5 redenen waarom Predators het perfecte vervolg was (en 5 waarom niet)
Shane Black's film uit 2018 Het roofdier was een poging om de sci-fi monsterfilmfranchise nieuw leven in te blazen, maar het werd ontvangen met een flauwe recensie van zowel critici als publiek. Slechts een paar jaar eerder brachten regisseur Nimród Antal en producer Robert Rodriguez hun eigen vervolg uit, tot veel lof.
Het was geen perfecte hit, maar het bracht het Predator-wezen zeker weer in de schijnwerpers! Vandaag bekijken we vijf redenen waarom: Roofdieren was het perfecte vervolg, en vijf redenen waarom het dat niet is. Laten we deze film ontleden en kijken wat we kunnen vinden!
10 HET HEEFT PERFECT GENIET VAN HET GEVOEL
Nimród Antal wist wat voor soort franchise hem in de schoot geworpen werd en hij zorgde ervoor dat hij het gevoel van de originele twee films in de franchise nabootste. Dit betekende het identificeren van zowel de voor de hand liggende als subtiele aspecten van de Roofdier films, zodat hij stappen kon ondernemen om ze in zijn vervolg te implementeren.
Muzikale aanwijzingen, geluidseffecten en slimme koppelingen naar de originele Arnold Schwarzenegger-film zouden overal doorsijpeld zijn
9 HET IS IMPERFECT BEHANDELD WARMTE VISION
Hoewel we dol waren op de nieuwe Predator-ontwerpen (en het feit dat er drie waren), waren we niet zo verkocht over hoe ze werden gepresenteerd. Een van de grootste nostalgische signalen in de Roofdier franchise is dat onheilspellende infraroodbeeld van de eerste persoon. Het is verontrustend, het is spookachtig en het plaatst het publiek in de oogkassen van de meest dodelijke moordenaar in het universum.
2004's Vreemdelingen versus Roofdier zou de dynamiek van de warmtecamera veranderen in het voordeel van een verbeterde versie, die eerlijk gezegd lang niet zo spookachtig, onheilspellend of cool is. Helaas zou Antal deze nieuwe warmtevisie aanpassen voor Roofdieren, wat de onderdompeling ernstig beïnvloedt. Roofdier 2 behandelde het aspect van het hittezicht veel beter door de beelden een beetje op te schonen en de Predator verschillende nieuwe modi te geven om uit te kiezen. We hadden liever iets in die richting gehad voor Roofdieren.
8 HET HEEFT PERFECT INGEVOERDE NIEUWE STUFF VOOR ONS OM TE ZIEN
Roofdieren gaf niet alleen de titulaire schurken een belangrijke upgrade ten opzichte van het traditionele Predator-wezen, maar het introduceerde ook nieuwe elementen in het verhaal die voortbouwden op bestaand bronmateriaal. De Falconer Predator vertrouwde op een robotdrone om het gebied te scannen om doelen op afstand te identificeren en te lokaliseren, terwijl de Tracker Predator een roedel groteske buitenaardse honden losliet om prooien weg te spoelen.
Dit ging verder dan het origineel stalken en doden formule die we eerder hadden gezien Roofdier films. Het was een fantastisch gebaar dat ons iets nieuws te zien gaf, in plaats van dezelfde formule te recyclen.
7 HET HEEFT DE TRADITIONELE ROOFDIER ONVOLMAAKT BEHANDELD
Vreemdelingen versus Roofdier werd bespot vanwege zijn nogal ondermaatse fysieke weergave van het traditionele Predator-ontwerp, maar Roofdieren bracht het terug op een grote manier! De gezichtskenmerken, de lichaamsbouw en het algehele ontwerp waren bedoeld om het publiek terug te brengen naar het origineel uit 1987.
De bloedwraak tussen Predators en Super-Predators werd nooit volledig uitgelegd in de film, maar dat is niet het probleem. We waren van mening dat de traditionele Predator bevrijd had moeten worden tijdens het eerste bezoek van het feest aan het Super-Predator-kamp, en vervolgens de krachten had moeten bundelen met zijn menselijke redders. Dat zou een veel interessantere film hebben opgeleverd. Helaas heeft de O.G.S. Predator krijgt slechts één vechtscène die eindigt met hem onthoofd door de Berserker.
6 HET BEHANDELDE PERFECT HET HOOFDKARAKTER
Roofdieren had de gemakkelijke uitweg kunnen nemen en een zeer stoere man in de rol van Royce kunnen casten. In plaats daarvan draaide het het script om en zette Adrien Brody in de rol. Dit was om zoveel redenen een geniale zet.
