Command & Conquer: Rivals Review

click fraud protection

Fans maakten zich zorgen toen Command & Conquer: Rivalen werd aangekondigd. Eerste onthuld op E3 ​​2018, het potentieel voor een terugkeer van de geliefde Commando & Verover franchise werd in de ogen van gamers overtroffen door het formaat van deze nieuwe titel. Ten slotte, Command & Conquer: Rivalen verplaatste de franchise naar mobiel gamen zoals Clash Royale, en dus alle valkuilen die er eventueel mee gepaard kunnen gaan.

Helaas waren die zorgen vanuit de gemeenschap niet zonder reden. Command & Conquer: Rivalen is een Commando & Verover spel alleen in naam, met enorme verschillen met de toon van de spellen die eraan voorafgingen. Veel hiervan komt van de beperkingen die aan het spel zijn gesteld om binnen de stijl van mobiel gamen te passen, wat teleurstellend is, gezien het aantal geweldige games dat beschikbaar is op mobiele apparaten die deze negatieve punten negeren conventies.

Verwant: Command & Conquer: Rivals-release is nu beschikbaar

Een van de grootste problemen die Opdracht& verover: rivalen

gezichten sluit zich aan bij de geschiedenis van Commando & Verover. Heel eenvoudig, er is hier niet veel dat aanvoelt als een Commando & Verover game, met een focus op snelle gameplay zonder al te veel nadruk op long-burn-tactieken. Dit is zo ontworpen, waarbij de gameplay volledig draait om het bezitten van specifieke delen van het kaartraster op geschikte momenten om kernwapens op de oppositie te lanceren, maar het voelt verre van wat Commando & Verover fans zouden willen.

Het komt erop neer dat dit soort mobiele strategiegames niet goed passen bij de roots van de franchise. Hoewel er hier en daar een paar tactische knikken zijn - op het juiste moment toeslaan, achter de Tiberium-oogster van het andere team aan gaan of gericht een onverwacht platform - in het algemeen bestaat gameplay uit een simplistische steen-papier-schaar-benadering om de juiste eenheid voor de juiste te hebben situatie. Voorbij is de prioriteit die wordt gegeven aan basisverdediging en het bouwen van een leger voor specifieke eventualiteiten, met Command & Conquer: Rivalen vast met schermutselingen door het ontwerp.

Er is een duidelijke poging om de Clash Royale formule die de markt voor mobiele strategieën domineert, met vergelijkbare boventonen en een focus op het handhaven van een hoog tempo. Waar Command & Conquer: Rivalen Het verschil is echter dat spelers de controle hebben over individuele eenheden, ze naar specifieke tegels sturen en specifieke vijandelijke eenheden aanvallen als ze dat willen. Hier kunnen spelers tenminste een schaduw van de oude serie zien, met een kleine hoeveelheid micromanagement en tenminste Commando & Verover's handelsmerk stemfragmenten als een eenheid wordt een bestelling gegeven.

Maar qua toon voelt de game heel anders aan dan de rest van zijn franchise. Commando & Verover is niet altijd serieus geweest, met de Rood alarm series in het bijzonder versterkten de hammy-kwaliteit die de serie soms met een spectaculair effect had gegrepen. Echter, Command & Conquer: Rivalen heeft bijna het gevoel van een speelgoeddoos, en dit wordt niet geholpen door het wegwerpgevoel van de eenheden in kwestie, om te worden weggegooid wanneer een geschikt moment toeslaat.

Dat is niet per se een probleem voor het strategiegenre, zoals geschetst door het succes van de Nintendo oorlogen reeks spellen. Echter, Command & Conquer: Rivalen is niet alleen een onhandige pasvorm voor de franchise, maar toont ook enkele van de slechtste voorbeelden van zakelijke praktijken in mobiel gamen. De game zit vanaf het begin vol met microtransacties. Inderdaad, het enige positieve dat gevonden kan worden, is dat het in ieder geval niet probeert je geld uit te geven om meteen een Ion Cannon of iets dergelijks afschuwelijks te krijgen.

Waar dit echt naar beneden valt, is een afhankelijkheid van niveaus voor individuele eenheden. Hoewel spelers verschillende eenheden zullen ontgrendelen via kaartontgrendelingen - met een willekeurig element dat natuurlijk sluit aan bij de mechanica van de buitendoos - er is prioriteit bij het opwaarderen van verschillende soorten eenheden door middel van opleiding. Wat dit betekent is dat de individuele eenheden van een speler niet noodzakelijk op gelijke voet staan ​​met iemand anders die probeert de ranglijst te beklimmen, waardoor die eenheden onmiddellijk met de kracht om regelmatig een voordeel te verhogen en een meritocratische benadering van tactieken uit het raam te duwen als het gaat om het algemeen klassementen.

