Het is tijd om weer op Capcom te vertrouwen

Capcom is geen onbekende in de ups en downs van de videogame-industrie. De ontwikkelaar en uitgever bestaat al tientallen jaren en heeft veelbelovende studio's zien komen en gaan, terwijl Capcom een ​​begrip is gebleven. Na een paar tumultueuze jaren die culmineerden in de ramp die Straatvechter 5aan het pannen, maar Capcom heeft het schip eindelijk recht. Is het tijd om Capcom weer te vertrouwen? Kan het bedrijf echt hetzelfde soort kwaliteitsgames leveren waarop het zijn naam tijdens zijn gloriejaren heeft ingezet?

Als het kan, wordt 2019 het jaar waarin het dat heeft bewezen. Capcom had al een geweldig 2018 achter de rug, met Monster Hunter World het vestigen van bedrijfsrecords voor wereldwijde verkoop, terwijl een hele reeks Switch-poorten de overgang van het bedrijf naar het nieuwste apparaat van Nintendo ondersteunden. Dit jaar heeft de industriegigant echter binnen de eerste drie kalendermaanden twee echte kanshebbers voor het spel van het jaar uitgebracht: Resident Evil 2, een remake van een klassieker

, en Devil May Cry 5, de terugkeer van een franchise die voor het laatst met succes het hele universum opnieuw opstartte en er vervolgens niet in slaagde te profiteren.

Verwant: Resident Evil 2 Review: een klassieke herboren

Er zouden ook geen twee perfectere games kunnen zijn om de dramatische ommekeer van Capcom te weerspiegelen. Het voelt bijna opzettelijk aan hoe deze twee releases het bedrijf versterken als één om naar te kijken. Monster Hunter World bewees dat Capcom een ​​van zijn meest consistent succesvolle eigenschappen kon blijven verspreiden onder grotere groepen gamers, maar Resident Evil 2 en Devil May Cry 5 zijn aantoonbaar nog sterkere uitspraken.

Resident Evil 2 is een van de beste remakes ooit gemaakt, een liefdevolle hervertelling van een tijdloos verhaal dat niet alleen ging voor een gemakkelijke verzilvering van nostalgie. Devil May Cry 5 is een terugkeer naar vorm voor een serie die daarna dood in het water leek DmC: Devil May Cry goed beoordeeld, maar maakte niet dezelfde indruk als zijn voorgangers. Beide zijn twee titels die je voor 2019 moet spelen, en elk van hen kan eindejaarsprijzen winnen voor de kwaliteit van de ervaring die ze leveren. Fans merken de kwaliteit ook op:

Het is zelfs moeilijk om een ​​game te vinden die Capcom in het verleden niet met lovende kritieken heeft uitgebracht paar jaar, aangezien het bedrijf geweldige game-ervaringen blijft bieden, ongeacht het onroerend goed of genre. Na zijn reputatie te hebben aangetast door de manier waarop het omging met de straatvechter erfenis, heeft het bedrijf hard gewerkt om te bewijzen dat het een eenmalige mislukking was, en het oeuvre na begin 2019 is moeilijk te betwisten. Capcom is duidelijk bereid te experimenteren - Resident Evil 2 werd in wezen volledig herbouwd, terwijl Devil May Cry 5 introduceerde een personage in V wiens vechtstijl totaal anders is dan alles wat we ooit eerder hebben gezien. Die experimenten werpen ook hun vruchten af, aangezien de uitgever berekende risico's blijft nemen.

In een branche waar op zeker spelen voor veel uitgevers de norm is geworden, is de bereidheid om zowel terug te keren naar zijn roots als opnieuw uit te vinden hoe ze zich verspreiden, is wat Capcom op dit moment zo aantrekkelijk maakt tijd. Terwijl bedrijven zoals EA proberen te profiteren van de veiligheid van een Bestemming-achtige shooter en laat het in zijn gezicht ontploffen als een cartoonschurk die een brandende staaf dynamiet vasthoudt, Capcom duwt, langzaam en opzettelijk. Monster Hunter World vond het wiel niet opnieuw uit, maar het zorgde ervoor dat het verder reisde dan voorheen. Resident Evil 2 en Devil May Cry 5 volgde. Kilometer voor mijl worden deze IP's naar nieuw terrein gedreven zonder te verliezen wat ze in de eerste plaats speciaal maakte.

Misschien is dat ook de beste manier om verder te gaan. Capcom heeft nog een paar eigenschappen die het zou kunnen zien om leven in te blazen nu de studio zich op een van de grootste hot streaks van gaming bevindt. Dead Rising ving een keer de bliksem in een fles, voordat ingewikkelde verhaallijnen en nieuwsgierige ontwerpbeslissingen het potentieel ervan opaten. Verloren planeet was ambitieus en leuk, maar de sequels lieten het in de kou staan. Capcom heeft bewezen dat het beter begrijpt waar het op dit moment naartoe gaat dan veel andere bedrijven, en MetaCritic noemde het de beste game-uitgever in 2018. Misschien is het nu tijd om nog grotere risico's te nemen op IP's waarvan velen dachten dat ze dood zouden zijn?

Ongeacht wat Capcom nu besluit dat het beste is, het is tijd om het idee los te laten dat het een bedrijf is dat niet echt weet waar het naartoe gaat. Die manier van denken is achterhaald - en achteraf gezien al jaren. Het is gemakkelijk om vast te houden aan stereotypen of een eerdere perceptie van zo'n herkenbare entiteit, maar de uitgever heeft het gedaan meer dan genoeg om het vertrouwen te winnen van de fans die wanhopig willen dat het een belangrijke speler in videogames blijft. Het is tijd om Capcom weer te vertrouwen, en hopelijk begint het precedent van deze ommekeer van fortuin ook andere uitgeverijen en ontwikkelingsbedrijven te beïnvloeden. De boodschap is duidelijk: als je de vele getalenteerde mannen en vrouwen in de game-industrie de tijd en zekerheid geeft om iets speciaals te creëren, zullen ze het vaker wel dan niet goed doen.

Persona Producer plaagt groot nieuws voor het 25-jarig jubileum van de serie volgend jaar

Over de auteur