Katheryn Winnick Interview: The Scherpschutter

de scherpschutter, momenteel in theaters, combineert de klassieke stijlfiguren van een western met een oprecht familiedrama dat de harten raakt. Wanneer boer Jim (Liam Neeson) een jonge jongen probeert te beschermen die net is ontsnapt uit kartels, belandt hij in een juridische strijd waarbij ook zijn eigen familie betrokken is.

Catherine Winnick. Die de stiefdochter Sarah speelt, sprak met Screen Rant over de mogelijkheid om met een legende als Neeson samen te werken en over de extra moeite die ze deed om hun dynamiek verder te definiëren.

Wat trok je aan in de rol van Sarah?

Katheryn Winnick: Liam Neeson. Ik krijg gewoon de kans om met hem samen te werken, want ik ben een grote fan van hem sinds Schindler's List en tijdens zijn Taken-dagen. Alleen al om de kans te krijgen om het scherm met hem te delen, was mijn grootste attractie.

Hoe was het om met hem samen te werken? Was er iets dat je misschien hebt opgepikt van zijn optreden dat je bij je zult dragen?

Katheryn Winnick: Hij kwam binnen op zijn vrije dagen, gewoon om buiten de camera met mij te lezen. Ik vond het echt geweldig en inspirerend om iemand te hebben die zo zijn vrije tijd zou geven.

En gewoon kijken hoe hij zich voorbereidt. Hij is erg in het moment. Er zijn veel fans die gewend zijn hem in een Liam Neeson-achtige film te zien, en ik denk dat dit zeker in die categorie valt. Maar deze lijkt ook veel hart en kwetsbaarheid te hebben.

Hij is als persoon op een andere plaats en ik denk dat je die kant van hem ook echt naar voren ziet komen op het scherm. Ik denk dat ik met Sarah, door zijn stiefdochter te spelen, echt probeerde [dat te laten zien]. In de scènes die ik met hem had, probeerde ik er het beste uit te halen en dat achtergrondverhaal toe te voegen dat niet 100% op de pagina stond. Het feit dat ze hem echt begrijpt en voor hem voelt; ze wil hem beter zien worden en vecht echt voor hem. Ik denk dat het belangrijk was om die ook toe te voegen in de scènes die ik met hem had.

In de film kruist Jim niet alleen de politie, maar ook Sarah, die ook een agent was. Het zet een interessant gesprek op gang over familie en prioriteiten. Kun je met me praten over het ingebouwde drama daar en wat Sarah van Jim's beslissingen vindt?

Katheryn Winnick: Ja, toen ik naar het script keek, probeerde ik ook de individuele reis van het personage te vinden. Het is duidelijk dat er een grote reis is met hem en de jonge jongen, een oplossing vinden en doen wat juist is. Maar er is ook een reis met Sarah, en hij tart haar door het kind mee te nemen. Ze bevindt zich in een positie waarin ze een keuze moet maken: als ze hem gaat opgeven, wat is dan het juiste om te doen als grensbeambte, of gaat ze haar familie beschermen?

Ik heb echt hard gevochten om uiteindelijk die beslissing te nemen - dat ze liegt om haar vader te kunnen beschermen. Het is echt een belangrijke reis; ze kiest ervoor om op te offeren wat ze voelt dat goed is in haar werk voor haar gezin en om haar vader te beschermen. Ik denk dat dat duidelijk is; ze is in een andere positie geplaatst waar ze moet kiezen tussen wat goed is voor werk en het kiezen van haar gezin. En familie wint altijd, zeker hierin.

Wat is je favoriete element in de relatie tussen Jim en Sarah?

Katheryn Winnick: Mijn favoriete element is het feit dat ze hem probeert te beschermen, en ze probeert voor iemand te zorgen die haar steeds wegduwt. Mijn favoriete scène is de barscène met hen, of zelfs wanneer ze hem in bed op de bank legt en hem zegt dat hij zijn botten moet laten rusten. Veel was geïmproviseerd.

Ik denk dat het belangrijk is om gewoon te laten zien dat er geschiedenis is, ook al zie je het niet zo vaak op het scherm. Helaas zie je het achtergrondverhaal niet en weet je niet wat er is gebeurd, waarom hij wegging of wat er met de moeder is gebeurd. Maar zelfs in de scènes die ze hebben, weet je dat er zeker een band is. Ze heeft hem; dat is haar familie, en ze zal er alles aan doen om hem te beschermen.

Ik ben een grote fan van het werk van Robert Lorenz. Kun je met me praten over hem als regisseur en hoe hij heeft geholpen bij het vormgeven van je voorstelling?

Katheryn Winnick: Robert was echt geweldig om mee te werken. Dit was een rechtstreeks aanbod voor mij, dus ik ontmoette hem toen ik probeerde te beslissen of ik het via Skype zou accepteren.

Hij is een zeer zachtaardige, goed voorbereide man en een geweldig persoon. Alleen al in termen van zijn stijl - ik heb niet met Clint Eastwood gewerkt, ik heb net over zijn werk gehoord - voelt het voor mij dat hij heeft veel van zijn stijl van filmmaken overgenomen, waarbij hij de acteurs kiest en ze echt hun ding laat doen camera. Hij creëerde een zeer open omgeving om dat mogelijk te maken. Het was geweldig om met Robert samen te werken; Ik heb echt van hem genoten.

Ik weet dat hij veel uitdagingen had met fotograferen in Albuquerque, met het budget, en om logistieke redenen als regisseur - hij zou daar beter op kunnen antwoorden. Maar ik denk dat hij geweldig werk heeft geleverd met wat hij kreeg. Het was geweldig om hem te zien werken met Liam Neeson, en om te zien dat ze deze steno hebben die ook op het scherm verschijnt.