Het is een verhaal dat degenen die bekend zijn met de gratis te spelen categorie van mobiel gamen maar al te goed zullen kennen. Het is tenslotte een raamwerk waar veel op microtransacties gebaseerde games met een focus op multiplayer in vallen. Om echt te kunnen concurreren, vooral op de hogere niveaus, moeten spelers een hoger niveau bereiken, en hier komt het roofzuchtige element echt om de hoek kijken. Hoewel de game een matchmaking-hulpmiddel bevat genaamd 'Fairplay' om een ​​aantal van de inherente problemen met dit systeem te verminderen, zou het de voorkeur hebben om dit model in de eerste plaats niet te gebruiken.

Command & Conquer: Rivalen legt veel nadruk op tiering, waarbij spelers zijn gesegmenteerd in verschillende competities op basis van hun niveau. Dit zou kunnen resulteren in een solide gemeenschap en de basis voor een solide competitieve scene. Gezien de problemen die de game heeft met microtransacties - met regelmatige pop-ups tussen games in en voorgestelde aankopen verschijnen zelfs als een begroeting voor spelers terwijl ze het spel opstarten - het is moeilijk te zien Command & Conquer: Rivalen een trouwe aanhang verdienen.

Zoals altijd met gratis te spelen games, is het mogelijk om vooruitgang te boeken door simpelweg te spelen Command & Conquer: rivalen. Er zijn hier echter beperkingen die spelers ertoe aanzetten betalingen te doen, zoals wachttijden om kratten te ontvangen, kratten van hogere kwaliteit die tegen een premium, en een dagelijkse limiet van tien spellen gespeeld met een 'Dagelijkse XP-bonus' waardoor eventuele ervaringswinsten na dat punt verwaarloosbaar zijn - een subtielere monteur om mensen te dwingen om te betalen dan een directe, zoals een match-cap, maar nog steeds een die spelers ervan weerhoudt om van het spel te genieten bij hun tempo.

Hierdoor is het natuurlijk gemakkelijker om te upgraden door echt geld te betalen voor in-game valuta. Deze valuta komen in de vorm van credits, die worden gebruikt voor het trainen van eenheden en het direct verwerven van kaarten, en diamanten, die voor de loot box-kratten van het spel zijn. Als zodanig kan het na een paar games - die altijd snel voorbij zijn - erg verleidelijk zijn om gewoon wat geld uit te geven om vooruitgang te boeken.

Command & Conquer: Rivalen is altijd blij om u te herinneren aan manieren om geld uit te geven aan het spel. De etalage van de titel is altijd een druk op de knop verwijderd, met 'deals' die schijnbaar constant beschikbaar zijn om spelers een boost te geven. Sommige prijzen voor deze pakketten zijn ook exorbitant, in lijn met wachttijdmachines zoals: The Simpsons: Getapt Out.

Command & Conquer: Rivalen is daarom zeer moeilijk aan te bevelen. Langdurige fans van de franchise zullen het waarschijnlijk afwijzen vanwege de zware veranderingen die het in de formule heeft aangebracht, met alle ogen nu gericht op de vraag of die Commando & Verover remasters zal de RTS-stijl leveren waar fans van genieten. Het is een extreem slecht gebruik van een geliefde gamefranchise, en EA had beter op moeten letten Command & Conquer's mismanagement door de jaren heen.

Voor spelers die houden van mobiele strategiespellen zoals Clash Royale het is misschien een gemakkelijkere pil om te slikken, maar Command & Conquer: Rivalen is een verschrikkelijk voorbeeld van slechte bedrijfspraktijken in een sector die dringend een opknapbeurt nodig heeft. Onlangs werden loot boxes in mobiele games genoemd als mogelijke reden voor de snelle toename van gokproblemen bij kinderen, en het opnemen van zo'n zware nadruk op microtransacties laat een zure smaak in de mond achter.

Het enige dat overblijft is om te zien waar dit ligt in vergelijking met ander slecht gebruik van oude eigenschappen in mobiel gamen. Hoewel Command & Conquer: Rivalen is nog steeds een eindje verwijderd van de horrorshow die was Dungeon Keeper Mobiel, op grond van het hebben van een spel dat echt functioneert, is het nog steeds een grote teleurstelling. Een die moet worden vermeden, vooral door degenen die goede herinneringen hebben aan de franchise als geheel.

Command & Conquer: Rivalen is nu beschikbaar voor iOS- en Android-apparaten. Screen Rant werd voor deze recensie geleverd met een iOS-downloadcode.

Onze beoordeling:

2 van de 5 (Oké)

Spider-Man-producent huilde van woede toen Kevin Feige MCU-crossover voorstelde

Over de auteur