'Run All Night': Neeson & Harris brengen klassieke theatrics naar moderne actie

De hele nacht rennenherenigt Liam Neeson met zijn Onbekend en Non-stop regisseur Jaume Collet-Serra voor nog een high-concept actiefilm - dit keer in de stedelijke jungle van NYC, tijdens een ongelooflijk lange achtervolging, gedurende een ongelooflijk gewelddadige nacht.

Neeson speelt ex-huurmoordenaar Jimmy Conlon, die zijn dagen doorbrengt onder de vleugels van zijn (letterlijke) partner in crime, Shawn Maguire (Ed Harris), dronken wordt en de zonden uit het verleden probeert te vergeten. Dingen nemen een scherpe wending wanneer Jimmy's vervreemde zoon Mike (Joel Kinnaman) een noodlottig chauffeursoptreden neemt waardoor hij getuige is van een moord gepleegd door Danny (Boyd Holbrook), Shawns roekeloze en gewelddadige zoon.

Wanneer Danny komt kijken om Mike uit beeld te halen, wordt Jimmy gedwongen het ondenkbare te doen en de enige zoon van zijn beste vriend te vermoorden. Die beslissing zet Jimmy op de hitlijst van Shawn - en in het vizier van de methodische en meedogenloze huurmoordenaar, Andrew Price (Common).

We woonden de NYC Junket bij voor? De hele nacht rennen, waar we in gesprek kwamen met acteericonen Liam Neeson en Ed Harris - die voor deze film overigens nog nooit hadden samengewerkt. In onze discussie hebben we het gehad over hoe de filmindustrie is veranderd; hoe het was om theatrale gravitas naar een actiefilm met een hoog octaangehalte te brengen; hoe het in dit late stadium van hun loopbaan actie laat werken; en wat de toekomst brengt.

Weet je, er is een oud gezegde: "Er gaat niets boven de liefde van een moeder". Zou daar een toevoeging aan moeten zijn [na deze film]: "Er gaat niets boven de liefde van moeder EN vader"?

Liam Neeson: Nou, er gaat niets boven de liefde van een moeder. Het is waar.

Hoe zit het met die van de vader?

Liam: Ja, er gaat ook niets boven de liefde van een vader. Soms moet je het vinden, ernaar zoeken. Maar het is er. Veel vaders kunnen die woorden gewoon niet vinden, toch? "Ik hou van je, zoon", of "Ik hou van je, mijn liefste." Ze kunnen het volgens mij veel gemakkelijker tegen hun dochters zeggen dan tegen hun zonen. Ik spreek gewoon in het algemeen.

Wat denk je, Ed, van dat gezegde: "Er gaat niets boven de liefde van een moeder?"

Ed Harris: Nou, ik denk dat er duidelijk iets aan de hand is omdat de moeder het kind heeft gebaard. Dus het is zelfs intiemer dan de relatie van een vader met... en gewoon biologisch. Maar ja, ik bedoel, ik heb een dochter van 21. Ik denk niet dat iemand meer van iemand kan houden dan ik van haar.

Veel van de scènes die jullie samen hebben, de meeste actiefilms, als je het vuurgevecht en de achtervolgingen en alles zou weghalen, zou er niets meer over zijn. Als je dat allemaal weghaalde in deze film, zouden jullie twee zijn. De een doodde de zoon van een ander. De ander is van plan die van de ander te doden. ze hebben er een soort van gesprek over. Het is bijna Grieks, zoals David Mamet het zou kunnen schrijven.

Ed: Het heeft een klassieke kwaliteit, nietwaar?

Ja. Ik bedoel, als je naar zoiets als dit op de pagina kijkt, herinnert het je daar dan een beetje aan? Zijn dat de dingen waar je aan sleutelt?

Ed: Ik heb het nog niet gedaan...Liam heeft zo'n groot succes gehad met de "Taken"-films... Ik heb dat soort films niet zo vaak gedaan. Dus toen ik [Run All Night] las, was een van de dingen die me aantrok het feit dat ik de kans krijg om met deze man te werken en er echt voor te gaan zitten en... weet je, deze twee jongens hebben een relatie en ze hebben duidelijk met iets te maken, en de relatie verandert dramatisch in de loop van de film. Dat was spannend voor mij.