Ten eerste schuwde het het stereotiepe, gespierde jaren 80-stereotype van actiehelden ten gunste van een echte soldaat; het soort dat daadwerkelijk dienst neemt in het moderne leger. Brody's voorliefde voor het spelen van zachtmoedige types betekende dat hij tegen het type moest optreden, en soms heeft dit een fantastisch effect. Hij nagelde de rol en creëerde een nieuw soort meedogenloos stoere vent die er goed uitzag, acteerde en zijn karakter geloofwaardig maakte.
5 HET BEHANDELDE DE SECUNDAIRE KARAKTERS ONVOLMAAKT
Hetzelfde kan niet gezegd worden van Royce's teamgenoten. Stans is te overdreven (en aanstootgevend) om een geloofwaardige gevangene in de dodencel te spelen, Nikolai is er alleen om het minigeweer van het origineel te hanteren Roofdier film, en Danny Trejo's Cuchillo checkt veel te vroeg uit naar onze smaak.
Het meest misplaatste personage is natuurlijk Edwin, gespeeld door Topher Grace. Terwijl het publiek leert waarom hij daar is tegen de tijd dat de laatste act valt, lijkt hij als geheel grotendeels overbodig. Waarom zou een troep Super-Predators zich überhaupt bemoeien met iemand zoals hij? Gelukkig brengen Isabelle, Hanzo en Mombasa de cast in evenwicht met uitstekende uitvoeringen.
4 HET BEHANDELDE HET LANDSCHAP PERFECT
Hoewel het het publiek kan worden vergeven dat het gelooft dat Roofdieren probeerde de jungle-esthetiek van de originele film te verwijderen, er is veel meer aan de hand dan op het eerste gezicht lijkt. We hielden van het idee dat Roofdieren vindt plaats op een buitenaardse planeet die is veranderd in een wildreservaat.
Het is een interessante aanpassing aan de formule waarmee de film rechtstreeks kan verwijzen naar het origineel uit 1987, terwijl er iets anders mee wordt gedaan. Uiteindelijk zijn de verschillen misschien klein, maar het zijn de scènes zelf die het laten werken.
3 HET BEHANDELDE DE ANDERE BUITENLANDSE RASSEN IMPERFECT
De Super Predators lieten niet alleen mensen in de jungle vallen, maar ook andere buitenaardse rassen. We vangen een glimp van ze op in bepaalde scènes, maar er zijn er gewoon niet genoeg om enige interesse te wekken.
We denken dat dit een gemiste kans was om naast de Predators zelf nog andere bedreigingen aan de mix toe te voegen. Dit was misschien een budgettaire zorg, maar het zou geweldig zijn geweest om de menselijke karakters te kruisen paden met andere gevaarlijke wezens, in plaats van zoveel tijd door te brengen in Roland's wrak schip.
2 HET BEHANDELDE PERFECT DE VECHTSCNES
Een ding dat we leuk vinden aan Roofdieren is hoe goed het de gevechtssequenties tussen de mensen en de titulaire wezens heeft afgehandeld. Het personage van Schwarzenegger had het moeilijk om de originele slechterik uit 1987 uit te schakelen, en het is hier ook niet eenvoudiger.
Royce's strijd tegen de Berserker Predator in de laatste act is solide, maar het is Hanzo's duel tegen de Falconer op een grasveld dat het meeste publiek zich herinnert. Deze uber-coole scène bestaat uit gelijke delen spaghettiwestern en Kenji Misumi samoeraifilm. Jammer dat het niet wat langer duurde. De Predators scoren ook een paar brute moorden in de film, waaronder een bijzonder gruwelijke scène van de Berserker die het hoofd en de wervelkolom uit een ongelukkig slachtoffer scheurt in één beruchte close-up schot!
1 HET BEHANDELDE HET EINDE IMPERFECT
Roofdier films staan niet bekend om het inpakken van dingen met een mooie strik, dat is zeker. Het origineel liet het lot van Dutch Schaefer in twijfel nadat hij een explosieve ontploffing had overleefd, en Roofdier 2 eindigde met Mike Harrigan die een oude revolver uit 1715 vasthield die hem was geschonken door een Elder Predator.
Om die reden kunnen we niet precies kloppen Roofdieren voor zijn dubbelzinnige einde, maar nogmaals, het vindt plaats op een buitenaardse wereld in tegenstelling tot de aarde. We hadden hier liever wat meer expositie gehad, of op zijn minst een vervolg! 2018's Het roofdier lijkt alle gebeurtenissen van de vorige film te negeren, dus we zullen waarschijnlijk nooit een goed vervolg krijgen.
Volgende13 James Bond-memes te grappig voor woorden
Over de auteur