Interview met David Talbert en Forest Whitaker: Jingle Jangle

Jingle Jangle: Een Kerstreis, geschreven en geregisseerd door de productieve David E. Talbert, staat gepland voor release op Netflix op 13 november. In het gezinsvriendelijke verhaal gaat de uitvinder Jeronicus om met het recente verlies van zijn geliefde creatie en wordt hij herenigd met zijn vervreemde kleindochter Journey.

Talbert en ster Forest Whitaker spraken met Screen Rant over de muziek van de seizoensfilm, evenals de inspiratie achter zowel de film als zijn schattige robot Buddy.

David, jij hebt deze film geschreven en geregisseerd. Wat inspireerde dit verhaal?

David E. Talbert: Het is geweldig van alle films waar ik van hield toen ik opgroeide: Chitty Chitty Bang Bang, Willy Wonka en de Chocoladefabriek, Mary Poppins, allemaal. Maar ik wilde iets dat representatief was voor hoe de wereld eruit ziet - er echt uitziet, en alle culturen en kleuren uitnodigt om deel te nemen aan de feestdagen. Wat we sowieso altijd doen, maar er is niets voor ons om tijdens de vakantie naar te kijken dat op ons lijkt. En nu hebben we het.

Laten we het hebben over Jeronicus, want hij is verraden en lijdt een groot verlies aan het begin van de film. Hoe heeft dat hem beïnvloed en in welke gemoedstoestand verkeert hij als we hem bij het pandjeshuis vinden?

Forest Whitaker: Hij is moedeloos. Hij gelooft helemaal niet in het leven, hij gaat gewoon door de bewegingen van het leven. Hij denkt dat hij op het punt staat alles te verliezen, hoewel hij de meeste dingen waar hij in gelooft is kwijtgeraakt als zijn leerling zijn spullen steelt. Nu staat hij op het punt zijn winkel te verliezen; hij staat op het punt bijna zijn leven te verliezen. Daar vinden we ze, en ik denk dat dat een goede plek is om te beginnen.

En dan gaat hij op reis wanneer zijn kleindochter terugkomt, om te proberen de weg terug te vinden om weer te geloven - in zichzelf en in de wereld en in liefde.

David, de muziek in deze film is briljant. Kun je met me praten over het werken met Philip Lawrence, Davy Nathan en John Legend, die ook een producent was van de film. Kun je met me praten over het samenwerkingsproces en het werken met de muziek?

David E. Talbert: Phil Lawrence is de gekste kerel ter wereld en een van de meest getalenteerde katten die ik ooit heb ontmoet. Ik bedoel, alle Bruno Mars-nummers? Hij en Bruno hebben die geschreven. Hij is echt de hartslag, de persoonlijkheid achter al die liedjes. Davy is gewoon een muzikaal [genie] op de toetsen; hij schreef alle liedjes, of alle muziek voor hen. En dan is John Legend gewoon John Legend. Als je bij hem zit, en hij zit achter een piano, dan weet je dat er ergens een Oscar zal vallen, of een Grammy of zoiets. Je begint gewoon te bukken, te kijken, want er zal iets uit vallen en je raken.

Ze hebben gewoon gecombineerd en een soundtrack voor de wereld gemaakt, geloof ik. Het past als gegoten in de film, maar het past bij de wereld wat betreft hoop en feestvreugde. Ik kon niet blijer zijn.

Kun je met me praten over de relatie tussen Jeronicus en zijn dochter, Jessica, en hoe hij zich aanvankelijk voelt over zijn kleindochter in zijn leven wanneer ze zich bij hem voegt?

Forest Whitaker: Jessica heeft zijn huis verlaten, want toen hij zijn verv verloor, stopte hij met vader en echtgenoot te zijn. Hij gaf het eigenlijk gewoon op. Ze vertrekt, en het is door de reis van de film, die wordt geleid door het personage van Madalen, dat ik haar weer kan zien en probeer wat vergeving te krijgen voor de manier waarop ik met haar ben omgegaan. En laten we door die vergeving hopelijk weer van elkaar kunnen houden.

Het wordt echt geleid door dit kleine meisje, door deze geweldige actrice genaamd Madalen, die Journey speelt, die me meeneemt op een... reis om mezelf weer tot leven te wekken en me weer te herinneren hoe het was om te leven en te geloven in de magie van uitvindingen opnieuw. Een uitvinding van het leven! Dit zijn de vrouwen in zijn leven die hem weer een soort van wakker maken, om weer in vreugde te kunnen leven en geloven.

David, een van de schattigste dingen die ik heb gezien sinds baby Yoda, is Buddy. Wat inspireerde Buddy's look?

David E. Talbert: De films waarmee ik ben opgegroeid, zoals E.T. - Ik hou van die. En dan als volwassene Wally kijken, en zelfs de Lost In Space [aflevering] "Danger, Will Robinson" en R2D2. Dus ik zei: "Laat me al die robots erin gooien. Maar wat vond ik het leukst aan hen?" En wat ik zo leuk aan hen vond, is dat je het hart van hen voelde, en ik wilde gewoon dat je het hart voelde.

Mijn zoon ging zitten en begon te tekenen hoe de robot eruit zou moeten zien. Een dezer dagen zal ik zijn tekening posten die de inspiratie was voor hoe Buddy er uiteindelijk uitzag.

Forest Whitaker: Het is echter best wel briljant toen David dit ene ding moest vinden. Zijn hart is verplaatst, en het is ergens anders, dus hij gaat en hij vindt dit ding dat de motor voor Buddy gaat worden. Maar het is echt alsof het hart er weer in is gestopt. En dat vind ik een mooie metafoor.