Verdiende Annie Hall het om Star Wars te verslaan voor beste film?
Elke Oscar-race ontvouwt zich op een andere manier. Sommige jaren komt er al vroeg een duidelijke koploper naar voren die naar de overwinning voor Beste Film leidt. Anderen hebben een zwaar omstreden prijzencircuit waar een controversiële keuze tot winnaar wordt uitgeroepen. Misschien wel de meest interessante zijn de jaren waarin er twee (of meer) legitieme keuzes zijn die de kiezers maandenlang laten debatteren. Een van beide zou een waardige Beste Film zijn, maar men moet helaas verliezen. In 1977 moest de Academie een van hun moeilijkste beslissingen nemen toen Woody Allens transcendente romantische komedie Annie Hall werd vergeleken met een kleine film van George Lucas genaamd Star Wars.
Veertig jaar na hun respectievelijke releases worden beide geprezen als twee van de beste films ooit gemaakt, wat de volgende stap voorwaarts betekent voor hun genres, aangezien ze culturele toetsstenen zijn geworden. Star Wars en Annie Hall waren kritische en commerciële hits, want ze verdienden bijna universele lof en eindigden in de top 10 van de box office-hitlijsten voor het jaar (met een aanzienlijke kloof ertussen, toegegeven). Hoewel
De zaak voor Star Wars winnen is inmiddels bekend. Het is zonder twijfel een van de meest invloedrijke films die ooit zijn uitgebracht, en zowat elke regisseur die op het gebied van studioblockbusters werkt, noemt het als een reden waarom ze in het vak zijn doorgebroken. Zelfs in de onmiddellijke nasleep van de film was het een inspirerende aspirant-stuurman; James Cameron stopte met zijn baan als vrachtwagenchauffeur na het zien van Star Wars om in films te werken. Het is gemakkelijk te zien waarom Star Wars landde met dit soort impact - het vertegenwoordigt het toppunt van filmmagie. Vanaf het moment dat de openingscrawl begon en de inmiddels iconische fanfare van John Williams door de speakers schalde, maakte het publiek kennis met een heel nieuw universum met grenzeloze mogelijkheden. Het is gemakkelijk om vandaag te vergeten, maar in 1977, Star Wars was een enorm risico vanwege de vreemde buitenaardse concepten, maar het raakte talloze akkoorden bij het publiek dankzij de personages die het verhaal op een menselijk herkenbare manier hebben gegrondvest en een verhaal dat de verbeelding.
Lucas heeft ook nieuwe wegen ingeslagen met Star Wars, waardoor de manier waarop films werden gemaakt volledig veranderde. Hij creëerde het bedrijf voor visuele effecten Industrial Light & Magic, en de tovenaars daar volbrachten sequenties die nog nooit eerder waren geprobeerd. De loopgraafloop van Death Star is nu nog net zo meeslepend als toen, en de snelle montagestijl hield het tempo hoog, waardoor alles spannend werd. De hele film was een spektakel om te aanschouwen, waarbij de kunstvorm en beeldtaal van cinema via zijn technieken naar een hoger niveau werd getild. Zelfs het gebruik van een klassieke muziekpartituur was een gok van Lucas, en dat wierp duidelijk zijn vruchten af. Star Wars was echt anders dan alles wat iemand ooit had gezien, waardoor het op meerdere niveaus een wonder was. Door de naadloze mix van stijl en inhoud werd de galaxy far, far away een cultureel fenomeen dat de tijdgeest greep en nooit meer losliet. Het is waarschijnlijk de enige film die weg kan komen met de verkoop van een kartonnen doos voor het kerstinkopenseizoen. Voor degenen die de voorkeur geven aan escapisme op zijn best, Star Wars had beste foto moeten winnen.
Maar Annie Hall was een rechtmatige rivaal, en zelfs de meest die-hard Star Wars liefhebbers zouden dwaas zijn om het in diskrediet te brengen. Allen maakte artistiek een enorme sprong voorwaarts met deze film, die heel anders was dan zijn eerdere werken. Het vergde een compromisloze kijk op volwassen romantische relaties, hilarisch en hartverscheurend de verschillende ups en downs verkennen die een paar onderweg kan ervaren. Annie Hall ondermijnde de typische romcom-formule met zijn studie over liefde, ondersteund door Allens briljant grappige scenario (medegeschreven met Marshall Brickman) dat nog steeds als een van de beste wordt beschouwd. Hij maakte twee rijke personages in zijn Alvy Singer en Annie Hall van Diane Keaton (een rol die haar een Oscar opleverde), wat zowel sterke bogen als een verscheidenheid aan interessante eigenschappen gaf. De humor in Annie Hall raakt hard omdat het soms nauwgezet relatable is. Iedereen die ernaar kijkt, heeft waarschijnlijk iets soortgelijks meegemaakt dat ze zich kunnen herinneren; Star Wars is voor de dromers, terwijl Annie Hall voelt af en toe maar al te echt, waardoor het op een bijtende manier aansluit.
