Wolfenstein: Youngblood Review Roundup
Afgaande op de eerste recensies van de game, Wolfenstein: Youngblood is een plezierige ravotten door het door nazi's geteisterde Parijs, maar een die op een paar belangrijke gebieden achterblijft bij zijn voorgangers. Nieuwe generatie dwaalt af van de lineaire, verhaalgerichte formaten van MachineGames' eerdere inzendingen in de serie, Wolfenstein II: De nieuwe kolos en Wolfenstein: De Nieuwe Orde, waardoor de focus verschuift naar co-op-opnamen in meer open levels, beïnvloed door onteerd ontwikkelaar Arkane Studios.
Eerdere moderne titels in de Wolfenstein serie gericht op het vertellen van emotionele verhalen, gecentreerd rond de hoofdpersoon B.J. Blazkowicz, een goedhartige vleeskop met een passie voor het doden van nazi's. Wolfenstein II: De nieuwe kolos was een van de beste videogames van 2017, vol memorabele momenten en goede schietgameplay. Wanneer uitgever Bethesda onthuld Wolfenstein: Youngblood, was het duidelijk dat de game de nazi-moordactie van de serie zou blijven omarmen, maar met een coöp-twist. Screen Rant is hands-on
wat vroeg Wolfenstein: Youngblood beoordelingen hebben vastgesteld dat het spel leuk is om door de nazi's te worden gedood, vooral gericht op vuurgevechten en gevechten. De game plaatst spelers in de hightech gepantserde schoenen van de tienerdochters van B.J. Blazcowicz, Jess en Soph, 19 jaar na de gebeurtenissen van Wolfenstein II: De nieuwe kolos. De twee moeten op zoek naar B.J., die vermist is geraakt in het door de nazi's bezette Parijs. De keuze van spelers welk personage ze spelen is cosmetisch, aangezien elke zus in het begin dezelfde mogelijkheden heeft. De rest van de game is volgens recensenten redelijk licht op het verhaal, met tussenfilmpjes die voor het grootste deel van de ervaring een achterbank nemen voor de gameplay. Velen hebben gemerkt dat de verschuiving van de focus van de game in het nadeel van de game werkt, waardoor een ietwat verwaterde ervaring ontstaat in vergelijking met de andere Wolfenstein games, maar het is vermeldenswaard dat Wolfenstein: Youngblood is een titel van $ 30. De pc-versie van Nieuwe generatie, uit vandaag, heeft een metacriticus score van 77 op het moment van schrijven, wat de positieve - maar niet geweldige - ontvangst van het spel benadrukt. OpenKritiek beoordelingen vallen momenteel in hetzelfde bereik, met een gemiddelde score van 76, maar de site geeft aan dat slechts 61% van de critici het spel aanbeveelt. Lees verder om te zien waar critici precies over zeggen Wolfenstein: Youngblood.
Game Informer: 8.5/10 -Javy Gwaltney
Youngblood is een zijverhaal dat kiest voor iets anders dan wat eerder is gekomen door sponzigere gevechten, vaardighedenbomen, cosmetica en zelfs live-service-aspecten zoals dagelijkse uitdagingen te omarmen. Deze slimme veranderingen maken Youngblood tot een enorm plezierige co-op first-person shooter over het bashen in nazi-schedels. [...] De verscheidenheid aan tools die je tot je beschikking hebt, zorgen ervoor dat elke gevechtsontmoeting tot het einde fris en interessant aanvoelt. In het midden van de game en daarna waren mijn partner en ik regelmatig golf na golf vijanden aan het afslachten vanwege onze belachelijke kracht — maar dat wil niet zeggen dat gevechten nooit uitdagend zijn.
Destructoïde: 6/10 - Peter Glagowski
Youngblood voelt bijna als Deus Ex met hoeveel verschillende paden je kunt nemen om dezelfde locatie te bereiken. Dit is geen open wereld, let wel, maar meer een sandbox dan de lineaire gangen van wat MachineGames eerder deed met Wolfenstein. Het is echt het beste aspect van het spel, omdat de RPG-systemen ervoor zorgen dat het vuurgevecht behoorlijk strompelt. In plaats van een op vaardigheden gebaseerde shooter te zijn, is dit nu een getallenspel en krijg je gevallen waarin je hele machinegeweerclips in een vijand laadt zonder dat ze vallen.
