Ze zachtjes doden en de echte betekenis uitgelegd
de film Ze zachtjes doden vertelt een ruig verhaal over misdaad en gevolgen, en eindigt met een grommend commentaar op de zogenaamde "Amerikaanse droom." Geschreven en geregisseerd door de Australische filmmaker Andrew Dominik, werkt de film als een conventionele gangster film, maar gebruikt clips van de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2008 voor een breder verhaal over economische werkelijkheden. Momenteel streamen op Netflix, Ze zachtjes doden oorspronkelijk uitgebracht in november 2012.
In Ze zachtjes doden, huurmoordenaar Jackie Cogan (Brad Pitt) opereert als een onderwereldregulator. Toen twee laaggeplaatste criminelen, Frankie (Scoot McNairy) en Russell (Ben Mendelsohn) een lokaal kaartspel van Markie Trattman (Ray Liotta) beroven, verstoren ze de cashflow en machtsdynamiek van de gemeenschap. Zoals Jackie uitlegde aan zijn maffia-aannemer Driver (Richard Jenkins), weet iedereen dat Trattman ooit zijn eigen spel heeft beroofd, dus de waarheid maakt niet uit - het is vertrouwen in het systeem
Jackie ziet het grotere geheel en beschermt zijn cashflow in Ze zachtjes doden. Voordat Trattman kan worden vermoord, heeft Jackie echter goedkeuring nodig van de niet nader genoemde bazen van Driver. Hij vertrouwt het systeem, maar bereidt zich ook voor op het ergste. Jackie moet een gevoel van economisch evenwicht herstellen om meer financiële kansen te krijgen, en daarom accepteert hij een contract van $ 15.000 om Trattman te vermoorden. Het hele eerste uur van de Netflix-misdaadfilm onderzoekt Jackie's motivaties en beschrijft hoe hij de storm weet te overleven. Hier is een uitleg voor de laatste act van Ze zachtjes doden.
Ze zachtjes doden als een allegorie voor de financiële crash van 2008
Ze zachtjes doden speelt zich af als een allegorie voor de financiële crisis van 2007-2008: het nemen van grote risico's, een ineenstorting van het systeem, financiële reddingsoperaties en een daaropvolgende recessie. De crash die Jackie probeert te overwinnen, vindt zijn oorsprong in het feit dat Trattman toegeeft zijn eigen kaartspel te hebben beroofd. Tussen haakjes, zijn onbeschaamde hebzucht en opschepperij zet Squirrel ertoe aan het systeem te manipuleren door twee naïeve criminelen in te huren, Frankie en Russell, die het geld gewoon nodig hebben. Ze anticiperen niet op de gevolgen van het beroven van Trattman, maar weten wel waar de schuld zal vallen. Voor een real-life vergelijking (h/t Stapeluitwisseling), is Trattman verbonden geweest met de voormalige CEO van Bear Stearns, James Cayne, een zakenman die gedeeltelijk beschuldigd van het aanzetten tot de financiële crisis van 2007-2008, en ook een man die een team van Internationale kaartspelers voor bridgewedstrijden met hoge inzetten.
Zoals beschreven in het drama van 2015 De grote korte, waren investeringsmakelaars zoals Cayne verantwoordelijk voor een onvermijdelijke financiële crisis. Binnen de wereld van Ze zachtjes doden, de overval op Trattman zorgt voor een vertrouwenscrisis, wat betekent dat iemand de storm moet bedaren. In dit geval herinnert Chauffeur Jackie eraan dat zijn bazen een... "totale bedrijfsmentaliteit" - ze willen niet doden Trattman, ze willen hem alleen een bericht sturen. Maar Jackie vertelt Driver dat ze de industrie weer normaal moeten maken. Tijdens dit gesprek zei George W. Op de radio is Bush te horen over de publieke opinie en het opbouwen van draagvlak. Even later, terwijl de handlangers van Driver zich voorbereiden om Trattman een pak slaag te geven, verwijst een nieuwsclip naar Henry Paulson, de voormalige CEO van Goldman Sachs die minister van Financiën werd en in beweging. In Ze zachtjes doden, Driver moet het vertrouwen herstellen, maar beschermt zijn maatjes. Jackie daarentegen beschermt zichzelf. Deze afzonderlijke filosofieën zetten hun laatste gesprek op (meer daarover hieronder).
Als Killing Me Softly's Als primaire financiële toezichthouder signaleert Jackie grote problemen met zijn gebruikelijke medewerkers. Ten eerste wil Driver Trattman redden, dus dat is een probleem. Ten tweede schakelt Jackie een medehuurmoordenaar in genaamd Mickey (James Gandolfini) om hulp, maar ontdekt dat de man nu zwaar drinkt en eenvoudig onbetrouwbaar is. Mickey is ook een deel van het probleem omdat hij geld aanneemt, maar lacht om het concept van verantwoordelijkheid. Na een onthullend gesprek in de hotelkamer, krijgt Jackie duidelijkheid en informeert Driver dat Mickey moet gaan, en NU moet gaan. De gevangenis zal goed voor hem zijn, net als zoveel bankiers uit het echte leven die het systeem in hun voordeel hebben gemanipuleerd en het perspectief verloren. Er is nog menselijkheid in Mickey, zoals blijkt uit zijn snikverhalen, maar hij is een andere man. Jackie geeft zelfs toe dat hij de versie van Mickey wilde hebben van "twee jaar geleden."