Lucas heeft zeker zijn nominatie voor Beste Originele Scenario verdiend, maar een argument kan worden gemaakt dat het meer was voor de pure creativiteit van het helemaal opnieuw bouwen van een ver sterrenstelsel dan voor iets anders. Hoe godslasterlijk dit ook suggereert, Alvy en Annie hebben waarschijnlijk meer diepgang dan wie dan ook in Star Wars (vergeet niet, dit is alleen maar de originele film). Luke Skywalker, Han Solo, Princess Leia en Darth Vader passen allemaal in de basisarchetypen die gebaseerd zijn op oude mythologie en komen zelden verder dan dat. Daarentegen is Alvy een zeer gebrekkig, tegenstrijdig persoon die voornamelijk wordt gevoed door neurotische en paranoïde gedachten en zijn ernstig negatieve kijk op het leven - toch blijft hij een herkenbare "hoofdpersoon" omdat het gemakkelijk is om een deel van jezelf te zien in hem. Annie Hall's naamgenoot kan soms sociaal onhandig zijn en onzeker van zichzelf, maar bouwt zelfvertrouwen op en komt naar voren als een beter persoon tegen het einde van de film, en kiest ervoor om te doen wat haar emotioneel bevredigt. De twee zijn dubbele leads en ondergaan diepe veranderingen die verdiend lijken in slechts 90 minuten schermtijd. En hoewel beide films citeerbaar zijn, springt Allen's dialoog iets meer uit dan die van Lucas en kan mensen nog steeds aan het lachen maken. Komedie is meestal een product van zijn tijd, maar Annie Hall is tijdloos vanwege zijn op karakter gebaseerde humor. Het is nog steeds relevant en beïnvloedt tot op de dag van vandaag romcoms.
Als de films vandaag tegen elkaar zouden strijden, zou de Academie waarschijnlijk de prijzen voor Beste Film en Beste Regisseur verdelen, waarbij de laatste trofee naar Lucas gaat. Allen behendig behandeld Annie Hall en maakte een aantal visueel interessante sequenties (zoals de "split-screen" therapiesessie en New York vs. Los Angeles), maar Star Wars was meer een monumentale onderneming in termen van technisch filmmaken. De unieke visie van Lucas is een belangrijke reden waarom het zo succesvol was en de grenzen van het medium verlegde. Zijn prestatie in wereldopbouw kan niet worden onderschat. Allen was zeker een verdienstelijke genomineerde, echter, Annie Hall wordt gedreven door scènes van mensen die met elkaar praten. Star Wars heeft dialooggestuurde scènes, maar ook enkele opvallende actiescènes die moeilijk te realiseren waren. Vanuit een bepaald oogpunt was het een meer belastende klus vanwege alle bewegende delen.
Wat betreft Picture, dat is een nader gesprek. In zekere zin was het van de vorige generatie Avatar tegen De gekwetste locker. Men laat zien wat er mogelijk is met technologie voor het maken van films door het publiek te boeien in een fantasiewereld met gedenkwaardige, maar toch karakters, terwijl de ander stevig in de "echte wereld" staat en resoneert door zijn humanistische en aangrijpende verhaal. De geschiedenis zou zich herinneren dat ofwel de winnaar liefdevol was, maar Annie Hall heeft misschien een betere aanspraak op de hoofdprijs, al was het maar omdat de twee hoofdpersonen beter begrepen individuen zijn en het verhaal hamerde op huisthema's en onderwerpen die persoonlijker en rauwer aanvoelden. Star Wars is het perfecte stukje pop-art, ontworpen voor ons om plaatsvervangend door Luke, Han en Leia te leven als een grote wensvervulling. Deze twee vertegenwoordigen de duellerende dichotomie van film, omdat ze allebei enorm uitblinken in wat ze wilden doen. De kiezers bevonden zich in een niet benijdenswaardige positie, maar ze deden hun best. Annie Hall is niet Botsing en verdiende het om als beste uit de bus te komen in wat zeker een close race was.
Een interessante anekdote: de laatste Jedi schrijver/regisseur Rian Johnson heeft opgemerkt: Annie Hall was de film die hem inspireerde om filmmaker te worden, dus degenen onder ons die ongeduldig de dagen aftellen tot Aflevering VIII indirect aan Woody Allen te danken hebben.
Waarom Dune zwaarden gebruikt in plaats van geweren
Over de auteur