5 dingen die je enthousiasme in toom houden doet het beter dan Seinfeld (en 5 Seinfeld deed het beter)
Larry David brak door als schrijver toen zijn vriend en collega-komiek Jerry Seinfeld hem om hulp vroeg bij het schrijven van een pilot voor NBC. De resulterende show was natuurlijk: Seinfeld, die bovenaan de kijkcijfers stond en lovende kritieken en allerlei onderscheidingen won en het bepalende kenmerk van de jaren negentig werd. David verliet de show na zeven seizoenen (het ging nog twee seizoenen door) en ontwikkelde zijn eigen serie voor HBO, Beheers je enthusiasme. In die show, die stilistisch erg lijkt op: Seinfeld – maar ook in veel opzichten heel anders – David speelt een fictieve versie van zichzelf. Er is veel te vergelijken in de twee shows. Dus, hier zijn 5 dingen Beheers je enthusiasme Doet het beter dan Seinfeld (En 5 Seinfeld deed het beter).
10 Houd je enthousiasme in bedwang: authenticiteit
Dankzij het feit dat de dialoog volledig is geïmproviseerd op basis van verhaallijnen die slechts een ruwe leidraad voor elke scène geven, kunnen afleveringen van Beheers je enthusiasme
9 Seinfeld: Ensemble Cast
Een ding Stoeprand heeft altijd geworsteld met het maken van verhaallijnen over iemand anders dan Larry. Een Jeff-verhaallijn of een Susie-verhaallijn of een Funkhouser-verhaallijn is pas echt interessant als Larry er ook bij betrokken is. In Seinfeld, aan de andere kant, of een verhaallijn over ging? Jerry, George, Elaine of Kramer, was het publiek even geïnvesteerd. Plus, afgezien van een paar vroege afleveringen die de schrijvers een paar lessen leerden over het onderhouden van hun personages, heeft elk personage iets te doen in elke aflevering van Seinfeld. Stoeprand is veel meer onsamenhangend dan dat. Sommige personages zijn hele seizoenen afwezig.
8 Houd je enthousiasme in bedwang: verhaallijnen op elkaar afstemmen
Een van de geweldige innovaties op het gebied van verhalen vertellen die zijn voortgebracht door Seinfeld was het idee om verhaallijnen op elkaar af te stemmen. Daarna was het niet goed genoeg voor sitcom-afleveringen om een A-plot en een B-plot te hebben die zichzelf oplossen. Ze moesten een A-plot, een B-plot, een C-plot en een D-plot hebben die allemaal samenkwamen en elkaar uiteindelijk afbetaalden.
Dat kwam duidelijk uit de geest van Larry David, want Stoeprand doet het beter dan Seinfeld – en David schrijft elke aflevering van Stoeprand (of in ieder geval schetst het verhaal de acteurs waaruit improviseren), terwijl hij een team van schrijvers had die aan het werk waren Seinfeld.
7 Seinfeld: Verschrikkelijke mensen uitbeelden
In beide Seinfeld en Stoeprand, de humor komt van het feit dat de personages vreselijke mensen zijn. Het verschil is echter dat in Seinfeld, de grap is altijd op hen. Wanneer George kinderen en oude dames uit de weg duwt om bij de deur te komen tijdens een brand, krijgt hij zijn gepaste vergelding, aangezien iedereen hem kastijdt en zijn vriendin het uitmaakt. Maar in Stoeprand, komen de vreselijke personages weg met hun vreselijke acties. Jeff komt altijd weg met het bedriegen van Susie. Larry's vrienden blijven hem uitnodigen voor etentjes, hoeveel hij er ook verpest. De grap is bijna nooit op hen.
6 Houd je enthousiasme in bedwang: zet stukken
Set pieces zijn de grote, gedurfde, uitvoerig geënsceneerde sequenties in tv-shows. Een paar voorbeelden van Seinfeld zijn de race van Jerry en Duncan, het softbalspel met Bette Midler en het in brand steken van de hut van Susans vader. Voorbeelden van Stoeprand laat Larry Shaq struikelen van zijn zitplaats aan de rechtbank en wordt uitgejouwd uit Staples Center, Bill Buckner redt een baby valt uit een brandend gebouw, en Larry hangt aan de zijkant van een gebouw door Jillian Bell's blootgesteld middenrif. Vanwege het fotograferen op locatie en het kabelbudget, Stoeprand is in staat om veel effectiever spelhervattingen te doen dan Seinfeld ooit deed.
