'Robbie Amell van de DUFF onthult waarom hij de film bijna doorgaf'
Het lijdt geen twijfel dat velen buiten de demografische kern van de film naar hebben gekeken De DUFF met enige scepsis, gezien het als de nieuwste in een lange reeks van jonge volwassen romanaanpassingen die proberen de volgende culthit te worden (lees: Gemene meiden voor een nieuwe generatie). Degenen die eigenlijk zaag de film verliet echter hoogstwaarschijnlijk het theater aangenaam verrast - met acteur Robbie Amell een gecertificeerde scène-stealer (lees onze recensie).
De release van de film zorgde ervoor dat de ster van Amell bleef rijzen, na een verschijning als Firestorm op De flits, en nu in productie op Barry Sonnenfeld's high-concept comedy Negen levens. Toen we de kans kregen om op de set met Amell te praten, kon hij de film en zijn cast alleen maar prijzen - en onthulde dat zijn verrassende wending in De DUFF kwam in de buurt van nooit gebeuren.
Voor alle duidelijkheid, het is nog steeds ster Mae Whitman (Gearresteerde ontwikkeling, Ouderschap) die het hedendaagse verhaal van liefde, lichaamsbeeld, vriendschap en volwassen worden verankert. Maar
Bioscoopbezoekers zullen aan het ene of het andere uiterste gewend zijn, waarbij de meeste tienerverhalen afhankelijk zijn van de pestkop of jock van een stokje worden gehaald, terwijl de gevoelige beste vriend besluit voor eens en voor altijd een romantische relatie na te streven allemaal. Het is een onverwachte wending die Wesley in de loop van de film neemt, en volgens Amell, hoe het personage voor het eerst verschijnt, overtuigde hem er bijna van om de film helemaal door te geven:
"Om eerlijk te zijn, ik las de eerste 30 pagina's en legde het script neer, en ik pakte het bijna niet meer op, omdat het personage die stereotype klootzak was. Ik ken die man. Ik ben opgegroeid met die jongen op de middelbare school. Ik wilde dat niet doen. En mijn verloofde overtuigde me om de rest ervan te lezen. Je kwam erachter dat deze man een hart heeft, hij is gewoon jong, en hij is gewoon een beetje een idioot en zegt sommige dingen die hij waarschijnlijk niet zou moeten doen. Maar er is gewoon iemand als Bianca nodig, gewoon een vriend, om hem een beetje uit te dagen om een beetje te veranderen."
Amell, net als Wesley, kwam uiteindelijk langs - en de film was daardoor beter. Maar de eer voor het plezier van de film kan niet worden toegeschreven aan Amell of Whitman, omdat het de chemie van de twee was die de De DUFF dan vergelijkbare middelbare school drama. Waardoor het soms moeilijk is om te zien of de dialoog of de fysieke komedie daadwerkelijk in een script is geschreven of geïmproviseerd, blijkt dat de scherts op het scherm begon met een enkele, ongepaste grap tijdens de auditie proces:
"Het leuke was, toen ik het las, zag ik zeker een versie van mezelf in het personage waar ik net wat meer plezier kon hebben. Ik hou van de relatie tussen hem en Bianca. De mensen bij CBS Films waren erg cool en tijdens de vergadering zeiden ze: "We willen dat deze film echt aanvoelt en geaard en we gaan veel ruimte geven voor improvisatie.” Ik ben zo'n grote fan van Mae's, en dat was ik eerder. Ik kende haar werk van Arrested Development en Parenthood.
"Ik wist dat er veel geïmproviseerde achtergrond was, dus toen ik scheikunde bij haar ging lezen, bracht ik een aantal alternatieve regels binnen. Ze miste nooit een beat. Ze zat er altijd bovenop. Maar ik maakte haar aan het lachen om een heel ongepaste grap. We moeten dat gewoon vijf weken doen, probeer elkaar aan het lachen te maken en het gevoel te geven dat deze twee mensen echt een relatie kunnen hebben."
Als een van de meest crimineel onderschatte jonge komische actrices die momenteel aan het werk is, is het geen verrassing om te horen Amell prijst Whitman's snelle humor en improvisatievaardigheden (aangezien de voltooide film ze van begin tot eind liet zien) einde). Hoewel De DUFF is mogelijk niet geslaagd voor de tween-onsterfelijkheid van Gemene meiden, het heeft duidelijk een snaar geraakt bij zijn doelgroep, ongetwijfeld dankzij het script - genoeg om Amell van gedachten te doen veranderen - en zijn hoofdrolspeler.
Gezien het feit dat enkele van de meest geliefde en iconische verhalen over angst en romantiek op de middelbare school hun leven zijn, volledig gericht op de door hormonen gevoede tieners die ze proberen na te bootsen, De DUFF het bezitten van een sterke boodschap kan alleen maar een goede zaak zijn. Voeg een leidend duo toe dat allebei in opkomst lijkt te zijn, en de film lijkt steeds meer op een geval van de sterren staan op één lijn om sceptici eraan te herinneren dat er uitzonderingen zijn op elke regel - en elke overvolle genre.
Ben je uiteindelijk net zo aangenaam verrast door de prestaties en het karakter van Amell? Ben je opgelucht dat de acteur het script een tweede kans heeft gegeven? Deel uw mening over de film in de reacties en blijf op de hoogte voor ons volledige interview.
De DUFF is nu verkrijgbaar op dvd en blu-ray.
Superman's nieuwe vriendje onthult zijn geweldige geheim
Over de auteur