Filmrecensie van Valeriaan en de stad van duizend planeten

Luc Besson's Valerian is een visueel verbluffende, zij het te lange, sci-fi ravotten die gebukt gaat onder een oncharmante dynamiek tussen de twee hoofdrollen.

Valeriaan en de stad van duizend planeten speelt zich af in een verre toekomst, wanneer de menselijke beschaving niet alleen ruimtevaart beheerst, maar ook hielp bij de bouw van een enorm ruimtestation, Alpha genaamd, waar ze naast allerlei buitenaardse wezens leven wezens. Agenten Valerian (Dane DeHaan) en Laureline (Cara Delevingne) werken voor de regering van Alpha om de orde te handhaven over de menselijke bevolking van de uitgestrekte ruimtemetropool. Het paar is toegewijd aan hun partnerschap, en vooral aan elkaar, en weigert meestal om mee samen te werken iemand anders - met bepaalde uitzonderingen gemaakt, zoals in het geval van een gedaanteverwisselaar genaamd Bubble (Rihanna).

Na het voltooien van een routinemissie - een die Valerian en Laureline niettemin wat tegenslagen bezorgt - keren de agenten terug naar Alpha om te rapporteren aan commandant Arün Filitt (Clive Owen), die hen vertelt dat een duistere, mysterieuze kracht het hele ruimtestation bedreigt. Valerian en Laureline moeten tegen de klok racen en alle gevaren van Alpha bedwingen om tot op de bodem van de wereld te komen. kwaad dat het ruimtestation zou kunnen wegvagen en alle wezens en culturen die ook wel de Stad van Duizend Planeten noemen huis. Tegelijkertijd stuit Valerian echter op een mysterieuze cultuur waarvan de geschiedenis al dan niet verband houdt met het kwaad dat Alpha bedreigt. Aan het eind van de dag is het aan Valerian en Laureline om de wortel van de dreiging tegen Alpha te ontdekken en de stad met duizend planeten te beschermen.

Gebaseerd op de Fransen Valérian en Laureline strips geschreven door Pierre Christin en geïllustreerd door Jean-Claude Mézières, Besson's Valeriaan en de stad van duizend planeten is een passieproject van hem, een project dat hij eindelijk tot leven kon brengen omdat de technologie voor het maken van films een punt had bereikt dat Alpha en alle wezens die erin leven, recht doen. In feite was het toen Besson met Mézières werkte aan Het vijfde element dat de regisseur begon te overwegen de strips die hij tijdens zijn jeugd had gelezen aan te passen tot een kaskraker. Besson schreef en regisseerde Valeriaan, met zijn vrouw Virginie Besson-Silla aan boord als collega-producer. van Besson Valeriaan is een visueel verbluffende, zij het te lange, sci-fi ravotten die wordt gebukt onder een oncharmante dynamiek tussen de twee hoofdrollen.

Dat lijdt geen twijfel Valeriaan is de visueel meest overtuigende blockbuster van de zomer - en misschien zelfs van heel 2017. Besson, cameraman Thierry Arbogast en visual effects supervisor Scott Stokdyk werken samen om allerlei buitenaardse wezens en locaties tot leven te brengen in Valeriaan, en hun harde werk loont omdat de kijker zich volledig kan onderdompelen in een volledig futuristische en buitenaardse wereld. De actiescènes maken gebruik van: Valeriaan verschillende instellingen om kijkers niet slechts een of twee dingen te laten zien die ze nog niet eerder hebben gezien, maar een hele film aan verbluffende en opwindende actiescènes. Van de rustige momenten waarop Laureline omgaat met en interactie heeft met verschillende wezens op Alpha tot Valerian's shootouts met vijandige aliens, Besson's nieuwste zal zelfs de hoogste verwachtingen op visueel gebied overtreffen schouwspel.

