10 psychologische thrillerfilms om te kijken als je van Fight Club hield
Met 1999's Vechtclub, hebben romanschrijver Chuck Palahniuk en regisseur David Fincher bijgedragen aan een nieuwe gevoeligheid voor drama's en thrillers, door een gevestigde formule te gebruiken en een psychologische inslag toe te voegen. Een aantal films in zijn kielzog hebben geprobeerd dit soort surrealisme na te bootsen, met de nadruk op innerlijke monologen en alternatieve persoonlijkheden.
Deze eigenschappen zorgen ervoor dat de kijker zich altijd afvraagt waar ze naar kijken, zich afvragend of wat ze zien echt is, of een manifestatie van de verontruste geest van onze hoofdpersoon. Deze afwijkende vertelstijl is effectief gebruikt in een aantal genres, waaronder drama, actie, thrillers en spanning. Hoewel dit gemengde resultaten heeft opgeleverd, heeft het ook bepaalde films verbeterd, waardoor er een extra laag diepte en intriges is ontstaan.
10 Diabolisch (1996)
Deze psychologische thriller bevat een all-star cast met onder meer Sharon Stone en Kathy Bates, met een aantal eersteklas schrijfsels met wendingen en wendingen. De film is eigenlijk een remake van de Franse film uit 1955,
Diabolisch vindt plaats op een streng bestuurde katholieke school, aangezien het complot betrekking heeft op twee vrouwen die samenzweren om de gewelddadige schoolmeester genaamd Guy af te schaffen. Regisseur Jeremiah Chechik boeit gedurende de 107 minuten durende speelduur door spanning op te bouwen en curveballs te gooien om het publiek te laten raden.
Voor een tijdje is het onduidelijk gewoon WHO moeten worden vertrouwd, en deze onzekerheid loopt door tot aan het schokkende climaxeinde.
9 Het Platform (2020)
Dit voorbeeld bewijst veel meer verwrongen dystopische en grimmige dan zelfs de wil van Vechtclub. Toch heeft deze Spaanse film overal een soortgelijke sfeer van surrealisme en onbehagen - met een dikke atmosfeer van nihilisme om op te starten.
Het uitgangspunt is eenvoudig in de kern, terwijl het symbolisch diepzinnig en dubbelzinnig is. De film speelt zich af in een enorme, torenhoge verticale gevangenis, die elke dag een platform vol voedsel laat zakken. De kicker? Elk van de talloze tientallen van niveaus krijgt alleen de resterende kladjes van de hogere niveaus te kloven. Dit laat natuurlijk de lagere niveaus achter, beroofd, gestoord en vaak geradicaliseerd.
De metaforen komen hard aan in deze - net als de sombere, gruizige beelden tijdens deze psychologische reis naar de diepten.
8 Splitsen (2017)
Fans van de culthit Vechtclub de film staat vaak bekend om zijn adembenemende onthullingen rond gespleten persoonlijkheden. Filmmaker M. Night Shyamalan wordt onmiskenbaar beoefend in de kunst van het schokkende kijkers ook met twist-eindes. Hoewel de Vechtclub De parallellen houden daar niet op als het gaat om deze cerebrale thriller uit 2016.
Splitsen's onderliggende concept is enigszins verwant aan Vechtclub op steroïden - in combinatie met de gevoeligheden van een bloedstollende slasher. Het beschikt over een mentaal gestoorde man die maar liefst sport 24 persoonlijkheden. Op de een of andere manier slaagt Shyamalan erin om dit toch al epische uitgangspunt te verheffen tot een ander niveau met een grappige onthulling aan het einde.
7 Jacobsladder (1990)
Drama's kunnen vaak verleiden door een ambiguïteit over te brengen die kijkers de hele tijd nieuwsgierig houdt. Dit is grotendeels het geval in Vechtclub, en zijn zeker waar in Adrian Lyne's duistere cerebrale horror, Jacob's ladder. Net als het drama van Fincher boeit deze film met een diepe blik in de menselijke geest, in combinatie met een surrealistisch aura dat steeds verder naar bizar terrein kronkelt terwijl het zich afspeelt.
De film draait om een mentaal ontsierde soldaat die de stukjes van zijn verbrijzelde psyche probeert op te rapen terwijl hij zijn naoorlogse leven hervat. De wending in de laatste act is een naar adem snakkende onthulling die de hele film echt naar een hoger niveau tilt.
