Netflix: 5 redenen waarom we liefde serieus zouden moeten nemen is blind (en 5 redenen waarom we dat niet zouden moeten doen)

Netflix's nieuwe reality-tv-serie Liefde is blindtoont alleenstaande mannen en vrouwen die deelnemen aan wat in de context van de show als een 'experiment' wordt voorgesteld. Het experiment omvat paren mannen en vrouwen die aan weerszijden van een muur zitten, in verbonden zogenaamde 'pods', en elkaar alleen leren kennen door middel van een gesprek - elkaar niet zien betrokken.

De deelnemers beperken hun gesprekken geleidelijk tot een enkele partner waarmee ze willen praten, en als de man voorstelt tegen de vrouw en ze zegt ja, ze mogen elkaar eindelijk zien en op een snelle weg naar een pre-honey moon en bruiloft. Door de hele serie heen vindt er veel intense emotionele expressie plaats, zoals de norm is voor reality-tv. Deze show wordt echter geponeerd als een experiment over liefde... moeten we het dus serieus nemen?

10 NEE: Het is nog steeds reality-tv

De gastheren en de deelnemers kunnen naar de show verwijzen als een experiment zoveel ze willen, en dat kan heel goed maar dat verandert niets aan het feit dat het een reality-tv-show blijft, en bepaalde dingen komen met de realiteit TV. De show zal altijd prioriteit geven aan het verdienen van geld, wat betekent dat scènes die verkopen, worden weergegeven boven scènes die misschien meer de waarheid zijn van wat er daadwerkelijk tussen mensen gebeurt.

Reality-tv is zowel realiteit als fictie.

9 JA: hun gevoelens zijn echt voor hen

Als we vragen waar we serieus over moeten praten, moeten we specifiek worden. Kunnen we de hele show als een entiteit beschouwen als een uitdrukking van de waarheid? Misschien niet. Betekent dit dat alles erin onwaar is? Natuurlijk niet! Mensen denken de hele tijd verliefd te zijn op mensen, 'pod' of geen pod. Wie is iemand om te zeggen dat deze mensen niet verliefd zijn geworden op de ander? Is het waarschijnlijk dat ze dat hebben? Waarschijnlijk niet. Maar dat ze denken dat ze het hebben, is misschien niet allemaal vals.

8 NEE: als ze het voor geld hebben

Soms voelt het alsof een deelnemer doet alsof ze verliefd zijn, of zichzelf hersenspoelt door te denken dat ze verliefd zijn. Waarom zouden ze dit doen? Welnu, het lijkt erop dat een betaalde vakantie naar Mexico gepaard gaat met het accepteren van een huwelijksaanzoek! Voor de meeste deelnemers lijkt dit niet het geval - tenzij ze erg goede acteurs zijn en hun emotionele beroering over hun 'geliefde' een farce is.

Eén persoon die ter discussie staat, is echter Jessica - Jessica is vanaf het begin schilferig, laat de ene man voor de andere vallen en dan haar liefde voor hem zweren wanneer haar voorkeursoptie haar niet meer wil. Het roept de vraag op... duw je jezelf? Waarom?

7 JA: geld en roem zijn verslavend

Zelfs als Jessica in de show blijft omdat ze de aandacht of het geld wil, betekent dit niet dat we haar als persoon minder serieus moeten nemen. De show bungelt romantiek in geluk voor de gezichten van de deelnemers, waardoor ze verslaafd raken aan het idee dat een sprookjesachtig einde mogelijk is. Het is niet verwonderlijk dat mensen het niet goed opvatten als ze ontdekken dat een Assepoester-verhaal niet in de kaarten voor hen ligt. Als ze geen ware liefde kunnen hebben, klampen ze zich vast aan het volgende meest romantische ding: materialisme. Ze compenseren een gebroken hart door te weigeren met lege handen te staan.

6 NEE: slechte hosting

Als de show echt een psychologisch experiment was, zou het leuk zijn om meer... nou ja... een discussie over psychologie te hebben. Helemaal niet. Tenzij je ze googelt, is het volkomen onduidelijk wie de presentatoren van de show zijn, en zelfs als ze af en toe verschijnen, is het meestal om zichzelf te laten zien als voorbeelden van het ideale paar. Moeten ze zelf deel uitmaken van het experiment? Een soort ideaal om de deelnemers te lokken en hen geïnteresseerd te houden in het voortzetten van de uitputtende beproeving?

5 JA: behandel het als een echt experiment

Als je de show niet ziet als een experiment over de vraag of liefde blind is of niet, maar als een studie van mensen die... zichzelf serieus nemen in een streven of liefde blind is of niet, dan is het bijna heel anders laten zien.

Deelnemers die na drie dagen een voorstel doen, kunnen worden gezien als een symptoom van menselijke wanhoop of waanvoorstelling. We kunnen beginnen ons te concentreren op wat iemand ertoe zou bewegen zich op deze manier te gedragen, en ons afvragen welke dingen we denken dat ons ertoe zou kunnen brengen hetzelfde te doen.

4 NEE: dit zijn volwassenen

Mensen zouden een zekere mate van zelfbewustzijn moeten hebben. De deelnemers wisten waar ze voor tekenden toen ze de show binnenkwamen, en dus moeten we ze niet volledig hun agentschap ontnemen. Om te zeggen dat het niet hun schuld is en dat ze gedwongen zijn zich te gedragen zoals ze doen, is om ze te infantiliseren en alle macht aan de makers van de serie te geven.

3 JA: neem het serieus als geacteerd entertainment

Realityseries gericht op daten trekken vaak een bepaald type mensen aan. Als we iets belachelijk maken omdat het onrealistisch en absurd is, moeten we ook bedenken dat het soort mensen dat tot zoiets aangetrokken zouden worden, nemen het misschien zelf niet erg serieus en kunnen de dingen voor de gek houden camera's. Daarom is het misschien gepast om het serieus te nemen als een amusementsprogramma, maar niet per se als: realiteit.

2 NEE: het zijn marionetten

De trouwscènes zijn een perfect voorbeeld van het poppenspel dat bij reality-tv hoort. Voor elk paar komt het moment op het punt van hun huwelijk, wanneer ze bij het altaar staan ​​met al hun families kijken, dat ze moeten aangeven of ze al dan niet met de persoon zullen trouwen hen. Het lijkt erop dat sommige deelnemers al vroeg tekenen van reservering vertoonden, maar wachtten tot ze op het slechtst mogelijke moment in een openbare ruimte stonden, om te zeggen hoe ze zich voelden. De meest verstandige reden hiervoor is dwang van de producenten. Want wat maakt betere tv dan publieke vernedering?

1 JA: je was er niet

Als je reality-tv gaat kijken, kun je er net zo goed mee doorgaan. Een deel ervan is ineenkrimpend en visceraal pijnlijk, ja. Maar uiteindelijk was je er niet. Je weet niet wat er is gebeurd. Je zat niet in een pod, luisterend naar iemands stem vanaf de andere kant van een muur, en je hebt niet gevoeld wat voor soort verbinding dat vormt. Natuurlijk vlogen er camera's boven hun hoofden de hele tijd dat deze veronderstelde intimiteit plaatsvond... maar nogmaals, waarom ben jij de waardebepaler voor wat voor soort intimiteit dat maakt? Zelfs als het uitgangspunt belachelijk is, is niet alles wat resulteert noodzakelijkerwijs.

VolgendeInktvisspel: één citaat van elk hoofdpersonage dat tegen hun persoonlijkheid ingaat