Beyond: Two Souls PC Review

click fraud protection

Beyond: Two Souls komt naar pc, maar een verandering van platform verbergt de bredere problemen van de game niet met zijn beperkende gameplay en algehele verhaal.

De ambitie achter Quantic Dream's Verder dan twee zielen heeft nooit getwijfeld. Met Ellen Page en Willem Defoe verdubbelde de ontwikkelaar het enorme succes van mede PlayStation-exclusive Zware regen toen het in 2013 uitkwam. Een PS4-heruitgave volgde en nu komen al die exclusieve Sony-producten aan voor PC via de Epic Games Store.

Verder dan twee zielen blijft een duidelijke poging van Quantic Dream om het filmische na te streven. Dat komt niet alleen door de cast, maar ook door de framing, een ambitieus verhaal over geestenwerelden, geheime overheidsorganisaties en samenzweringen van meerdere generaties. Op macroniveau is Verder dan twee zielen vertelt een vreemd en intrigerend verhaal, maar verliest zich in de fijne kneepjes.

Dat wil niet zeggen dat elementen van Verder dan twee zielen zijn niet zo'n groot succes. De game is omlijst door een reeks niet-lineaire niveaus, een beslissing waardoor Quantic Dream niet alleen kon werken aan het vertellen zijn mysterie op een interessante manier, maar houdt de speler ook gissen terwijl ze gestaag het soms bizarre ontrafelen strengen.

Verder dan twee zielen is niet zo vreemd als de vorige game Fahrenheit/Indigo Profetie, maar toch is het verre van de meer rechtlijnige Zware regen.

Sterker nog, deze focus op een meer episodische structuur helpt voorkomen dat het algehele verhaal onsamenhangend wordt. Verder dan twee zielen beslaat tientallen jaren, en dus door de speler ertoe te brengen de gimmick van tijdsprongen te kopen, betekent dit dat die gaten nooit te schokkend aanvoelen. Het sluit uiteindelijk op een oppervlakkige manier aan bij het plot, maar als stilistische keuze is het een slimme.

Hoewel deze stijl een goede weg is, verdoezelt het sommige problemen met de inhoud van het spel niet. Verder dan twee zielen grenst absoluut aan het melodramatische, af en toe onderdompelend in te veel gebruikte stijlfiguren die geen recht doen aan de grootse ideeën. Een verhaal over boze geesten die door vreemde apparaten worden losgelaten, heeft een verbinding met zijn personages nodig via kleinere momenten, maar dat gebeurt nooit helemaal.

Vanwege dit, Verder dan twee zielen mag dan groots en bombastisch zijn, het verliest zichzelf in de details. Maar al te vaak vallen elementen die zouden kunnen helpen bij het opbouwen van een personage plat, zelfs als er enkele hoogtepunten zijn, zoals verwoesting aanrichten als een geest op een tienerverjaardagsfeestje of het verkennen van Jodie's huis als kind. Op zijn minst voelt de connectie tussen Jodie en de mysterieuze entiteit Aiden echt aan, en dit is misschien wel het meest interessante deel van het spel.

Verder dan twee zielen kijkt dit echter nooit echt verder dan een oppervlakkig niveau, en dit is een probleem over de hele linie. Hier en daar duiken grote onderwerpen op, van dakloosheid tot buitenlandse interventie, en er is zelfs een intermezzo waarin Jodie bij een Navajo-familie verblijft en hen helpt met een kwade vloek. Er is over het algemeen een gebrek aan nuance en diepte, wat de betrokkenheid van de speler niet ten goede komt.

Het is eerlijk om te zeggen dat de acteurs allemaal hun best doen, met de grote namen Ellen Page en Willem Defoe die serieus werk doen, maar soms is het duidelijk niet gemakkelijk. Het script voelt af en toe houterig aan en er zijn enkele relaties die niet echt aanvoelen. Dit geldt met name voor de romantische interesses, die ofwel niet gaar zijn of met genoeg gecompliceerde elementen gevuld zijn om te voorkomen dat de speler die emotionele gehechtheid echt voelt.

Nogmaals, het is in deze kleinere details dat Quantic Dream naar beneden valt. Verder dan twee zielen mikt hoog, maar vergeet de meer ingewikkelde elementen, van een kernromance die ongemakkelijk is tussen een baas en hun werknemer (introductie van een machtsdynamiek die nog nooit wordt genoemd, maar alleen is verkend) tot het kernmysterie van de game dat geen bevredigend antwoord krijgt broodkruimel spoor. Gebruikers zullen aan het einde van het spel ontdekken wie Aiden is, maar het is niet iets dat bijzonder is gesuggereerd in die afzonderlijke afleveringen — een schande gezien hoe goed de relatie tussen Jodie en Aiden is getoond.

Dat helpt niet Verder dan twee zielen lijdt aan vrij beperkende gameplay. Net als bij andere Quantic Dream-games ligt de nadruk vooral op snelle tijdgebeurtenissen, maar deze hebben nooit veel gewicht, waardoor de speler in de steek wordt gelaten dezelfde mate van betrokkenheid voelen bij taken die zo gevarieerd zijn als het koken van een maaltijd of het infiltreren in een geheime militaire basis vol kwaad geesten. Bovendien zijn sommige QTE's die zijn gekozen voor interactiviteit nogal vreemd, zoals boos gitaar spelen of een algebra-puzzel voltooien.

Het helpt niet dat muis- en toetsenbordbedieningen niet zo responsief zijn als het gebruik van een controller, wat een beetje irritatie kan veroorzaken bij pc-spelers. De hoogtepunten vanuit een gameplay-perspectief zijn die momenten die Aiden besturen, waar de vrij vloeiende beweging en het vermogen om te communiceren met een breed een reeks items geeft spelers wat meer vrijheid - en werkt beter voor muisgebruikers - maar toch voelt het spel nooit echt alsof de speler autonomie. En vanwege een emotionele impact die kleiner wordt in vergelijking met leeftijdsgenoten zoals Vertel verhalen De levende doden, wordt het plezier van het over-the-top sci-fi-verhaal soms belemmerd door de gameplay zelf.

Als het stof is neergedaald, Verder dan twee zielen biedt zowel het beste als het slechtste van Quantic Dream, met een bedwelmend verlangen naar ambitie en spektakel dat verloren gaat bij het niet nakomen van de details. Verder dan twee zielen fungeert als een brug om een ​​interactief verhaal te creëren, maar levert uiteindelijk niet echt een verhaal van topniveau of een opwindend videospel op. Desondanks heeft het nog steeds zijn momenten die de speler waarschijnlijk zullen bijblijven, en het is onmogelijk om te zeggen dat het geen persoonlijkheid heeft.

Verder dan twee zielen is nu uit voor pc, PS3 en PS4. Screen Rant is voor deze recensie voorzien van een pc-downloadcode.

Onze beoordeling:

3 van de 5 (Goed)

Beste zeldzame pantser in Baldur's Gate 3: Locatie en hoe te vinden

Over de auteur