Dave Wilson Interview: Bloeddoorlopen

Dave Wilson is het meest bekend om zijn werk in visuele effecten voor commercials van grote videogames voor Microsoft, EA en Lucasfilm - met name trailers voor Halo, De divisie en TitanFalik. Hij werd gerekruteerd door Tim Miller (Deadpool) en werkte zeer nauw met hem samen bij Blur Studios. Hij regisseerde een aflevering van Liefde, dood en robots en regisseert nu de eerste film gebaseerd op Valiant Comics' Bloeddoorlopen. Hij gebruikt zijn beheersing van de beeldende kunst om een ​​stripboek naar het grote scherm te brengen. Zijn oog is perfect om dit universum te bouwen. Bloeddoorlopen draait 13 maart in de bioscoop.

Dus gefeliciteerd met de film. Echt genoten. Visueel was het precies wat ik me van het stripboek had voorgesteld. Vertel me hoe je bij deze film betrokken bent geraakt. Dit is je eerste regie-inspanning en je hebt geweldig werk geleverd. Hoe ben je bij de film betrokken geraakt?

Dave Wilson: Ik hou van stripboeken, maar waar ik het meest van hou is sciencefiction en ik voelde, weet je, en na het lezen van de boeken, maar ook het was altijd het soort middenweg tussen dat soort sciencefictionfilms uit de jaren 80 en 90 waar ik van hield toen ik opgroeide en stripboeken. Het script kwam naar me toe en ik ontmoette de originele film en de ironie van elk soort scenario's voor de eerste keer, meestal als je een script krijgt als filmmaker, wil niemand echt je mening horen over de script. Ze houden er gewoon van om het gewoon voor ons te regisseren, wat hard is. Het is een te harde manier om het te zeggen. Maar er was een kernconcept waar ik van hield in de strips en waarvan ik dacht dat het aanwezig was in het script, maar niet zo ongebreideld als het zou kunnen zijn. Dus ik presenteerde hem dit idee van dit concept van de illusie van keuze, waar ik van hou, vooral in een samenleving die wemelt van technologie waar net als jij, google je het antwoord op iets of je veegt naar links of rechts op Tinder, waarvan ik waarschijnlijk zeker weet dat het de laatste keer zou moeten zijn een is. Ik weet niet zeker wat ze zijn. Bumble Ik denk van wel, maar er is een wereld aan keuzes die er zijn en ze zijn voor ons samengesteld. En dus kies je niet maar doe je duizend dingen. Er is een lijst van vier of vijf en degene die de lijst maakt, is echt degene die de beslissingen neemt. Ik had het gevoel dat dat een vals gevoel van keuzevrijheid was. Onze levens werden gepersonifieerd door als Bloodshot. Dat vond ik altijd zo leuk aan de strips, dat het gemanipuleerd werd. Ik wist niet precies wie hij was en dat alles zorgde voor een erg vermakelijk concept voor mij. Dus ik gooide ze erop dat ik er duidelijker in wilde leunen als een fan van actiefilms. Dus ik gooide ze een aantal verschillende set-stukken en er was geen aarzeling. Ze waren als, we houden ervan. Eric Kaiser was nog steeds gehecht. Ik ontmoette Eric, die een van de meest fantastische mensen op aarde is en weet je, we begonnen aan mijn concept van de film. Sony vond het geweldig en Vin ook. En de rest is geschiedenis.

Nu werd het originele stripboek gemaakt in de jaren '90. Waren er veel dingen die je moest aanpassen die niet echt goed vertaalden van het stripboek naar het scherm?

