Wizard of Oz, Wonderland en Peter Pan verenigen zich in één epische komische crossover
Crossovers zijn al sinds het begin een groot deel van stripboeken. Kinderen zijn eraan gewend geraakt dat Superman samenwerkt met Batman of zelfs Marvel-helden die oversteken naar het DC-universum en daar vriendschap sluiten met (of vechten) tegen de helden en schurken.
Soms kunnen makers van stripboeken echter nog creatiever worden door helden oversteken van oudere klassiekers, onthullend hoe sprookjesfiguren net zo stoer (zo niet meer) kunnen zijn dan traditionele superhelden. Dat is precies wat bestsellerauteur Andy Weir deed toen hij drie heldinnen samenbracht van De wonderbaarlijke tovenaar van Oz, Alice's avonturen in Wonderland, en Peter Panvoor een ongelooflijk spannende ravotten door niet één maar drie fantasieland uit klassieke fictie.
De graphic novel begon eigenlijk als een webcomic genaamd Cheshire Crossing dat Weir schreef en tekende voor zijn eigen website (die nog steeds de originele versie gratis aanbiedt). Hoewel lezers dol waren op de verhaallijn, gaven de meesten toe dat de artistieke capaciteiten van Weir te wensen overlieten. Weir erkende zijn tekortkomingen, maar voltooide nog steeds de eerste boog van de strip (die het equivalent van vier problemen produceerde) voordat hij iets nieuws probeerde.
Dat iets nieuws uiteindelijk harde sciencefiction werd, leidde ertoe dat Weir de bestverkochte roman schreef de marsmannetje, die later werd aangepast in een speelfilm geregisseerd door Ridley Scott en met in de hoofdrol Matt Damon. Het succes van het boek en de film motiveerde uitgevers om naar ander werk van Weir te kijken, waaronder: Cheshire Crossing. Het erover eens dat het verhaal fantastisch was, maar de kunst was - in Weir's eigen woorden, "volslagen onzin" - de uitgevers toegewezen professionele cartoonist Sarah Andersen (van de webcomic De krabbels van Sarah) om de strip opnieuw te tekenen tot een fysieke grafische roman, waardoor iets opmerkelijk origineels en moois ontstaat.
De graphic novel speelt zich blijkbaar af in een instelling genaamd Cheshire Crossing, waar drie tieners - Alice Liddel, Wendy Darling en Dorothy Gale - vinden dat ze bij elkaar in de kamer zitten. Het blijkt echter dat dit geen instelling is, aangezien de verantwoordelijke mannen, Dr. Rutherford en Lemuel Gulliver (van Gullivers reizen) onthult dat ze weten dat de meisjes dat zijn niet waanvoorstellingen en reisde in feite naar? Wonderland, Neverland en het Land van Oz dankzij hun zeldzame vermogen om dimensies te doorkruisen.
De meisjes worden vervolgens toegewezen aan een oppas (Mary Poppins in de originele webcomic en "Miss Poole" in de vernieuwde versie). Dit past echter niet goed bij Alice (hier afgebeeld als een slecht gehumeurd, achterbaks meisje) die het niet leuk vindt om bestudeerd te worden als een wetenschappelijk project. Dorothy's magische pantoffels stelen (gekleurde robijn in de webcomic zoals de MGM-film, maar zilver in de graphic novel zoals de boeken) besluit ze te ontsnappen naar Oz, maar krijgt een ongewenste passagier in Wendy Darling.
Vanaf daar komt het verhaal in een hogere versnelling als de Boze Heks van het Westen (verrassend aantrekkelijk getekend in beide versies) leert over de nieuwe meisjes en haar Winged Apen achter hen aan - eerst om de zilveren pantoffels te stelen, maar dan om de meisjes te gebruiken als een middel om naar andere fantasielanden te gaan, hun magie te stelen en ze ook te veroveren. Dit brengt haar ertoe een samenwerking aan te gaan met kapitein James Hook van Neverland, die zich vreemd aangetrokken voelt tot de boze heks...
Natuurlijk vechten de meisjes terug - waarbij Wendy een verrassend bedreven vrouw met vliegende zwaarden blijkt te zijn (duidelijk al die jaren Peter Pan's hol moeder afbetaald). Alice laat ook zien dat ze geniepiger en gedurfder is geworden dankzij overleven in Wonderland - zelfs de verschillende krimp- en groeidrankjes in haar voordeel gebruiken. En Dorothy wordt uiteindelijk het brein van de operatie - niet verwonderlijk aangezien ze les kreeg van zowel de Vogelverschrikker als de mechanische man van Oz, Tik-Tok!
Weir doet uitstekend werk door de meisjes verschillende persoonlijkheden te geven die botsen en elkaar aanvullen. Niet langer de onschuldige kinderen met grote ogen die ze vaak worden afgebeeld zoals in de originele boeken, elk meisje is tot haar recht gekomen. Vooral Wendy en Alice hebben een geweldige chemie, omdat Wendy een onwankelbaar optimisme heeft (nou ja, gelukkige gedachten doen til je op en laat je vliegen) terwijl Alice een vuile, boze meid is geworden (Wonderland was duidelijk niet zo'n verzorgende omgeving als Oz of Neverland).
De nieuwe kunstenaar Andersen speelt ook in op deze verschillen door de meisjes verschillende verschijningsvormen te geven die verschillende etnische achtergronden suggereren. Dorothy, in het bijzonder, krijgt een donkere huidskleur die wijst op een Latino-erfgoed (iets dat zelden werd onderzocht in eerdere versies van het personage). Ondertussen hebben Alice en Wendy een blekere teint, hoewel Wendy een kort kapsel heeft, waardoor ze een meer tomboy-achtig uiterlijk heeft. Natuurlijk zijn er tal van cameeën - met iedereen, van de Winged Monkeys tot Peter Pan tot de Cheshire Cat die verschijnt (Weir slaagt er zelfs in om een paar dingen tussen Tinkerbell en Peter Pan). Verschillende inwoners van Wonderland vestigen zich zelfs in Oz, wat kan leiden tot interessantere verhalen als Weir echt besluit om verder te gaan waar hij was gebleven in het verhaal toen hij er zoveel jaren aan begon geleden.
En daarin schuilt een interessante vraag - zou moeten Weir dit verhaal voortzetten nu het hernieuwde belangstelling heeft gekregen (en betere kunst)? Degenen die dit verhaal lezen en een diepgaande karakteranalyse of gloednieuwe onthullingen over de originele klassiekers verwachten, zullen teleurgesteld zijn - Weir speelt snel en losjes met continuïteit en is meer geïnteresseerd in het vertellen van een spannend verhaal met in de hoofdrol zijn eigen versies van deze beroemde literaire personages dan om nieuwe wegen in te slaan met het origineel teksten.
En daar is absoluut niets mis mee. Met populaire tv-series als Er was eens en bestverkochte stripboeken zoals fabels het regelmatig hergebruiken van beroemde sprookjesfiguren en werelden als spelers en achtergronden in hun actieverhalen, Cheshire Crossing biedt een welkome aanvulling op de wereld van sprookjesactie-avontuur. De laatste pagina van de graphic novel belooft een potentieel boeiende nieuwe antagonist - de Wonderland's Queen of Hearts - en na zoveel jaren wachten op het volgende avontuur van Dorothy, Alice en Wendy, zouden veel lezers om Boek moeten schreeuwen 2.
Wonder Woman's Sisters brengen eerste transgender Amazon naar DC Comics
Over de auteur