PCGamer: 79/100 - James Davenport
Ondanks al zijn visuele pracht en rad-geweren en verleidelijke locaties, wordt Youngblood aangetast door een progressiesysteem dat volledig ontworpen aanvoelt om gebruik aandacht en tijd om een kleine dopaminestoot te leveren bij elk niveau of elke vaardigheidsupgrade of nieuwe wapenuitrusting, die niets veranderden hoe Ik speel. Youngblood raakt de grote trends die worden uiteengezet door populaire games, zoals Destiny en The Division, die dagelijks worden uitgedeeld en wekelijkse missies en het invoegen van een voortgangsspoor en schadesysteem dat een beetje te looter-shooter is voor mijn smaak. Er is zelfs een eindspel: missies die zijn ingesteld na het beëindigen van het spel en waarvoor de meeste vaardigheden en wapens moeten worden verbeterd om het effectief aan te kunnen. Het is een leuke bonus als je die verhouding van gespeelde tijd per uitgegeven dollar wilt verlengen, maar ik voelde me helemaal klaar toen ik de credits zag rollen.
PCGamesN: 8/10 - Chris J Capel
De eigenlijke gameplay lijkt erg op de vorige Wolfenstein-games, wat betekent: het is nog steeds uitstekend. [...] De enige echte verandering is de opname van een gezondheidsmeter met pantserpunten - gezondheid is bijna geen probleem, maar een vijand met zware bepantsering zal een echte uitdaging vormen. Het is een UI-functie die goed doordachte karakterontwerpen aanvult bij het goed communiceren van vijandelijke dreigingsniveaus, en die meestal voorkomt dat gevechten te frustrerend worden. Het enige echte slachtoffer van dit alles is stealth, wat nog steeds een beetje mogelijk is, maar het is veel moeilijker.
IGN: 6.5/10 - Dan Stapleton
[Wolfenstein: Youngblood's] level en vijandelijke lay-outs zijn gewoon niet ontworpen met stealth in gedachten, en een poging om het te spelen op de manier waarop ik eerder succes had, ging bijna altijd slecht. [...] In plaats daarvan zou je de flagrante ontwerppleister van het verhulapparaat moeten gebruiken, een vaardigheid die zo essentieel is dat het een van twee waaruit je kunt kiezen wanneer je voor het eerst een personage maakt (en snel te ontgrendelen als je de Crash-ramming-vaardigheid kiest in plaats daarvan). Zelfs voordat je het upgradet om langer mee te gaan en je sneller te laten bewegen, kun je recht op een economisch angstige Duitser aflopen, om hem heen stappen en heimelijk zijn milt ventileren. Het voelt als een cheat, waarschijnlijk omdat het absoluut een cheat is.
de bewaker: 4/5 - Rick Lane
Youngblood is op de juiste manier adolescent, anarchistisch en woest aan de oppervlakte met een doordacht ontwerp dat eronder loopt. Personages Jess en Soph zijn luid, maf en vervelend, maar dat is precies zoals ze zouden moeten zijn. Een deel van het schrijven is een beetje dubieus, en je zult niet veel vinden op het gebied van genuanceerde verhalen, maar om eerlijk te zijn is het niet vereist. Dit is een spel over twee jonge vrouwen die racisten in goo schieten - voor mij staat dat gelijk aan een verdomd goede tijd.
Volgens deze beoordelingen is het duidelijk dat, hoewel sommigen geloven Wolfenstein: YoungbloodDe op gameplay gerichte aanpak leverde een plezierige game op - compleet met interessante vaardigheden die het mogelijk maken spelers om te profiteren van de semi-open niveaustructuur van het spel - recensenten vonden nogal wat problemen met het spel. Sommigen vonden de minder verfijnde stealth-mechanica teleurstellend, de personages oninteressant en het levelsysteem onnodig, wat leidde tot een algemene gemiddelde ontvangst voor de nieuwe titel.
Het is moeilijk om precies te zeggen wat je van de game moet vinden, maar het is vermeldenswaard dat de game nooit een volledig vervolg leek te zijn op De nieuwe kolos - het heet niet Wolfenstein III, tenslotte - en het lijkt te hebben gedaan wat het wilde doen. Hoewel het misschien niet zo interessant of baanbrekend is als De nieuwe bestelling, Wolfenstein: Youngblood lijkt nog steeds op zijn minst grotendeels te voldoen aan de kerntrekking van de serie: nazi-uitschot geven wat hen te wachten staat.
Persona Producer plaagt groot nieuws voor het 25-jarig jubileum van de serie volgend jaar
Over de auteur