Liam vertelde me eerder deze week dat er niet veel takes waren en hij concentreerde zich echt op het krijgen van wat hij nodig had. Kun je dat een beetje uitbreiden?

Katheryn Winnick: Ja, je moet zeker goed voorbereid zijn als je met Robert werkt. Je krijgt een of twee takes, als je geluk hebt. Je weet dat als je erop ingaat, en ik heb al op de allereerste opnamedag geleerd dat je het niet echt in de scène zult vinden; je moet het meebrengen of niet. En dat is wat er gaat gebeuren.

Maar er moet veel vertrouwen zijn. Hij vertrouwt op jou als acteur, en jij vertrouwt hem als regisseur dat als hij het heeft, hij het heeft. En ook gewoon werken met Liam, de film speelt zich af met wat je op het moment hebt gegeven. Het is erg aanwezig zijn en de elementen gebruiken van wat er om je heen in de scene gebeurt. Als er een fan op de achtergrond rammelt in je opnames, gebruik je hem gewoon zonder te proberen hem te repareren. Of als je een scène aan het maken bent waar veel stof is of wat het ook is, gebruik het gewoon en dat is wat het uiteindelijk maakt. Ik geniet van dat soort filmmaken, want het houdt je zeker scherp en het houdt je aanwezig. Het houdt je zeker in het moment.

Kun je met me praten over het achtergrondverhaal dat je voor jezelf hebt gemaakt, of iets dat je naar het personage wilde brengen dat misschien niet op de pagina stond?

Katheryn Winnick: Ik wilde haar een kwetsbaarheid en een kracht geven die niet per se geschreven was. Als acteur heb je maar vijf scènes om sterke, gewaagde keuzes te maken en ze zo sterk en krachtig mogelijk te maken.

Ik wilde die strijd daar voor zichzelf toevoegen. Ze is iemand die waarschijnlijk haar eigen familie heeft verloren, of geen familie heeft, omdat ze werk verkoos boven haar eigen persoonlijke leven. Dat was een offer, en haar enige familie was eigenlijk haar stiefvader. Ze vocht heel hard om te proberen hem op het rechte pad te houden en niet te drinken.

Ze ontdekt dingen in die barscene die ze niet wist. Ze wist niet dat hij zich op zo'n verwarde plek bevond, en ik denk dat je jezelf soms die ruimte moet geven om ontdek het als je de set oploopt: als je de locatie ziet, en ook als je ziet wat Liam naar de tafel brengt. Verrast zijn, denk ik, is het beste element. Zo voorbereid als je kunt zijn, kunnen sommige dingen op de dag veranderen - dus sta jezelf toe om te veranderen.

Robert vermeldde ook dat dit een karakterstudie is van de menselijke conditie. Afgezien van de thriller- en actie-elementen, wat denk je dat kijkers zullen onthouden? de scherpschutter?

Katheryn Winnick: Ik denk dat er een paar verschillende dingen zijn die ze zullen afnemen. Het is absoluut een zeer relevant onderwerp als je te maken hebt met de grens en met mensen die op legale wijze de grens oversteken. Ik denk dat op dit moment, vooral met wat er politiek gebeurt, relevant is en in de hoofden van mensen. Zeker nu de pandemie en de grenzen gesloten zijn. Dat is op veel manieren relevant, dus het is herkenbaar.

Maar het is ook een verhaal over de menselijke conditie. Het is een verhaal dat gaat over de menselijke natuur, vooral met het karakter van Jim die vecht om het goede te doen in zijn relatie met deze jonge jongen. Sarah probeert te kiezen tussen doen wat goed is voor haar werk, of haar stiefvader beschermen. Ik denk dat dat op zichzelf leidt tot een aantal interessante dynamieken die je op het scherm zult zien.

Het is een oprecht verhaal. Ik vind het gewoon geweldig om te zien. Als je een grote fan bent van Liam Neeson, word je ook een grote fan van Marksman. Je gaat wat actie zien, krijgt hem op een heroïsche manier te zien, en je ziet hem ook nog eens op een zeer kwetsbare manier.

Een acteur die hierin zo opviel - zijn uitvoering was zo authentiek, en dat was Jacob Perez. Kun je met me praten over hem en zijn optreden?

Katheryn Winnick: Ja. Oh, mijn god, hij is een vriend van mij. Hij is absoluut geweldig. Ik denk gewoon dat hij gedurfde keuzes heeft gemaakt. En het is fijn dat de camera hem vastlegt.

Aangezien Robert Lorenz van die school van Clint Eastwood regisseert en je werkt met een legende als Liam Neeson. Kun je me vertellen wat je meest memorabele moment op de set was?

Katheryn Winnick: Het meest memorabele moment? Een persoonlijk moment was het feit - zoals ik al eerder aangaf. Het feit dat Liam Neeson op zijn vrije dag binnenkwam en cameralijnen met mij las, ik denk dat het gewoon zo geweldig was, gewoon om te zien hoe een andere acteur zo attent was. Dat moet absoluut mijn favoriete moment als acteur zijn, gewoon om iemand het shirt van zijn rug te geven om je uitvoering te helpen. Dat zie je niet vaak - ik zit al heel lang in deze business.

Ik denk dat er veel momenten zijn geweest waarop de andere acteurs hun tijd nemen om zich voor te bereiden op een nieuwe scène, je hebt gewoon een DP die de regels buiten de camera leest. Maar hier was Liam, die daar niet hoefde te zijn en er toch was. Alleen voor jou, als acteur, is dat geweldig.