Trust Series Premiere Review

click fraud protection

FX's Vertrouwen is een interessante serie voordat je zelfs maar de kans hebt gehad om je te verdiepen in de lugubere affaires van de familie Getty en het ontvoeringsdrama dat nog meer aandacht voor de clan bracht. Met zijn echte misdaadstamboom treedt het 10-delige drama in de voetsporen van een van de grootste hits van het netwerk, met Het volk v. O.J. Simpson. Vreemd genoeg is de serie echter een van de grootste projecten van FX waarbij Ryan Murphy (of Marvel Television) niet betrokken is, en in plaats daarvan verwelkomt de regisseur Danny Boyle en schrijver-producent Simon Beaufoy (De Hongerspelen) naar de kabelzender voor hun kijk op een verhaal dat nog niet zo lang geleden voor het grote scherm was aangepast.

Ridley Scott's Al het geld van de wereld slaagde er niet in om ophef te maken aan de kassa en kreeg op het laatste moment meer aandacht herschikking van Kevin Spacey met Christopher Plummer als familiepatriarch John Paul Getty dan iets anders. De verhuizing leverde Plummer een Academy Award-nominatie op, maar deed weinig om bioscoopbezoekers te verleiden. En met de film die begin april op homevideo arriveert, is hij al verdrongen door

Vertrouwen, die niet alleen een meer vermakelijke kijk op de evenementen biedt, maar dit gedeeltelijk doet door de ongelooflijke uitvoeringen van Donald Sutherland als John Paul Getty en Brendan Fraser als Fletcher Chase, de rechercheur die was ingehuurd om J. Paul Getty III na zijn ontvoering door de Italiaanse maffia.

Verwant: FX gaat niet vooruit met de geanimeerde serie Deadpool van Donald Glover

In plaats van een thriller van 10 uur af te leveren die vergelijkbaar is met die van Ron Howard Losgeld, benadert Beaufoy het onderwerp door eerst de innerlijke werking van de familie Getty te verkennen. Zijn script schuwt het lugubere of sensationele nooit en verandert de Getty-dynamiek in een wellustige soap, waarin De oliemagnaat van Sutherland achtervolgt een enorm Tudor-herenhuis, heerst over een ware harem van minnaressen en ontslaat zijn zoon J. Paul Getty Jr. (Michael Esper), en geeft uitbundige feestjes voor de komst van zijn nieuwste aanwinst: een huisdierenleeuw. Sutherland is opmerkelijk als Getty Sr. Hij levert een optreden dat zowel intimiderend als sardonisch is, en zo indrukwekkend is dat het nogal een schok is wanneer de serie weggaat van zijn aantrekkingskracht om meer aandacht te vestigen op Fraser's Chase en, natuurlijk, Harris Dickinson, die de Getty-erfgenaam speelt en het ontvoeringsslachtoffer waarvan de familie geen haast lijkt te hebben rug.

Het eerste uur van Vertrouwen de kijker zo volledig onderdompelt in de opzichtige overdaad van een van de rijkste mannen ter wereld dat de overgang naar Fletcher's onderzoek in uur twee, en de diepe duik in hoe JPG III zichzelf in de handen van de maffia kreeg, is een beetje schokkend. Maar de eerste drie uur - die allemaal werden geregisseerd door Boyle - zijn zo levendig en onderhoudend, en zo vol van de formalistische bloei van de filmmaker dat het is gemakkelijk om het feit over het hoofd te zien dat ze zich meer gedragen als een proloog van drie uur voor de rest van het verhaal dan dat ze episodische afleveringen van een seizoen van televisie.

'The House of Getty' is Boyle op zijn meest ingetogen, wat gezien het hele uur - dat is nee overdrijving, de werkelijke looptijd van de aflevering is 60 minuten zonder reclame - levert is echt gezegd iets. De aflevering begint met een zelfmoord en gaat snel verder met een lofrede die grenst aan sociopathische, voordat het publiek kennismaakt met Getty Sr.'s gaggle van inwonende vriendinnen — onder leiding van Anna Chancellor als Penelope Kitson — evenals de eerder genoemde kinderen, JPG Jr. en Gordon (Norbert Leo Butz, Bloedlijn). Beaufoy en Boyle genieten van de smerige zeepachtigheid van dit alles; er is zelfs een brutale butler, Bullimore, gespeeld door Silas Carson die snel opklimt naar de top van de dienstknechten in film en televisie.

Maar hoe goed de twee het ook hebben en hoe vermakelijk weergegeven als de serie nog in de kinderschoenen staat, er is een vroeg gevoel dat Vertrouwen gaat langer duren dan nodig is. Er zijn veel bewegende delen in dit verhaal, waarvan er vele het ontdekken waard zijn en, tot zijn eer, Vertrouwen is vastbesloten om ze allemaal hun beurt in de schijnwerpers te geven. Met de cast die erbij betrokken is, een die ook Hillary Swank omvat in een geweldige uitvoering als JPG III's moeder Gail, is het gemakkelijk te begrijpen waarom. En tenzij je onder een steen hebt geleefd, heb je ongetwijfeld lucht gekregen van Brendan Fraser's terugkeer na jaren weg van het publieke oog, die velen zijn "renaissance" noemen. Wanneer zijn vertolking van Fletcher voor het eerst echt het scherm overneemt, wordt het geroezemoes rond de comeback van de acteur ook gemakkelijk te begrijpen gemaakt.

Vertrouwen is wel kwistig. Het voelt alsof het genre en standpunten net zo vaak verschuift als Boyle filmtechnieken doet. Dat kan voor sommigen onaangenaam zijn, en Fraser lijkt daar zowel geplaatst om te entertainen als om de zorgen van het publiek weg te nemen. Zijn aanwezigheid is geruststellend, dus wanneer zijn gezicht de camera vult om het publiek rechtstreeks aan te spreken, is het alsof de serie de kijker vraagt ​​om hun vertrouwen in hem te stellen. Het is een onverwacht oprechte overgang van de grijnzende waanzin van het eerste uur, maar het werkt - bijna te goed.

Na een uur in Frasers gezelschap te hebben doorgebracht, is het een uitdaging om je verbonden te voelen met het materiaal en de personages wanneer hij niet op het scherm zit. Sutherland is zeker in staat om de kijker naar zich toe te trekken en de aandacht vast te houden, terwijl Swank een noodzakelijke emotionele leiding biedt aan de in afwachting van het lot van de ontvoerde Getty, maar het zijn ook inherent kille karakters, en er is een merkbare temperatuurdaling wanneer Fraser wordt afwezig.

Vertrouwen is een grote schommel voor FX, een die nog belangrijker lijkt in de nasleep van Ryan Murphy's vertrek naar Netflix. En, hoe dan ook, in de eerste drie uur levert het voor het netwerk een vermakelijk en fascinerend nieuw serie gekenmerkt door oogverblindend filmmaken dat verkwikkend is om naar te kijken ondanks zijn steeds veranderende executie. Het komt allemaal neer op een serie die meer biedt dan een hervertelling van gebeurtenissen uit de echte wereld. Vertrouwen heeft zoveel vertrouwen in de aflevering van dit hoofdstuk in het Getty-verhaal dat het je praktisch overtuigt dat dit de eerste keer is dat het wordt verteld.

Volgende: Santa Clarita Diet Seizoen 2 Premiere Review: Gory, Undead Comedy At It Best

Vertrouwen gaat volgende week zondag verder met ‘Lone Star’ om 22.00 uur op FX.

The Conners Seizoen 4: Waarom sommige personages ontbraken op Dan's bruiloft

Over de auteur