Lezersrecensie van 'The Muppets'

Segel en zijn bedrijf zijn erin geslaagd een Muppet-film te produceren die niet alleen de erfenis van de franchise waarmaakt, maar voor sommige fans misschien wel een van hun favoriete avonturen aller tijden wordt.

Toen voor het eerst werd gemeld dat Jason Segel (Hoe ik je moeder ontmoette en Sarah Marshall vergeten) een van de meest geliefde film/tv-eigenschappen aller tijden zou aannemen,De Muppets, het behoeft geen betoog dat de reacties enigszins gemengd waren. Toen parodietrailer na creatieve parodietrailer online en in de bioscoop debuteerde, werden steeds meer bioscoopbezoekers voorzichtig optimistisch dat De Muppets zou eigenlijk niet alleen een plezierige reis naar het theater blijken te zijn, maar ook een waardige aflevering in een serie die al meer dan twaalf jaar niet op groot scherm is uitgebracht (waarvan de laatste Muppets uit de ruimte).

Echter, doet Segel's? De Muppets een leuke tijd bieden in de hedendaagse bioscopen - terwijl ze ook dienen als een waardige aflevering in de grotere saga van het Muppet-filmaanbod?

Gelukkig, De Muppets levert niet alleen een plezierige reis naar de film, de film behandelt ook een aantal redenen waarom de titulaire karakters verdienen het om een ​​hoofdbestanddeel te zijn in het huidige filmlandschap - een directe aanpak van het cynisme van ons moderne entertainment aanbod. Dat gezegd hebbende, de film is niet overdreven prekerig, en ondanks een aantal cameo's van beroemdheden, laat het bekende met vilt bedekte gezichten van personages als Kermit de Kikker, Miss Piggy, Gonzo en Fozzie Bear staan ​​centraal fase. In tegenstelling tot veel moderne films die hard moeten werken om hun publiek te vermaken met explosies, oogverblindende CGI en "gruizige" interpretaties, de creaties van Henson zijn nog steeds in staat om het publiek betrokken te houden, grotendeels dankzij hun oprechte/charmante persoonlijkheden. Zelfs Walter, ondanks dat hij de nieuwe Muppet in de buurt is, houdt zich staande naast zijn niet-menselijke medevrienden en zal ongetwijfeld de komende jaren een favoriet bij fans blijven.

Terwijl de overkoepelende verhaallijn in De Muppets is niet het meest tot de verbeelding sprekende verhaal in de serie, de combinatie van sociale satire en oprecht vertederende karaktermomenten slaagt erin een van de meest oprechte afleveringen van de franchisenemer. Zoals gezegd stapte Segel uit de schijnwerpers en zette Walter centraal. Walter is 's werelds grootste Muppet-fan - en het lot roept wanneer hij met zijn biologische, maar toch menselijke, broer Gary (Segel) en Gary's vriendin, Mary (Amy Adams), naar Hollywood reist. Walter wordt de enige persoon die in staat is de Muppets te herenigen, die allemaal hun eigen weg zijn gegaan, dus dat ze kunnen voorkomen dat een rijke oliemagnaat, Tex Richman (Chris Cooper), de iconische Muppet neerhaalt Theater.

Hoewel bepaalde leden van het oorspronkelijke Muppets-team enigszins kritisch waren over de interpretatie van Segel, benadrukten ze momenten in de... trailers (zoals Fozzie's scheetschoenen) die zogenaamd in tegenspraak waren met Hensons benadering van de personages, de definitieve versie van De Muppets komt over als extreem geworteld in de franchisegeest. In een wereld van ruige reboots en donkere stripboekpersonages is het moeilijk voor te stellen dat een filmteam hetzelfde succes boekt als Segel en regisseur James Bobin (De vlucht van de Conchords) beheren met hun Muppet-film. Hoewel het voor sommige fans misschien moeilijk is om zich een scenario voor te stellen dat de Muppets uit elkaar zou hebben gedreven, maar het herbouwen van de vervreemde vriendschappen niet alleen weerspiegelt de grotere boodschap van de film, het uitgangspunt levert ook een aantal echt oprechte karaktermomenten op - om nog maar te zwijgen van een vermakelijke comedyset stukken.

