Hunger Games: 10 dingen uit het boek De film is weggelaten

De Hongerspelenfranchise was net zo snel voorbij als het begon. Alle vier de films daalden tussen 2012 en 2015 en kregen verdeeldheid. Het optreden van Jennifer Lawrence werd alom geprezen, net als de actiescènes, maar het zou altijd ongelooflijk moeilijk zijn om het uitzonderlijke bronmateriaal van Suzanne Collins waar te maken.

We hebben tien dingen opgesomd die in de eerste gebeuren Hongerspelen boek dat de film niet heeft gehaald, of het er nu baat bij heeft of niet.

10 Peeta's ouders

Het enige waar we ooit echt over leren Peeta's het thuisleven is die hele broodsituatie. In de films wordt nooit over zijn moeder of vader gesproken of op het scherm getoond. Het lijkt zelfs alsof alleen de moeder, zus en Gale van Katniss de eerbetoon kunnen bezoeken na het oogsten, maar Peeta's interactie met zijn familie had buiten het scherm kunnen zijn. In het boek krijgt Katniss zelfs koekjes van Peeta's vader, ondanks het feit dat ze denkt dat ze zijn zoon zal moeten vermoorden.

9 Het achter de schermen van de Spelen

Een enorme verandering tussen de film en het boek is de weergave van hoe de Spelen in werkelijkheid zijn gemaakt. Het is duidelijk dat het boek Katniss direct volgt, waardoor we geen ruimte hebben om weg te snijden naar iemand anders. De film vereiste echter wat meer landschap dan kilometers eentonige bossen, dus tijdens de Spelen worden we meerdere keren naar de Gamemakers getransporteerd. Hier zien we ze een hologramversie van de arena manipuleren en ons precies laten zien hoe verschillende elementen van de games tot stand komen. Dit geeft ook een gezicht aan de verder anonieme groep achter de Spelen.

8 De omvang van Haymitch's alcoholisme

In de film worden we blootgesteld aan enkele van Haymitchs alcoholische capriolen. Men ziet dat hij dol is op whisky en veel tijd besteedt aan het zoeken naar het volgende drankje, maar het bereikt niet dezelfde donkere plek als de boeken.

In de film vindt het oogsten plaats zonder gebeurtenis (nou ja, behalve alle evenementen) maar in het boek gaat het nogal anders. Het komt een beetje over als een komische verademing van de intensiteit van de scène, maar het relativeert ook de omvang van zijn probleem.

7 Mutaties

In het boek worden de Muttaties op een heel andere, veel meer grafische en verontrustende manier afgebeeld. In plaats van een soort enorme, vreemde hybride hond te zijn die alleen wordt gemotiveerd door mensen aan te vallen, heeft de versie die de boeken presenteren de ogen van de dode eerbetoon. Dit is veel enger en intenser, en zorgt ook voor een veel persoonlijkere verbinding voor Katniss als ze ze moet doden. Het is alsof ze de eerbetoon opnieuw vermoordt.

6 Handen vasthouden

In de film zien we Peeta op het idee komen dat Katniss en zichzelf elkaars hand vasthouden tijdens de parade. Dit creëert de eenheid tussen het paar die al vroeg de steun van de kijkers wint, en mogelijk hints op Peeta's gevoelens voor Katniss. In het boek is dit het idee van Cinna. De originele versie versterkt de intelligentie van Cinna's personage, maar het lijkt erop dat de verandering die voor de films werd aangebracht, waarschijnlijk een goede zaak was vanuit het perspectief van karaktervorming.

5 Wijk 11

Nadat Rue is vermoord, toont de film ons de reactie in District 11. De mensen beginnen in opstand te komen tegen de Vredestichters, wat resulteert in vele doden en een toename van de spanning onder de mensen. Dit gebeurt niet in het boek, omdat we ons de hele tijd stevig op Katniss blijven concentreren. Dit betekent dat we pas op de hoogte worden gebracht van de reactie als Katniss uit de Spelen is.

Het is moeilijk te beoordelen of deze verandering beter is omdat het het bestaan ​​van de opstand langzamer laat branden, of erger omdat het niet nodig was om het verhaal zo vroeg al zo'n brede reikwijdte te geven.

4 Het brood

Ondanks de film die de opstand uit District 11 laat zien, sneden ze het geschenk van brood. Dit klopt niet echt, want de rebellie toont steun voor Katniss en niet alleen het brood, maar het wegnemen van het brood verzwakt de suggestie dat de andere districten voor haar wortelen. Het geschenk komt ook op een belangrijk moment en voorziet haar van voedsel precies zoals ze het nodig heeft, dus het wegnemen ervan heeft gevolgen op twee niveaus.

3 De Avox

In de boekenreeks maakt Suzanne Collins heel duidelijk hoe belangrijk de Avox’s zijn. Ze vertegenwoordigen het feit dat mensen al hebben geprobeerd in opstand te komen tegen de tirannieke regering die hen controleert en als gevolg daarvan zijn gestraft.

Hoewel Avox-personages later worden geïntroduceerd, zijn ze vrijwel uit de eerste film geairbrusht. Een specifiek voorbeeld komt wanneer: Katniss herkent een van haar servers.

2 Het begin van de Spelen

Wanneer Katniss voor het eerst uit de glazen buis en in de Cornucopia komt, kunnen we zien dat ze een pijl en boog heeft opgemerkt. Peeta schudt zijn hoofd naar haar en ze realiseert zich dat het waarschijnlijk te riskant zou zijn om ervoor te gaan, dus rent ze in plaats daarvan weg. In het boek speelt deze scène zich compleet anders af, waardoor beide personages verschillende bedoelingen hebben. Katniss krijgt de zon in haar ogen als ze Peeta ziet, ze weet niet of hij zijn hoofd schudde of niet, en voordat ze kan beslissen of ze voor de pijl en boog gaat, is het toch weg.

1 Cato's dood

We maken kennis met Cato als een meedogenloze moordenaar die al sinds zijn geboorte is opgeleid om deel te nemen aan de Hongerspelen. Hij is de sterkste en meest geduchte tegenstander van Katniss, en hij is degene die samen met haar en Peeta het einde haalt. In het boek handhaaft hij zijn verwrongen, boze persoonlijkheid tot aan zijn grafische dood. De film besluit iets meer persoonlijkheid aan zijn karakter te hechten dan alle andere Tributes, en hij lanceert een toespraak over hoe hij niets meer is dan een pion, opgevoed om te vechten voor de... Kapitaal. Zijn semi-vergelding stelt hem in staat een snelle dood te sterven door toedoen van Katniss' boog terwijl hij uit elkaar wordt gescheurd.

VolgendeDune (2021): 7 beste schurken in films van Denis Villeneuve