Interview met Patrick Wilson: Aquaman

Patrick Wilson is geregisseerd door James Wan in vijf verschillende films - waaronder: Waterman- speelde zowel een verontruste vader wiens familie wordt achtervolgd door kwaadaardige entiteiten als een echte demonoloog wiens taak draait om het uitdrijven van genoemde entiteiten. In Waterman, maar Wilson neemt een beslist andere rol op zich binnen Wan's genre-overspannende filmografie als Arthur Curry's gecompliceerde halfbroer Orm.

In Waterman, Orm probeert de titel van te claimen Oceaan Meester, terwijl hij ook probeert te voorkomen dat Arthur zijn rechtmatige titel als koning van Atlantis opeist. Aangezien Orm echter ver verwijderd is van de meeste alledaagse personages die Wilson in het verleden heeft gespeeld, nam zijn benadering nieuwe vormen van inspiratie aan. Tijdens een junket-interview voor Waterman, spraken we met Wilson over Wan's benadering van het regisseren van actiekaskrakers versus horror, Orm's live-action-invloed, Wilson's achtergrond in muziektheater en zelfs de "vriendelijk" Hans Gruber.

Verwant: Patrick Wilson vergelijkt Aquaman met The Conjuring & Insidious Movies

Dit is niet de eerste keer dat je een personage speelt met goede bedoelingen die nogal misplaatst zijn. Ik denk aan jou in Kleine Kinderen.

Zeker wel. Mooi hoor. Goede referentie.

Wat is het met die personages waar je naar toe wordt getrokken?

Ik hou van een goed probleemkind. Ik hou van... Wanneer ik iemand speel - of ze nu aan de oppervlakte zijn, of ze goed of slecht zijn - zoek ik naar het tegenovergestelde in hen. Dat probeer ik te vinden. Voor mij is dat altijd fascinerend, weet je? En voor mij, de grote schurken en schermschurken, zal ik de beschaafde persoonlijkheid van Hans Gruber over een maniakale, schreeuwende slechterik nemen. Dus ik hou er altijd van om het tegenovergestelde te spelen en daarmee te spelen. Dus dat zoek ik in een personage. Wat is het tegenovergestelde? Wat is het goede als hij een slechterik is, wat is het slechte als hij een goede kerel is.

En je bent geen onbekende voor schurken. Je hebt met James gewerkt in de Conjuring-films en Insidious.

Zeker wel.

Hoe was je ervaring - Hoe zou je het verschil omschrijven tussen geregisseerd worden door James in een horrorfilm en een grote actiefilm als deze?

Het gemakkelijke antwoord is "geen verschil". Gewoon meer tijd, meer geld, meer speelgoed, meer visuele effecten. Ik denk dat een geweldige regisseur - een beetje zoals een geweldige acteur - een geweldige regisseur elk genre kan aanpakken, en ik denk dat hij dat altijd in zich heeft gehad. Dat wist ik al vanaf de eerste belachelijk film die we samen maakten. Ik wist gewoon dat als hij de kans had - weet je, het succes van één genre is nodig om te kunnen - voor iemand om een ​​gok te wagen en te zeggen: 'Ok, kun je het met dit genre?' En dan doet hij dat, en dan open je het omhoog. En het is heel moeilijk, ik begrijp het; Ik heb nog nooit een film geregisseerd, maar ik... weet je, acteurs snappen... het is makkelijker voor ons. Dat vertelde hij me wel eens. Ik zou zeggen: "Ik denk niet dat ik nog een horrorfilm wil maken." Hij zegt: "Kom op, je mag vier verschillende soorten films per jaar doen! Ik doe één genre. Ik breng een jaar door met een film, jij kunt een week doorbrengen!" Dus ik had zoiets van, "Touché. Goed punt." Maar ik heb hem nooit als een horrorregisseur bekeken. Hij leidt altijd met zijn hart, dus er zit ook een geweldige romantische komedie in die man. Ik hoop dat ik erin zit. Maar dat is er wel, want als je naar al zijn films kijkt, is er altijd... hij weet dat het neerkomt tot karakter en verhaal, en wat het apparaat ook is, het medium of het genre, het is niet eens materie. Ik bedoel, letterlijk, met Insidious of toveren of Aquaman, het zijn allemaal vreemde familiedrama's; ze worden gewoon via verschillende apparaten verteld. Omdat ik denk dat dat is wat mensen zijn, weet je, je ziet een personage in gevaar, je ziet wat er mis is met hen... 'O, ik wou dat ze het konden oplossen.' Of het nu deze film is of een horrorfilm.

Dus, Orm heeft een zeer grootse aanwezigheid...

[Lacht]

Was er... Waar ik van hou.

Ik hou ervan hoe mensen dat beschrijven. Groots, opera. Ik heb veel verschillende gehoord, ja.

Waar heb je die invloed voor het personage vandaan? Was er iets dat... Heb je dat ergens van overgenomen? Of waren het alleen de strips?

Ik denk dat het een beetje van beide is. Ik denk dat het ook het vertrouwen van James is om ervoor te gaan. Als je 'Ocean Master' googelt, maakt niet uit welke artiest hem heeft getekend - en je zet dat masker op - je moet dat masker vullen. Je moet gewoon. Als je dat niet kunt, heb je hier niets aan als je het gaat beoordelen of hem klein of intiem wilt maken. Ik bedoel, je kunt het gewoon niet. Je moet... je moet daarheen gaan. En daar hou ik van. Weet je, ik deed theater, muziektheater; Ik hou ervan om dat melodrama te omarmen, omdat het je een uitdaging geeft om het te vullen. Ik zeg altijd of je een clown bent of een Griekse tragedie of je speelt een toneelstuk van Sam Shepard, je moet die woorden invullen. Maar de emotie, de intentie is altijd hetzelfde. Dus je begrijpt zijn benarde situatie. Ik kan zo groot gaan als je wilt, wat we natuurlijk doen.