Dave Wilson: Ja! Kijk, ik bedoel, er is duidelijk de gemakkelijkste manier om het in te kapselen, namelijk de visuele weergave van het personage zelf. Hij is in de eerste plaats als bleke heldere rode ogen, alsof het nooit is uitgelegd en ik kan zien waarom dat hem overkomt. Ik kan dat gerust zeggen, omdat Dinesh vroeger de leiding had over Valiant, was een grote partner van mij tijdens de hele productie. En we hadden talloze gesprekken over waarom, en uiteindelijk wilde ik het samenvatten in een soort wetenschappelijke verklaring waarom het eruit ziet zoals het eruit ziet. Maar weet je, wat uiteindelijk de reden is dat ik met zoveel details ga. Wat de aanpassingsproblemen verklaart. Is dat zo, waarom wordt hij wit? Waarom worden de ogen rood met het wit, voor mij was het net zoiets als, weet je, je hebt de uitdrukking gehoord als je een geest hebt gezien, je wordt bleek. Je ziet eruit alsof je een geest hebt gezien, want je huid wordt bleek. En dat komt omdat het lichaam zich op dat moment op meer vitale functies richt. Zoals die adrenalinestoten. Dus je bloed stroomt weg van je huid om van je spieren te houden. Dus je kunt rennen van waar de f*** je de stuipen op het lijf jaagt. Rechts. En Bloodshot is daar de belichaming van. Dus wanneer hij net als Oregon een zaak is, kreeg hij kogels in hen en nu concentreert het hun energie daar. Dus rennen ze weg van zijn huid, zodat de huid bleek wordt. Dus dat was in ieder geval een redenering waarom hij eruit zou zien zoals hij op bepaalde manieren kijkt. Dus het was gewoon, het is gewoon oplichterij. Een manier vinden om wat iconisch en grafisch is aan te passen en van de strips te houden. Maar op een manier waarop dat soort vertaalt naar, zou het enigszins logisch zijn in een wetenschappelijke uitleg ervan. Ik hou van de Jeff Lameer-reeks van boeken en dat was degene die ik een beetje vond, vooral in termen van zoals, hij is een beetje niet goed bij zijn hoofd en hij wordt gemanipuleerd. Dus dat was degene waar ik me op meer dan één concentreerde, maar ik, weet je, ik heb ze op lees ze meer. Eh, het was heel erg het soort moderne run waar we onze aandacht op richtten in 2013, 2012. Ja.

Valiant snakte ernaar om alleen maar een Valiant Comics-film op het grote scherm te zien. Waren er paaseieren of dingen die je daar legde? Ik bedoel, ik hoorde dit op het nummer dat ze Livewire hadden. Waren er paaseieren en dingen die je aan de film hebt toegevoegd, een soort plaag voor sommige fans?

Dave Wilson: Ja, er zitten er een paar in, maar ik ga je niet vertellen waar ze zelf zijn, er zijn er eigenlijk nogal wat. Het is ook een beetje lastig, want ik ben in het begin van alles, ze weten nooit helemaal zeker wat je wel en niet kunt gebruiken, maar er zijn een soort van ja, er zitten een paar paaseieren in. Kijk goed.

Hoe diep ben je het konijnenhol ingegaan? Bloeddoorlopen om u te helpen dit universum te bouwen?

Dave Wilson: Ik zou graag willen werken met de mensen die veel meer tijd met de personages en het materiaal hebben doorgebracht dan ik. Ik heb het gevoel dat ik het nooit kan, weet je, hoezeer ik ook een fan ben, ik zal nooit zo'n fan worden als de man die het bedrijf tien jaar leidde. Dus we zouden een soort van, we zouden vele, vele nachtelijke sessies hebben, een soort van duiken in wat we dachten dat we konden doen en wilden doen. Weet je, alsof er veel dingen waren die ik leuk vond aan de COMSEC Bloodsquirt bijvoorbeeld, maar ik heb het gevoel dat... het is een hel. Ik denk dat het een beetje is om een ​​publiek rechtstreeks in die wereld te laten vallen, dit is een beetje moeilijk. Dus we wilden het wat rustiger aan doen en eigenlijk een soort van film maken die net als jij de voortgang van, je weet wel, Ray Garrison zou kunnen volgen. werd Bloodshot en dan hoop ik dat het zich opent en we personages zoals Livewire of Herardo of Bloodsquirt of wie het ook mag zijn, kunnen introduceren.

Ik denk dat de film zo gefundeerd is dat het de perfecte speelruimte is in dit universum en ik ben opgewonden om te zien wat ze in de toekomst zullen hebben. Dit is je eerste dat je daadwerkelijk regisseerde, hoeveel van je eerdere werk heeft je geholpen om hiermee een voet tussen de deur te krijgen?