Liam: Ik denk dat je het hebt aangeroerd. Ik denk dat er een mythische kwaliteit aan zit. Je ziet deze relaties in een op hoeken gebaseerd script. Ik heb de film een ​​keer gezien en ik vind het geweldig wat Ed en ik doen. Ik hou van die chemie die we als karakters hebben.

Ik denk dat als dat eenmaal sterk is en het publiek daarin gelooft, je overal actie kunt ondernemen. Het is niet alleen geplakt voor opvulling. Het is allemaal verbonden. En met zoveel op het spel. Ik heb zijn zoon vermoord en hij komt achter mijn zoon aan.

En als je het publiek eenmaal dat diepgewortelde emotionele hart geeft, is de wereld daarna jouw oester, zolang je er maar niet te dom mee doet. Vaker wel dan niet, zijn er veel actiefilms en actieregisseurs die dat vaak vergeten. ze beledigen het publiek een beetje door te denken: "Oh, ze zijn niet geïnteresseerd in de praatscènes. Laten we naar de achtervolging gaan." Ze missen veel tijd.

Een ding waarvan ik dacht dat het heel, heel interessant was aan deze film, was dit soort herhalende thema over pijn en wat we doe met pijn - verspreid het, of beperk het, of probeer het bij elkaar te houden, en hoe de verschillende personages met deze ideeën omgingen. Was dit iets, toen jullie je personages vormden, was dit een keuze voor hen of waren de aard en het soort instinct en de omstandigheden gewoon meteen de drijfveer voor hun keuzes?

Ed: Ik denk het laatste. En de cultuur waarin ze zijn opgegroeid en hoe je met bepaalde dingen omgaat, dicteert op een bepaalde manier hun gedrag.

Het is een beetje een gegeven nu het grootste deel van de markt, zoals ik al zei, tentpole-films en actiefilms zijn en dat soort dingen, ten koste van de films die jullie misschien allebei voor het eerst bekend werden voor. Ed, als dat het geval is, moeten we dan kijken naar het slimmer maken van die tentpole-films?

Ed: Dat zou mooi zijn.

Ja? Is dat ongeveer alles wat er over te zeggen is?

[Gelach]

Liam: Het zou leuk zijn. George Lucas en verschillende andere individuen, ze zijn als Jules Verne. Ze hebben deze camera de afgelopen 100 jaar genomen, wat echt niet veel is veranderd, en dit hele CGI-gedoe met de computers is fenomenaal wat ze kunnen doen.

Maar, en ik spreek heel, heel algemeen, is dat de scriptschrijvers, alle echt goede, naar de televisie gaan. Vanwege de tentpole-tenten is er gewoon geen ruimte voor een geweldige dialoog. Je weet wat ik bedoel? Dus ze gaan naar het FX-kanaal of Netflix, of vooral HBO, en Showtime waar schrijvers gedurende een lange periode bogen van personages kunnen ontwikkelen ...

Heeft die wortel voor je neus bungelt?

Liam: Nog niet. Maar ik zou het zeker niet minachten, nee... Ed en ik hebben gepraat. Ik heb nu een Apple TV en kijk naar al deze shows. Het niveau van schrijven is fantastisch, dat zie je nu niet op de meeste foto's, studiofoto's.

Je hebt hier veel over gesproken, over de overstap die je maakte naar een actiester in je zestiger jaren. is er nu een soort ander niveau waarnaar je op zoek bent, zoals in deze film, wanneer ze allemaal veel van dezelfde elementen hebben, en waar zoek je dan verder naar?

Liam: Nou, ik bedoel, het script van Brad is heel, heel rijk. Het leek een terugkeer te zijn naar films waarmee ik zeker ben opgegroeid, '60, '70.

Zoals?

Liam: Ik bedoel, er is een hele reeks Sidney Lumet-films die fantastisch zijn, waarin hij met de politie omging. Wat is die met Nick Nolte? Ik zat er net aan te denken in mijn laatste interview, Sidney Lumet heeft het gehaald. Neuken. Timothy Hutton, denk ik, en Nick Nolte is een grote corrupte politieagent... Dit script heeft die smaak. [Opmerking: de film is "Q&A"]

Je hebt eerder met de regisseur, Jaume, gewerkt. Is dit de eerste keer dat je samenwerkt met de regisseur, Jaume? Kunnen jullie beiden spreken over hereniging met hem en samenwerken met hem? Omdat hij een geweldige visie lijkt te hebben.

