Premiere-recensie van de FBI-serie

Tussen de talrijke Wet & gezag reeks en de reeks van Chicago shows op NBC, is het veilig om te zeggen dat Dick Wolf iets heeft verzameld dat dicht bij een televisie-imperium ligt. En zoals alle rijken geneigd zijn te doen, is Wolf's begonnen zich naar buiten uit te breiden, om nieuw terrein te veroveren, wat hij wil doen met de CBS-procedure, simpelweg getiteld FBI. Alleen Wolf kon wegkomen met een titel die zo flauw en nuchter was. Het vertelt je alles wat je moet weten over de show en tegelijkertijd vertelt het je niets over waarom je ernaar zou willen kijken. Het is, net als de serie zelf: no nonsens, maar vooral ongeïnspireerd.

Dat Wolf's merk van procedurele politieshows uiteindelijk interessant zou zijn voor CBS, is onvermijdelijk. Ze zijn een match made in broadcast heaven, en de piloot voor FBI is zo gelikt geproduceerd en zo zeker van zichzelf en zijn televisie-agenda dat je tegen het einde van de aflevering bijna overtuigd zult zijn dat het al jaren op CBS draait. Dat soort synergie is niet gemakkelijk te vinden, vooral niet in een pilot, maar gezien de goed geoliede Wolf-machine al tientallen jaren door het televisielandschap dwaalt, is het geen verrassing om te denken dat zoiets kan zijn vervaardigd.

De piloot voor FBI is bedoeld als een showcase voor de herfstopstelling van het netwerk, en het maakt indruk met een koude opening die het bombardement van ziet een flatgebouw in New York eist het leven van verschillende bewoners wanneer het hele gebouw instort in een wolk van CGI. Die wolk bedekt serie leidt Missy Peregrym (Rookie Blue) en Zeeko Zaki (Moed), die speciale agenten Maggie Bell en Omar Adom 'OA' Zidan spelen. De twee worden de hoofdonderzoekers in een zaak die hen op een altijd kronkelig pad voert en hen introduceert bij een groot aantal waarschijnlijke verdachten, sommigen met banden met criminele organisaties zoals MS-13, waarvan de bekendheid in de nieuwscyclus is toegenomen vanaf laat. Dit maakt deel uit van een bekend merk van angstzaaierij waar dit soort shows bekend om staan. Als het helpt om de wereld een enger plek te laten lijken, en het schildert de autoriteiten af ​​als het enige dat de samenleving in stand houdt van een beerput van criminaliteit en geweld te worden, dan kun je er zeker van zijn dat het een buitensporige aanwezigheid zal hebben in de verhaal.

Maar FBI vindt ook tijd om blanke nationalisten aan de strijd toe te voegen met Dallas Roberts als een slonzige nazi die is echt achter de bomaanslagen in een terreurcampagne die voor beide partijen voordelig is voor hem en de straat bende. Bij zijn plan zijn een aantal individuen betrokken, van wie velen een gemakkelijk doelwit worden voor de FBI, zoals een voormalige... militair genaamd Brick Peters (Mac Brandt), die nu de leiding heeft over een gemeenschap centrum. Het is een geval waarin Bell en Zidan op zoek gaan naar aanwijzingen, verdachten arresteren en ze vervolgens op het hoofdkwartier ondervragen, soms met de hulp van techneut Ian Lentz (James Chen), onder toezicht van Jeremy Sisto's briljant genoemde Assistant Special Agent in Charge Jubal Valentijn. Jubal beantwoordt (in ieder geval in de pilot) Connie Nielsen's Ellen, die zal worden vervangen door Sela Ward, als een nieuw personage, Special Agent in Charge Dana Mosier, te beginnen met de tweede aflevering.

Het zijn allemaal vrij standaard dingen die een Wolf-productie waarschijnlijk geblinddoekt zou kunnen doen en met één arm op de rug gebonden. De scènes zijn vlot geschreven en hebben een goed tempo, zelfs wanneer Bell de grens overschrijdt en dreigt met een... verdachte, een Dominicaanse immigrant, met juridische problemen die de rest van zijn familie overkomen als hij dat niet doet samenwerken. In dezelfde scène toont Zidan de verdachte een tekening van hem met een meswond in zijn nek waaruit bloed gutst. De tactiek werkt, maar de verdachte sterft hoe dan ook, waarbij zijn hart wordt uitgesneden nadat hij per ongeluk in de algemene bevolking is gegooid, waar hij een gemakkelijk doelwit was.

In dat opzicht, FBI lijkt van plan zijn procedure een donkerder randje te geven als een manier om zichzelf te legitimeren en te onderscheiden van de rest van het peloton. Het is gegrond op een manier die anders is dan de duistere, maar soms dwaze elementen van, laten we zeggen, NCIS of criminele geesten of de absoluut belachelijke, tabloid-achtige plots van de ellendig wellustige Law & Order: SVU. Door dit spoor te volgen, FBI legitimeert zichzelf niet zozeer als het in dezelfde val loopt die latere seizoenen van 24 en de vervolgreeks 24: erfenis, evenals Amazon's recente uitstapje naar actie-avonturentelevisie, Jack Ryan.

Dat dit zich vertaalt in een duurzame serie voor CBS lijdt geen twijfel. Ten slotte, FBI biedt een aantrekkelijke (reeds verwisselbare) cast en een voldoende basispremisse die is gebouwd om jarenlang te draaien. De show verwijst naar enkele interessante achtergronddetails voor de twee hoofdpersonages, die kunnen helpen bij het invullen van de vele lege plekken in de pilot. Of deze details de show een persoonlijker tintje geven, valt nog te bezien, maar het is twijfelachtig of ze er te veel toe doen. FBI is bedoeld om inhoud zo snel en consistent mogelijk te produceren, ongeacht de persoonlijke geschiedenis of neigingen van de personages. In dat opzicht is de show even indrukwekkend betrouwbaar als opmerkelijk onopvallend.

FBI gaat volgende week dinsdag verder met ‘Green Birds’ om 22.00 uur op CBS.

Squid Game Old Man-acteur vertelt hoe de show zijn leven veranderde

Over de auteur