Maar misschien omdat het gebaseerd is op een reeks strips, Valeriaan heeft een meanderende verhalende structuur waarbij de twee hoofdlijnen worden getrokken op lange zijmissies met alleen losse banden met het hoofdplot van de film. Natuurlijk introduceren deze zijmissies een groot aantal kleurrijke personages - Bubble, Jolly (Ethan Hawke) en Bob de piraat (Alain Chabat) - die Alpha thuis noemen, en de sequenties bieden Besson de mogelijkheid om de uitgestrekte sci-fi-wereld in die Valeriaan vindt plaats. Echter, het tempo van Valeriaan is zodanig dat deze sequenties, zij het leuk voor een tijd, uiteindelijk de film twee uur draaien en de looptijd veranderen in een ploeter door losjes verbonden verhalen (die op zichzelf zouden kunnen staan ​​​​in afleveringen van 20-30 minuten van een tv serie).

Verder zouden deze zijmissies meer te verontschuldigen zijn als het complot van Valeriaan was sterker, maar het is een bekend verhaal over hoe ver de verantwoordelijke mensen zullen gaan om mislukking te voorkomen - een thema van de meedogenloosheid van de mensheid dat populair is in het sciencefictiongenre. Het is zeker boeiend om mensen in contrast te zien met buitenaardse wezens die totaal verschillende waarden en manieren van leven hebben - en Valeriaan kracht ligt in het tot leven brengen van die buitenaardse wezens - maar het is een basisverhaal dat sciencefiction heeft al vele malen eerder aangepakt, en het nieuwste van Besson voegt niet genoeg toe aan het verhaal om het te onderscheiden van andere werken. Hoewel de zijmissies die Valerian en Laureline uitvoeren mogelijk in de film zijn opgenomen om het een vers verhaal, ze eindigen slechts dun een bekend verhaal te verbergen en de film te verzwaren in plaats daarvan.

Toch staat dit thema in contrast met een van liefde en vertrouwen, hoewel het een ongelooflijk hardhandige les is, en een die vooral wordt gedemonstreerd door de relatie van Valerian en Laureline. Ze zijn een typisch koppel in die zin dat Valeriaan een volmaakte vrijgezel is die met een aantal vrouwen naar bed is geweest, terwijl Laureline zijn keiharde partner is die weigert zich te laten overtuigen door zijn charme (maar uiteindelijk toch wordt) hoe dan ook). Deze stijlfiguur is echter op zijn best gedateerd en in het slechtste geval seksistisch; ondanks de inspanningen van DeHaan en Delevingne, hoewel de film en het script proberen Valerian en Laureline als charmant innemend af te schilderen, is hun dynamiek onhandig en het tegenovergestelde van romantisch. Misschien hadden verschillende leads een meer overtuigende chemie tussen tot stand kunnen brengen Valeriaan twee hoofdpersonages, maar het script doet DeHaan of Delevingne geen plezier met afgezaagde monologen over liefde en speelse scherts die we allemaal al vaker hebben gehoord.

Globaal genomen, Valeriaan en de stad van duizend planeten is niet het volledige pakket van een zomerkaskraker, maar wat het mist aan echt meeslepende personages en een fris verhaal, maakt het goed met een verbluffend visueel spektakel. Het zal ongetwijfeld een must-see zijn voor fans van Valérian en Laureline en Besson zelf, vooral degenen die werden voorgesteld aan de visionaire regisseur via Het vijfde element - Valeriaan is zeker een spiritueel vervolg op Het vijfde element voor Besson. En als er één film is om deze zomer uit te geven voor IMAX of 3D, Valeriaan is het. Maar terwijl de beelden van Valeriaan mag dan baanbrekend zijn, de andere aspecten van de film komen samen voor een slechts half fatsoenlijk sci-fi-avontuur.

Aanhangwagen

Valeriaan en de stad van duizend planeten speelt nu in Amerikaanse theaters. Het duurt 137 minuten en heeft de classificatie PG-13 voor sci-fi geweld en actie, suggestief materiaal en korte taal.

Laat ons weten wat je van de film vond in de comments!