Liam: Dat doet hij. Hij heeft een visie. Ik vertrouw hem. Dit is ons derde uitje samen. We hopen er de komende twee jaar nog een te doen.

Ed: Het was geweldig om in een situatie te komen waarin ik wist dat ze al eerder hadden samengewerkt en dat ze zich op hun gemak voelden bij elkaar. Ja, dus er was gewoon een vertrouwdheid tussen hen, dus het was leuk om daar gewoon deel van uit te maken. het was niet alsof Jaume moest wennen aan het werken met twee nieuwe mensen. ze kenden elkaar. Ze hadden samen een taal. Ik voelde me daarin welkom. het was een goede situatie.

Dit is ook een heel New Yorks verhaal. New York is een personage in de film. Kunnen jullie beiden spreken over werken in deze geweldige stad?

Liam: Het is geweldig.

Ed: Ja.

Liam: Ik woon hier nu al meer dan 21 jaar. Het is geweldig om niet alleen in de stad te werken, maar ook om gebieden te verkennen waar we dit hebben opgenomen, vooral waar ik nog nooit ben geweest. En in je eigen bed wikkelen en terug komen is een bijzondere luxe.

Ik zag net de bio van Nick Nolte daar. Heeft u [ooit met hem gewerkt]?

Liam: Nee.

Ed: Eerste keer.

Hoe lang zijn jullie al op de hoogte van elkaars werk? Wat was de eerste film van Liam die je misschien is opgevallen, en die van Ed?

Liam: Oh, mijn god...

Ed: Ik herinner me zeker "Schindler's List". Er was waarschijnlijk iets daarvoor, maar dat was de eerste keer dat ik zei: "Wauw. Wie is dit? Deze man is verdomd geweldig."

Liam: "Juiste dingen". Ik weet dat er daarvoor dingen waren. "State of Grace" die ik me herinner was bijzonder goed.

Is er een gemeenschap, zoals een soort wijnstok, wanneer je ontdekt dat je met elkaar werkt, mensen die je kent, de andere persoon kennen?

Liam: Oh, het is een dorp. Absoluut.

Ed: Ik denk dat we een heleboel mensen gemeen hebben, ja. Maar we hadden elkaar nog niet ontmoet voordat we aan deze film werkten.

Dus hoe zag die ontmoeting eruit?

Liam: Het was een hel. [lacht]

Ed: Het was goed. Zoals: "Hallo. Leuk je te ontmoeten." [lacht]

Een beetje voortbouwend op dat, jullie hebben veel scènes in deze film, maar voor mij was een van de grootste scènes wanneer je naar het restaurant ging om hem te ontmoeten en een gesprek met hem te hebben. Ik dacht terug, dit zou weer zo'n "Heat"-scène kunnen zijn, waar we twee zeer succesvolle, iconische acteurs zien zitten voor deze zeer intense scène. Kunnen jullie praten over dat filmen?

Liam: Het was een goed geschreven scène. Jaume wist hoe hij het wilde schieten, wat aardig van ons was aan de tafel en we zouden om ons heen gaan op een baan. We hebben misschien drie takes gedaan.

Zo snel?

Liam: Ja. Heel, heel snel. De scène zorgde voor ons. We stonden gewoon niet in de weg van de scène, als je begrijpt wat ik bedoel. We zaten in een echt restaurant...

Ed: Het is het soort dingen waarvan je weet dat het een belangrijke scène in de film is. En dus, hoe minder belangrijk je het in zekere zin maakt, hoe beter het zal zijn. Je wilt er niet zo hyped voor worden dat je iets pusht of iets probeert te doen dat niet gedaan hoeft te worden. Het is alsof je de realiteit van de situatie accepteert en samen de scène speelt en ziet wat er gebeurt.

Liam: Ja. Dat is de manier.

Als iconische acteurs zoals jullie, heb je advies voor jonge acteurs zoals Common op deze set?

Ed: Luister. Het is altijd nuttig om te luisteren.