6 Joker (2019)
Todd Phillips' Joker heeft een aantal overlappingen met Fincher's Vechtclub van twee decennia eerder - namelijk de close-up-and-personal focus van een mentaal onstabiele antiheld. Buiten dit echter, Jokerhoudt ook vast aan een grimmiger, donkerder gevoeligheid - wat zorgt voor een unieke intrige op filmisch en verhalend niveau. Dit gevoel van nihilisme werkt om de kijker scherp te houden, omdat het niet bekend is welke verdraaide gebeurtenis zich daarna zal voordoen.
Net als Edward Norton en Brad Pitt bracht tot leven VechtclubJoaquin Phoenix voegt een gevoel van zowel diepte als onbehagen toe met zijn emotionele vertolking van deze klassieke schurk.
5 Donnie Darko (2001)
In 2001's Donnie Darko, blinkt Richard Kelly uit in het combineren van de elementen van etherische sciencefiction met de grenzeloze aard van de menselijke psyche. Dit, in combinatie met de intense uitvoering van Jake Gyllenhaal, vormt het toneel voor een thriller die verontrustend en tot nadenken stemmend is.
Samen met de opvallende uitvoeringen werd de film gewaardeerd om zijn unieke gevoel voor toon en zijn meeslepende verhaal. Het bevat een verontruste hoofdrolspeler die moet omgaan met het vooruitzicht van een apocalyptische gebeurtenis, aangezien hij griezelige, profetische tekens krijgt.
Dit is een van die indrukwekkende attracties waar kijkers lang over zullen nadenken nadat de looptijd van twee uur is afgelopen.
4 Het geschenk (2015)
Met 2015's Het geschenk, speelt de Australische filmmaker en acteur Joel Edgerton daarop in Vechtclub kwaliteit van dubbelzinnige, dubbele karakters waar kijkers niet helemaal zeker van zijn. Dit vormt de basis voor een reeks onverwachte gebeurtenissen en verrassende wendingen die maar weinigen zullen zien aankomen.
De film gaat over een stel dat naar een buitenwijk van LA is verhuisd. Ze komen een eigenaardige man tegen die schijnbaar een interessante geschiedenis heeft met een van de hoofdrolspelers (Jason Bateman). Edgerton laat kijkers echt gissen terwijl dit slimme plot zich ontvouwt, met de ene curveball na de volgende.
3 De onzichtbare gast (2017)
De Spaanse scenarioschrijver en regisseur Oriol Paulo neemt een mysterieus avontuur en maakt het zijn eigen met deze aangrijpende misdaad caper, het toevoegen van een psychologische draai van onzekerheid.
De film richt zich op een zakenman die wordt beschuldigd van de moord op zijn geliefde. Wat begint als een schijnbaar eenvoudig incident en een overtuiging, mondt uit in een boeiend, complex plot dat bijna meerdere weergaven vereist om volledig te absorberen. De onzichtbare gast markeert een echt creatieve, dynamische draai aan de klassieke 'whodunit'.
2 Identiteit (2003)
Deze film uit 2003 zet de toon met een schijnbaar typische moord mysterie stelling. Dankzij enkele intense actiescènes en huiveringwekkende angsten zou dit voldoende zijn. Toch is de openbaring in Identiteit's derde bedrijf weet deze thriller naar nieuwe cerebrale hoogten te tillen.
De film draait om tien verschillende vreemden die tijdens een regenbui in een verlaten motel in Nevada belanden. Dit leidt tot een reeks moorden en de daaruit voortvloeiende bloedstollende chaos.
1 Het spel (1997)
Het is misschien passend dat een film met GevechtClub's directory staat bovenaan deze lijst. Toch, Fincher's Het spel legt echt veel van datzelfde gevoel vast, met een vergelijkbaar off-the-wall uitgangspunt dat zeker zal verrassen.
De film gaat over Nicholas, een welgestelde bankier die veel meer krijgt dan hij had verwacht terwijl hij deelnam aan een spel boordevol actie om opwinding in zijn leven te brengen. Deze game, samengesteld door een bedrijf genaamd CRS, gooit een hele reeks chaotische gebeurtenissen en beproevingen op zijn pad, waarbij hij zijn controle verliest.
Leuk vinden Vechtclub, beleeft de kijker elk stukje van Nicholas' bloedstollende, turbulente reis terwijl hij wordt achtergelaten om aanwijzingen te vinden en deze complexe real-life puzzel op te lossen.
Volgende10 beste films verteld vanuit het perspectief van de moordenaar
Over de auteur