Dave Wilson: Ik heb de afgelopen 15 jaar met Tim Miller doorgebracht in de Blur-studio, die Deadpool en vervolgens Dark Fate regisseerde. En ik had het gevoel dat mijn poster voor deze film zou zeggen van de man die naast de man zit die Deadpool regisseerde, want Tim en ik zaten vroeger letterlijk naast elkaar in de studio. Het grappige is, voor zover je weet, hebben we er talloze gedaan, zoals korte filmpjes van vijf minuten of lange commercials voor videogames en wat al niet meer bij Blur. Ik denk dat het ding dat ons het meest voorbereidde, was dat Tim en ik de creatieve directeuren van het bedrijf waren en ongeveer kregen wat ze geven geen les op de filmschool, je hebt gewoon de hele dag met mensen te maken en je moet er het beste uit halen hen. Rechts. En uit alle disciplines. Ik zal nooit zo goed worden als productieontwerper, als mijn productieontwerper of als DP zoals mijn DP is. En dus is het jouw taak om het bedrijf van 150 man zo goed mogelijk te leiden. Ik denk dat dat het meest was, want filmmaken is gewoon het dagelijkse spervuur ​​​​van vragen. Wat wil je? Waar wil je het, hoe wil je het? En dat is het ook, en dat was bij Blur ongeveer hetzelfde. En ik had het gevoel dat dat de beste voorbereiding was voor de film. Je kunt het niet alleen. Je moet het beste uit iedereen halen. Ik denk ja, net zoveel als er de kunst van het filmmaken is waar ik dol op ben. Zoals, zoals je een nodig hebt, moet je de, je weet wel, de steun krijgen op de talenten van iedereen om je heen.

Ik denk dat de meest indrukwekkende scène was toen Harting en Ray aan het praten waren en de wereld gewoon aan het bouwen was. Het deed me erg denken aan Moordenaars gelofte. Welke scènes in de film moesten er volgens jou in worden gestopt om een ​​verhaal naar voren te schuiven?

Dave Wilson: Daar ben ik dol op. Die kwam eigenlijk laat in het spel. Ik had een gesprek met mijn leidinggevende bij Sony en gooide alsof ze aanvankelijk alleen in dat soort witte kamer waren, als je dat wilt noemen voordat het wordt gebouwd. En ik wilde dat er een moment was om te begrijpen dat zijn hele wereld verzonnen is. En het is grappig dat dat voortkomt uit het idee dat de hele wereld om hem heen bouwt als je naar een visual gaat effecten bake-off, waar alle bedrijven hun werk presenteren dat ze voor films en televisie hebben gemaakt serie. Je ziet wat ik veel in de film stop. Het is duidelijk dat we een meer verhoogde versie hebben gemaakt, maar het wordt genoemd als een uitsplitsing van visie-effecten. We zijn een omgevingskunstenaar, we laten je alle moeite zien die ze hebben gestoken in het bouwen van een digitale omgeving. Andi wil dat doen. Zoals ik nooit heb gezegd, heb ik het al honderd keer gezien in uitsplitsingen van visuele effecten. Ik heb het nog nooit in een film gezien. Dus daar kwam dat vandaan. De andere waarvan ik wist dat ik die wilde, waren de tunnelscène, als die in het script stond, was er oorspronkelijk iets anders. Ik wist dat er een konvooi zou komen dat aangevallen moest worden. Uh, maar ik wilde een soort iconische rood-wit-bloeddoorlopen scene creëren die ik een soort van, je weet wel, mijn vlag in de, in de, in de grond zou kunnen plotten en zeggen, dat is het, dat is het. Um, er was er een waar ik van hield. Die was echt geïnspireerd. Ik vind het leuk, ik wist dat er een vrachtwagen in zou zitten. Dus ik ging online en ik keek naar Russische crashvideo's van dashboardcamera's. Sommigen van hen zijn behoorlijk schokkend, maar er was er een waarbij een bakkerijvrachtwagen tegen dit gebouw botste en het beeld was van: Oh mijn God, het is absoluut ongelooflijk arresterend. Dus ik dacht: ik wil zo'n hele scène maken. En toen sloegen de flanken van de Ridge Road er min of meer in. En ik wilde ook een omgeving die ik een tijdje kon bevatten en filmen. Dus de tunnel werkte voor ons. Nou, dat was er. En de andere waar ik van hield, was die scène waarin Dalton Bloodshot min of meer afsluit en hem min of meer alles vertelt wat ik gewoon een moment wilde, waar een scène is van een aandenken die ik op had. Het was een soort van mijn ode aan dat moment. En er zijn er nu zoveel. Ik weet zeker dat er anderen zijn, maar dat waren een paar opvallende punten voor mij.