Terwijl sommige kijkers waarschijnlijk hadden verwacht dat niet-Muppet Segel in de schijnwerpers zou staan, zoals andere kinderfilms die moderne films zijn geworden (zoals Neil Patrick Harris in De Smurfen of Jason Lee in Alvin en de eekhoorns), worden de "mensen" allemaal geportretteerd met campy ironische pret die dient om de Muppets te laten schitteren. Amy Adams is een sprankelende en cartooneske schoolleraar (evenals een ervaren elektricien) en Chris Cooper, die de kwaadaardige Tex Richman speelt, slaagt erin om zorg voor een goede balans als een slechterik die het publiek graag zal haten - terwijl hij tijdens de hele procedure nog steeds een aantal echt grappige lachjes biedt.

Segel en Bobins waren onvermurwbaar over het gebruik van dezelfde praktische Muppet-effecten die een hoofdbestanddeel van de serie waren - met in wezen nul CGI in de hele film. Hoewel het niet per se verrassend zal zijn voor fans van de serie, is het toch behoorlijk verbazingwekkend om de Muppets in actie te zien - samen op grote schaal dansen nummers op het Muppet Theater-podium - evenals het presenteren van gecompliceerde emoties op stille karaktermomenten door middel van subtiele lichaamsgebaren en gezichtsuitdrukkingen uitdrukkingen. In een tijd waarin filmmagie meestal neerkomt op grote digitale effecten en 3D-brillen, is het geweldig om te zien dat sommige filmmakers nog steeds levenloze objecten in de echte wereld tot leven kunnen brengen in 2D.

Dat gezegd hebbende, ondanks een oprechte boodschap en een meesterlijke omgang met de Muppet-franchise, zijn er een paar momenten waarop Segel en Bobin's De Muppets valt een beetje plat. Een aantal van de muzikale nummers van de film zijn bijzonder leuk - een mix van leuke en eigenzinnige muzikale stijlen met een aantal behoorlijk interessante en vermakelijke op het scherm beeld ("Man of Muppet" om er maar een te noemen) - maar een paar van hen schieten tekort om ofwel noodzakelijk te zijn voor het verhaal, of erger nog, al dat vermakelijke om naar te kijken ("Ik Partij"). Hetzelfde kan gezegd worden van een aantal van de talloze grap-opstellingen in de film, die, wederom, in de meeste gevallen verrassend goed op elkaar aansluiten - hoewel er onderweg zeker enkele uitgesponnen blindgangers zijn. Hoewel de vlakke punten lang niet genoeg zijn om de algehele ervaring te belemmeren, vangt het in een film met succes zoveel hart, gelach en magie op het scherm, de teleurstellende momenten zijn uitzonderlijk gemakkelijk te herkennen - en ondermijnen soms de stabiele momentum.

Het lijdt geen twijfel dat, zoals Walter al vroeg in de film beweert, Muppet-fans al jaren wachten tot de personages van Henson breken door alle reality-televisie, herstart van franchisefilms en cynische poses van beroemdheden - met een filmervaring die hetzelfde kan dienen mix van sociale parodie van het Muppet-merk, muzikale stijlen en charmante karaktermomenten die volwassenen zich herinneren en nieuw geïntroduceerde kinderen zijn gebonden houden van. De Muppets, geholpen door filmmakersfans die meer geïnteresseerd waren in het terugkeren van de Muppets naar glorie - in plaats van zelf in de schijnwerpers te treden - weerspiegelt ongetwijfeld dat Segel en zijn bedrijf erin geslaagd om een ​​Muppet-film te produceren die niet alleen de erfenis van de franchise waarmaakt, maar voor sommige fans misschien wel een van hun favoriete avonturen aller tijden met Kermit en de bende wordt.

Als je nog steeds op het hek zit over De Muppets, bekijk de trailer hieronder:

-

[poll id="NN"]

-

Volg me op Twitter @benendrick - en laat ons weten wat je van onderstaande film vond:

De Muppetsdraait nu in de bioscoop.

Onze beoordeling:

4,5 van de 5 (must-see)

Don Cheadle Improvised Iron Man 2's War Machine Herschikking Referentie

Over de auteur