Premièrerecensie 'Waterman'

[Dit is een recensie van Waterman seizoen 1, aflevering 1. Er zullen SPOILERS zijn.]

-

De toonhoogte van NBC's Waterman is eenvoudig genoeg: een detectiveverhaal dat zich afspeelt in de kolkende seksuele, raciale en politieke revolutie van de jaren zestig, als één agent - gespeeld door David Duchovny - kruist paden met een vreemde, verontrustende en magnetische man genaamd Charles Manson. Sterker nog, de Summer of Love-setting maakt het een perfecte pasvorm voor een zomerse 'evenementenreeks'.

Helaas, om te beschrijven Waterman als een 'gebeurtenis' of zelfs een verhaal over het begin van Charlie Manson misleidend is. Het uiterlijk en geluid van Los Angeles uit 1967 bieden genoeg etalage om de show te onderscheiden van andere misdaadprocedures, maar het is Duchovny die het grootste verkoopargument van de show blijft - Waterman' zegen, en zijn vloek.

Het verhaal begint met een 16-jarig meisje genaamd Emma Karn (Emma Dumont) die haar witte brood achterlaat thuis en verre ouders, meegezogen in de vrije liefdesvolging van Charles Manson (Gethin Anthony). Hoewel Emma's moeder Grace (Michaela McManus) rechercheur Sam Hodiak (David Duchovny) in jaren niet heeft gezien, vraagt ​​ze zijn hulp bij het vinden van haar dochter, buiten de boeken om.

Nu Hodiak meer dan een beetje misplaatst is in de onderwereld van L.A., roept hij de hulp in van Brian Shafe (Grey Damon), een undercover narcotica-officier om erachter te komen wat Charlie Manson precies aan het doen is. De combinatie van een oldtimer met een vierkante kaken die de wet wil buigen, en een nieuwkomer met oog voor burgerlijke vrijheid is zo voorspelbaar als je zou verwachten. Dat is niet genoeg om de serie te veroordelen, maar het zijn de raciale en politieke kwesties van die tijd die weinig meer dan lippendienst hebben gegeven, dat is de echte teleurstelling (tot nu toe).

Tijd besteden aan het opzetten van de co-leads voordat je in de grotere wereld duikt, kan worden vergeven, en Duchovny en Damon zijn capabel genoeg zonder te worden geheel generiek, aangezien Hodiak zonder onderscheid de regels overtreedt, meer dan blij om een ​​onschuldige man van welk ras dan ook te arresteren om zijn onderzoek vooruit te helpen. Zoals verwacht zorgt Duchovny's vermogen om moeiteloos humor toe te voegen met een grijns, ervoor dat de sfeer niet te donker of benauwend wordt.

De humor komt van verrassende plekken, wat betekent: Waterman is niet zo grimmig of verdorven als je zou verwachten met zo'n beruchte figuur in het midden (en de zware nadruk op Manson in de marketing van de show). Misschien wel het meest verrassend, neemt de serie ook de verwachte 'monster van de week'-formule over, verzenden Hodiak en Shafe gaan op zoek naar gewone criminelen, terwijl Emma dieper in Mansons binnenste cirkel afdwaalt.

Had Waterman besloten om een ​​verhaal te vertellen van agenten van verschillende generaties te midden van de Summer of Love OF de politie die Charlie Manson onderzoekt, had de show iets heel speciaals kunnen zijn (hoewel de titel "evenement" nog steeds slecht lijkt te passen). Zoals het er nu uitziet, is de beslissing om het verhaal te verdelen tussen zijn twee wetsmannen en Manson - misschien gezien als een boeiende balans voor sommigen - de bron van de grootste hindernissen van de show.

Om een ​​schurk zo iconisch en raadselachtig als Charles Manson te portretteren, is iets speciaals nodig: een acteur met een unieke draai, of een plot dat het beste uit zijn groteske toekomst haalt. Waterman struikelt op beide fronten, gewoon vertellen kijkers, niet laten zien hen dat Manson charismatisch genoeg was om mannen en vrouwen onder zijn (beledigende) controle te krijgen. Het portret is namelijk het meest voor de hand liggend: Manson schommelt tussen charmant en... de ene seconde aanhankelijk, en de volgende stilletjes kwaadaardig (in combinatie met een huiveringwekkende muzikale deining voorgoed meeteenheid).

De rijkdom aan tv-spots voor Hannibal - NBC's andere sterpsychopaat - het bombarderen van netwerkkijkers helpt niet, en geeft een duidelijk voorbeeld van de magie die mogelijk is met een sympathieke en charismatische schurk. Het simpelweg kiezen van een fictieve schurk heeft misschien veel van de druk verlicht, maar de aanwezigheid van Manson was - en is - het belangrijkste verkoopargument van de show. Een punt dat, zoals we al eerder hebben gezegd, het meest teleurstellend is.

Zonder enige echte blik in de mentaliteit of motivaties achter Manson's latere acties (nog), blijven de setting en cast het belangrijkste verkoopargument van Waterman. Netwerktelevisie heeft aangetoond dat er altijd ruimte is voor nog een politieprocedure, en de charme van Duchovny zorgt ervoor dat de roman knipoogt naar een vervlogen tijdperk. Waterman een opvallende verandering van tempo - vooral als zijn concurrenten de zomer vrij nemen. Had het netwerk dat maar vanaf het begin duidelijk gemaakt.

_

Waterman gaat van start op donderdag om 21.00 uur op NBC.

90 dagen fans over Big Ed op single leven na verloving van Liz

Over de auteur