Om zichzelf te redden, moet Jackie al het vuile werk opknappen. Hij weet hoe dom sommige laaggeplaatste criminelen kunnen zijn, wat blijkt uit opmerkingen aan Driver over hun kennis Kenny Gill (Slaine), die informatie verschaft over Frankie en Russell. Nadat Jackie Mickey heeft opgezet en Trattman heeft vermoord tijdens een gestileerde reeks, gaat hij verder in de keten. Eekhoorn wordt gedood voor het orkestreren van de Trattman-overval. Frankie wordt vermoord omdat ze naïef en onbetrouwbaar is; iemand die mogelijk nog meer problemen zou kunnen veroorzaken door te veel te praten. Voor Jackie zijn het gewoon zaken. Hij herstelt het vertrouwen in het systeem en het vertrouwen in de mensen die hem aannemen. En het is geen toeval dat Jackie de lijn gebruikt "Ja dat ben je wel" om mensen zoals Frankie aan te spreken die beweren onzeker te zijn over bepaalde feiten, omdat het een zin is die aansluit bij Barack Obama's campagneslogan "Ja dat kunnen we."
Wat ze zacht vermoorden's laatste scène en Cogan's toespraak betekenen?
Ze zachtjes doden eindigt met een commentaar op de American Dream en de opkomst van Barack Obama. Nadat hij Frankie heeft vermoord, heeft Jackie zijn onderwereldgemeenschap in evenwicht gebracht en heeft hij zich gevestigd als iemand die verandering creëert en inspireert. Toch is hij zich volledig bewust van de realiteit dat zakelijke collega's American Dream-concepten tegen hem zullen gebruiken, net zoals een echte zakenman probeerde om financiële situaties in hun voordeel om te draaien, in de hoop dat veel Amerikanen te naïef waren om de kleine lettertjes op te merken, of het gewoon niet zoveel kon schelen.
Als Jackie een bar binnenkomt om Driver te ontmoeten, spot hij met Obama die op televisie een toespraak houdt over Amerikanen die deel uitmaken van één grote gemeenschap. "Ach, ja. We zijn allemaal hetzelfde," Jackie fronst, "we zijn allemaal gelijk." Hij spot ook met Driver die zegt: "Doe me een plezier: doe me geen plezier. Ik zie hoe je werkt." Op dit moment probeert Jackie een zinvolle uitwisseling uit te voeren, maar hij wordt in wezen afgesloten door niet dezelfde mening te delen als Driver. Achteraf gezien is het datzelfde concept dat veel Amerikanen ertoe bracht om op te stemmen Donald Trump in 2016, al was het maar omdat ze reductief waren bestempeld en gecategoriseerd als conservatieven die niet begrepen wat het beste voor hen was. In Ze zachtjes doden, Jackie begrijpt volledig wat hij nodig heeft, en wat hij verschuldigd is: $ 45 duizend voor drie hits. Terwijl Jackie naar de badkamer gaat, kort voor het tellen van zijn verdiensten, spreekt Obama op televisie over de... "vergeten hoeken van de wereld" en gedeeld lot. Als Jackie terugkeert uit de badkamer, zingt het publiek op televisie "Ja dat kunnen we! Ja dat kunnen we!" - een moment dat aansluit bij dat van de huurmoordenaar "Ja dat ben je wel" uitspraken van vroeger, en zet ook zijn laatste toespraak op over hoe Amerika eigenlijk werkt (vanuit zijn perspectief).
Jackie realiseert zich dat hij te kort is gedaan door Driver, die grijnst als een echte sluwe CEO, en citeert "recessieprijzen." Volgens de bazen krijgt Jackie hetzelfde betaald als hun andere huurmoordenaar, Dillon (Sam Shepard). Tot Driver's verbazing heeft Jackie de marktprijzen echter verschoven door Dillon die ochtend te vermoorden. Bestuurder probeert zijn persoonlijke perspectief te rechtvaardigen, daarbij verwijzend naar: "een zakenrelatie" en zelfs suggereren dat Jackie aandacht moet besteden aan Obama's verklaring dat... "Van de velen zijn wij één." Maar deze Amerikaanse arbeider, Jackie, gelooft niet in mythe en brengt het in verband met grondlegger Thomas Jefferson en zijn seksuele relatie met een slaaf. "Laat me niet lachen", Jackie zegt, "Ik woon in Amerika en in Amerika sta je er alleen voor. Amerika is geen land. Het is gewoon een bedrijf. Betaal me nu verdomme."
Als het systeem instort Me zachtjes vermoorden, neemt Jackie een groot risico en beschermt hij zijn zakelijke belangen. In plaats van Trattman te redden, herstelt hij het vertrouwen onder zijn collega's. Jackie's geloof is vertrouwen in zichzelf. Chauffeur kan drinken en klagen wat hij wil, maar er is niets veranderd voor zijn huurling. Ben het eens of oneens met Jackie's overtuigingen, zijn vermogen om het grotere geheel te zien, maakt hem tot een waardevolle Amerikaanse werker.
Mark Ruffalo speelde bijna in The Incredible Hulk
Over de auteur