Ja. Ik denk dat ook een van de meest indrukwekkende dingen waar ik van heb genoten, was in die scène waar de bloem vrachtwagen ontspoord, zijn oor is eraf geschoten en Kebell praat met Vin Diesel en je hoort gewoon de vervorming. Je hebt echt het gevoel dat je echt wordt ondergedompeld in deze wereld, waar je de pijn van Vin voelt. Welke personages komen niet voor in de strips, maar je vond dat ze in deze film moesten worden verwerkt?

Dave Wilson: Nou, Chainsaw maakt deel uit van de strips, maar ze zijn duidelijk iets anders in hoe ze worden weergegeven. Dus we wisten dat er een groep was die we wilden, een soort van versterkte mensen wilden absoluut dat ze zich verstoppen in de hybride van personages die in de strips hebben bestaan. Er waren anderen die het was, weet je, mijn favoriet daar, ik ga er gewoon vandoor. Mijn favoriet is deze groep genaamd Hardcore in de strips, die zijn als dit soort, je weet wel, gedegenereerde mensen die deze superkrachten door technologie hebben gekregen. En op een bepaald moment in het boek zouden ze een soort team vormen en zijn ze vaak een tegenstander van Bloodshot. En dus is dit zo'n rijke wereld daarbuiten, maar je kunt het niet allemaal in één film stoppen. Het maakte allemaal deel uit van mijn pitch, maar aan het eind van de dag heb je het opgesplitst in iets verteerbaars, ongeveer een uur en 50 minuten. Dus wie hadden we nog meer nodig? Wiggins zeker was, ik wist dat ik dat soort karakter in de film wilde. Maar hij is duidelijk een compleet mens. Die hebben we zelf bedacht.

Ik hoopte misschien een kleine cameo te zien, een hond als Bloodhound.

Dave Wilson: We hadden veel gesprekken over wat je er wel en niet in kon doen. Dan komt het er uiteindelijk op neer dat je het leuk vindt, of het afleidt van het verhaal dat je vertelt of, en hopelijk leuk vindt, en je zult zeggen, kijk, er is een schat aan materiaal om uit te halen, maar weet je, je wilt genoeg overlaten voor de volgende degenen. Maar ja, Bloodhound en Bloodsquirt waren zeker gesprekken die vaak naar voren kwamen.

Waren er gesprekken om een ​​korte beschrijving te geven van hoe ze op dit punt kwamen toen ze Harding ontmoetten? Waren er gesprekken om een ​​beetje van hun achtergrondverhaal te laten zien?

Dave Wilson: Ja, er was een scène. Ik, ik wilde daar absoluut naar binnen en nog een keer, het komt gewoon op tijd en ik zal dat niet zeggen, als je je afvraagt ​​​​hoe ze allemaal op die manier zijn gekomen en waarom er enige wrok tussen hen gekoesterd is, heb ik misschien een keer geantwoord, als je het eenmaal weet, Hardings zodra hij de regel zegt over zoals, misschien moet ik het proberen cricket deze keer realiseer je je dat alles wat hij over iedereen zegt een leugen kan zijn, wat betekent dat Jimmy Dalton op die manier echt zijn benen verloor? Was dat hoe Tibs blind werd? En als je er dan over nadenkt waarom ze elkaar allemaal kennen of waarom ze allemaal een soort volwassenen kunnen zijn, misschien een paar van hen herbergen? de wrok die hij doet, misschien is er meer een achtergrondverhaal tussen de vier van hen dat dateert van vóór hun tijd bij RST. En er was een scène die ons daar meer van zou hebben gegeven. Maar het is alsof, weet je, het is een soort van, we hebben er vele, vele malen over gepraat en hoe het ons misschien uit de weg heeft geruimd, het zou Ik heb een grote flashback gehad. Ik weet niet zeker of we naar beneden wilden gaan, maar ja, er is een duidelijke geschiedenis waarvan ik denk, weet je, zouden we zo moeten zijn gelukkig? Ik zou het graag later willen onderzoeken.