5 Seinfeld: voorwaarden bedenken
Beide Seinfeld en Beheers je enthusiasme label sociale situaties die we allemaal kennen, maar waar we geen naam voor hebben. Maar Seinfeld heeft veel meer, en veel meer memorabele, dan Stoeprand. Stoeprand heeft een aantal geweldige ideeën, zoals "de stop-and-chat" of "de chat-and-cut" of "een go-home-vlek". Maar Seinfeld neemt de kroon als het gaat om het bedenken van termen: "yada, yada, yada", "shrinkage", "close talker", "low talker", "man hands", "double-dipping", "mimbo", "begrafenis hallo", "sponswaardig" - de lijst gaat Aan. Bovendien bedacht het meer populaire zinnen dan Stoeprand, zoals "Geen soep voor jou!" en "Deze pretzels maken me dorstig."
4 Houd je enthousiasme in bedwang: originaliteit
het formaat van Beheers je enthusiasme was veel revolutionairer en invloedrijker dan die van Seinfeld. Ondanks zijn unieke schrijfstijl en komische humor, Seinfeld was gewoon weer een sitcom met meerdere camera's, opgenomen en gemonteerd in een vertrouwde stijl, zij het met kortere en frequentere scènes dan normaal. Beheers je enthusiasme, ondertussen, creëerde een geheel nieuw genre van tv-comedy. Het maakte de geïmproviseerde stijl en single-camera cinema verité-opnametechnieken populair die we tegenwoordig in elke tv-komedie zien, van Het is altijd zonnig in Philadelphia naar Louie naar Rick en Morty. Dus, Stoeprand krijgt punten voor het veranderen van het gezicht van tv-komedie en niet alleen omdat het een geweldige show is.
3 Seinfeld: politieke discussie
Beide Seinfeld en Stoeprand hebben politieke onderwerpen op een satirische manier aangepakt, waarbij hun personages hun mening gaven over hot-button kwesties. Echter, Seinfeld doet het subtieler - wat misschien komt door de netwerkbeperkingen, die Stoeprand niet op HBO. Iedereen binnen Stoeprand heeft blindelings een hekel aan Republikeinen en het leidt tot grappige scènes zoals Larry die zich voordoet als een niet-Joodse Republikein die een Hummer bestuurt om een christelijke countryclub binnen te komen.
Maar Seinfeld’s politieke debatten zijn veel ronder. De opvattingen zijn nog steeds openlijk liberaal, maar ze spelen op een interessantere manier in op de plot - en laten beide kanten zien. Elaine is bijvoorbeeld pro-choice en minacht een pro-life restauranteur. Later weet ze niet zeker of ze het uit wil maken met haar aantrekkelijke vriend als ze erachter komt dat hij pro-life is. Elaine heeft sterke politieke opvattingen, maar haar moraal is gemakkelijk te testen. Op die manier is het interessanter.
2 Houd je enthousiasme in bedwang: gerichte humor
Omdat elke scène in Stoeprand wordt ingegeven door een schets, en die schetsen zijn geschreven om geïmproviseerde gesprekken voort te stuwen om de acteurs brandstof te geven om te blijven praten, de humor is veel meer gefocust dan die van Seinfeld. Dus, terwijl er gesprekken zouden zijn in Seinfeld dat niets bijdroeg aan het complot en simpelweg een grappig idee opzette (zoals of ontvoerders de was van hun gijzelaars zouden doen of welke wereldleider de lelijkste is), elk gesprek in Stoeprand dient een verhaal. De humor is altijd ontleend aan de situatie en is gericht op het vertellen van een verhaal.
1 Seinfeld: relativiteit
Uiteindelijk, dankzij de wereld Stoeprand speelt zich af in en de wereld Seinfeld is ingesteld, Seinfeld is meer verwant. Veel van de humor in Stoeprand komt voort uit het feit dat een joodse arbeidersjongen uit Brooklyn een tv-show schreef die toevallig enorm werd en toen strompelde in de wereld van de niet-Joodse Californische elite. Maar slechts 1% van ons kan zich inleven in situaties zoals de etiquette van countryclubs en het maken van $ 5.000 weddenschappen, omdat de meesten van ons zich geen lidmaatschap van een countryclub kunnen veroorloven en geen $ 5.000 hebben om mee te pronken. Maar Seinfeld gaat over New Yorkers die naar sollicitatiegesprekken gaan en plannen bedenken om snel rijk te worden - we kunnen veel meer met die situaties omgaan.
VolgendeDe originelen: één citaat van elk personage dat hun persoonlijkheid perfect samenvat
Over de auteur