Liam: Ik had een vechtscène met Common. Het is laat in de nacht als je deze dingen doet, en er waren vlammen en zo. Het was niet comfortabel. Maar ik zou met Common praten... En het was eigenlijk een briefje voor mezelf, gewoon om te ontspannen. Als je op het punt staat iets te beginnen en je begint te verstijven, dan kun je gewond raken. Dus ik zou tegen hem zeggen: "Gewoon, laten we gewoon ontspannen." Maar het was een opmerking voor mij.

Kun je iets zeggen over het werken met [Joel Kinnaman]? Omdat jullie veel geweldige scènes samen hebben.

Liam: Hij is geweldig. Ik had hem niet eerder ontmoet. Ik had een paar Zweedse films gezien die me werden opgestuurd. Toen zag ik enkele afleveringen van “Missing”, de Amerikaanse versie. Ik vond hem heel, heel goed. We kunnen het heel goed met elkaar vinden. Er waren geen grote discussies. We hebben alleen de scènes gespeeld. En nogmaals, Ingelsby had geweldige dialogen geschreven. Hij is erg goed. Nee, we zijn maatjes geworden.

[Ed], ik bedoel, er waren actiefilms waar je per se in hebt gezeten - je vroege werk met James Cameron - ik bedoel, het waren geen explosies of iets dergelijks. Heb je dat soort tastbare verandering in het filmlandschap de afgelopen tien jaar gezien? Was er een punt waarop, "Nou, deze brengt veel rennen met zich mee", waar je dergelijke scripts zag... waar wat werd gepusht als het volgende grote ding voor je ogen leek te veranderen?

Liam: Van het doen van "Abyss"???

van doen De afgrond spullen waar…

Ed: Bedoel je persoonlijk, of wat gebeurde er [in de industrie]...

Ik kan me voorstellen dat wat op je bureau komt, weerspiegelt wat er is.

Ed: Ik weet het niet, man. Ik heb zoveel films gemaakt die niemand heeft gezien. Dus mijn vinger is niet per se aan de pols van iets anders dan wat mij en de mensen met wie ik wil werken interessant lijkt. Dus echt overzicht heb ik niet. Ik bedoel, we weten allemaal dat de filmindustrie is veranderd en dat de studiofilms die worden gemaakt, zijn afgestemd op sequels en dit en dat en tentpole-dingen. Ik weet niet precies wat je vraag is.

Ik weet niet of je ooit een aanbieding hebt gehad die duidelijk commercieel was...

Ed: Nee. Ik ben niet als een "Taken"-ding gestuurd, waar het een hoofdrolspeler was in een "actie" -film. Hij komt niet op mijn bureau...

De scène die jij en Liam aan het eind deelden... dus dat is niet gebruikelijk voor jou om een ​​pistool te hebben en...

Ed: Het is anders. Ik regisseerde een western genaamd "Appaloosa". Het ging allemaal om gerechtigheid, geweld, enzovoort. Ik weet alleen niet hoe ik je vraag moet beantwoorden, omdat ik niet zeker weet wat het is.

Je hebt het beantwoord toen je zei dat je nog nooit een "Taken" hebt gekregen.

Ed: Oké.

Wat motiveert jullie nu? Jullie zijn zulke iconische acteurs. Jullie hebben al een erfenis. Wat motiveert je om steeds weer op te staan ​​en nieuwe films te maken?

Liam: Ed sprak eerder, en ik ben het ermee eens - we zijn nog steeds gepassioneerd over wat we doen. Die kleine periode tussen actie en knippen is heel erg kostbaar. Ed is er dol op. Ik hou er ook van. Dat is wat, denk ik, ons tweetal op de been houdt.

Ed: Ja. Ze kunnen het naar mij opsturen, alstublieft. Je weet wat ik bedoel. Ik zou het niet erg vinden. Ik ben nog nooit zo... Ik heb nog nooit zo'n carrière gehad. De grootste rollen die ik heb gehad, heb ik eigenlijk zelf gecreëerd: "Pollock", "Appaloosa", hoofdrollen in films.

Het zijn geweldige rollen geweest.

Ed: Weet je. Het is dus anders. Ik rijd gewoon op de jas van deze kerel in deze, man. Ik ga mee met de verdomde trein.

[Gelach]

Ed: Ik zal het graag doen.

 ________________________________________

________________________________________

AANHANGWAGEN

De hele nacht rennenzal vrijdag 13 maart overal in de bioscoop te zien zijn.

Alec Baldwin reageert op Rust On-Set schiettragedie

Over de auteur