit dat het opgeven van zijn drugsgebruikende verleden niet gemakkelijk zal zijn.

3 Gemakkelijke Ruiter (1969)

Dennis Hopper luidde de New Hollywood-beweging in met Easy Rider, zijn motorfilm die de tijdgeest van de tegencultuur van de late jaren '60 vastlegt.

Hopper speelt samen met Peter Fonda als een paar motorrijders die op pad gaan nadat ze een boot vol drugs hebben gedaan en onderweg hun portie drugs gebruiken. Een bijzonder nachtmerrieachtige reeks ziet de personages een bad trip hebben terwijl ze Mardi Gras vieren op een begraafplaats.

2 Goodfellas (1990)

Het doorlopende proefschrift van Martin Scorsese in zijn films over de maffia is dat een leven van misdaad nooit loont en maar op één manier eindigt. Het verhaal van de gangster die FBI-informant Henry Hill werd, gaf Scorsese de perfecte basis voor dat filmische statement, en Goodfellas werd uiteindelijk misschien wel de beste gangsterfilm ooit gemaakt. Echte gangsters zeggen dat het speelt als een thuisfilm.

Henry's ondergang begint wanneer hij de wensen van zijn baas Paulie tart en coke gaat verkopen. En natuurlijk begint hij high te worden van zijn eigen voorraad. De iconische helikoptersequentie geeft prachtig de waanzinnige, paranoïde, drugsverslaafde mentaliteit van Henry weer.

1 Angst en walging in Las Vegas (1998)

Terry Gilliam is mogelijk de enige regisseur wiens visuele stijl surrealistisch en geestverruimend genoeg is om de gonzo-geschriften van Hunter S. Thompson voor het grote scherm.

Johnny Depp schittert als Raoul Duke, een nauwelijks verhuld portret van Thompson zelf, die met zijn advocaat Dr. Gonzo, gespeeld door Benicio del Toro, naar Vegas gaat om verslag te doen van de Mint 400-motorrace. Echter, net als de roman, gaat de film snel over van sportjournalistiek naar een drugsverslaafde odyssee door Sin City.

Volgende10 Disney-verwijderde scènes We zijn blij dat ze knippen

Over de auteur