Interview: 'Twilight'-schrijver Melissa Rosenberg over 'Breaking Dawn' & Feminism

De voorlaatste installatie in de Schemering franchise,Breaking Dawn -- Deel 1 is vandaag in de bioscoop te zien geweest (lees onze Ochtendgloren beoordeling) en er wordt voorspeld dat het in het eerste weekend meer dan $ 140 miljoen dollar zal verdienen. (De film verdiende $ 30 miljoen in 3.521 theaters bij de middernachtopening van gisteravond). Melissa Rosenberg, die de unieke kans heeft gehad om gedurende de hele periode aan te blijven als scenarioschrijver duur van de serie, heeft een sleutelpositie ingenomen in een van de meest succesvolle franchises van onze tijd.

We spraken onlangs met de schrijver die zichzelf omschreef als, "de gelukkigste scenarioschrijver in Hollywood." Hoewel ze wel toegeeft dat het zwaard van succes een dubbele rand heeft. "Het verhoogt het verwachtingsniveau, want het volgende project dat je doet, als je faalt, faal je op een internationaal publieke manier", ze zei.

"Dat is het risico dat je neemt door jezelf voor een film te plaatsen. Ik had waarschijnlijk een deel van deze film kunnen zijn en me in een hoek hebben verstopt, zodat niemand het zou merken. Maar ik heb ervoor gekozen om het te omarmen en het te publiceren, en mijn aandeel erin te publiceren, omdat ik er erg trots op ben. Maar de andere kant is dat wat het volgende project ook is, daar zijn veel ogen op gericht."

Wat (sommige) vrouwen willen:

Er kan geen twijfel over bestaan ​​dat The Twilight Saga (zowel de boeken als de films) hebben een snaar geraakt. De afbeeldingen worden zowel vereerd als verguisd, afhankelijk van het perspectief van de lezer/kijker, maar niemand kan beweren dat ze tot een verbluffende financiële en culturele reactie hebben geleid. De franchise heeft onder meer Summit Entertainment van een boetiekbedrijf tot een belangrijke speler in de entertainmentindustrie gemaakt. Het is ons nu enigszins duidelijk, maar wat wel duidelijk is, is dat de thema's die in het verhaal naar voren komen een leegte hebben opgevuld waarvan velen niet eens wisten dat ze bestonden. "Het idee van Hollywood was dat 13-jarige jongens een enorme hit worden, en dus blijven ze films maken die op hen zijn gericht." zei Rosenberg.

"En wat deze (serie) films hen vertelt, is dat je eigenlijk een behoorlijk grote hit kunt krijgen als je iets schrijft dat vrouwen echt willen zien. Ze zullen de film acht keer zien, ze kopen de dvd en het t-shirt en zo. Toch leren ze die les nooit helemaal. Ze denken: 'O, het zijn vampiers, dat willen ze zien!' Nee, wat ze willen zien zijn echte echte menselijke emotionele verhalen die een bepaalde snaar bij hen raken. Voor mij gaat het om het meisje dat volwassen wordt en tot zichzelf komt, en dat doet ze door middel van haar relatie. Maar het gaat onbeschaamd over liefde, en dat is tegenwoordig heel ongebruikelijk. En er is ook de wensvervulling om het elke meisje te zijn dat eigenlijk uniek en speciaal en wenselijk is, zelfs in haar onhandigheid en onzekerheid. "

Je zou denken dat het fenomenale succes van Titanic zou de studio's al hebben geleerd over de kracht van de vrouwelijke demografie op de markt.

Feminisme en controverse:

Hoe populair de films ook zijn, ze zijn ook vaak omgeven door een zekere mate van controverse. Toen ik Rosenberg vertelde dat ik aarzelde om dat woord te gebruiken, antwoordde ze lachend:

"Waarom niet? Het is nauwkeurig."

Een van de huidige redenen voor onenigheid in het publieke debat is Bella's beslissing om een ​​kind te krijgen met gevaar voor eigen blijvende goede gezondheid. Velen zien de beslissing als een weerspiegeling van een pro-life-houding. Rosenberg verzekert het publiek dat ze op geen enkele manier probeert de film te gebruiken als een platform voor propaganda.

"Het was voor mij de beslissende factor om de film al dan niet te maken. Als ik er niet mijn weg in zou kunnen vinden die niet in strijd is met mijn overtuigingen (omdat ik extreem pro-choice ben, er heel uitgesproken over ben, heel erg een feministe), zou ik deze zet niet hebben geschreven," ze zei.

Het standpunt van de scenarioschrijver roept enkele opvallende vragen op over hoe we collectief het idee van feminisme interpreteren. Het is interessant om op te merken dat zelfopoffering een thema in de serie was voor bijna alle personages, en toch is alleen Bella's bereidheid om één ding (soms haar leven) op te geven ter wille van iets anders dat wordt opgeroepen? ondervragen. Het is ook interessant om op te merken dat als Bella afhankelijk is van Edward, hij evenzeer afhankelijk is van (en bereid om voor te sterven) haar, en toch is haar karakter het karakter dat de overgrote meerderheid van de mensen verkiest onderzoeken.

Dat wil niet zeggen dat de interpretaties van de tekst volledig ongegrond zijn, het is alleen om de lens te onderzoeken waarmee we allemaal ervoor kiezen om het feminisme te bekijken. Is een vrouw sterk en capabel als ze ervoor kiest om afstand te doen van een gezin ten gunste van haar werk, en zwak als ze het tegenovergestelde kiest? Dat lijkt beperkend, oneerlijk en het tegenovergestelde van wat wordt bedoeld met het woord: keuze.

"Ik denk dat het iets is dat vaak verloren gaat in het debat", Rosenberg was het daarmee eens.

"We vechten voor keuzes en zij maakt keuzes. Ze maakt keuzes die ik niet zou hebben gemaakt, en ze maakt keuzes die ik niet heb gemaakt. Maar ze maakt keuzes die bij haar karakter passen. Dat vind ik een belangrijke boodschap. Maar niet iedereen zal het horen. Ze zullen het zien vanuit hun persoonlijke perspectief. Als ik naar binnen ga, is het altijd mijn doel geweest om van Bella een heel sterk personage te maken. Vanaf de eerste film, en ik denk dat Kristen haar erg sterk heeft gespeeld. Maar mensen zien wat ze willen zien."

De doorgaande lijn van de franchise:

Hoewel auteur Stephenie Meyer aan boord was als producent voor elke film, was Rosenberg in sommige opzichten dat ook de creatieve constante achter de schermen van de filmfranchise, (hoewel ze Meyer wel crediteert voor haar werk als de "de bewaker van de wereld"). Elke film heeft een nieuwe regisseur gehad: Catherine Hardwicke voor Schemering, Chris Weitz voor Nieuwe maan, David Slade voor Verduistering en natuurlijk Bill Condon voor Ochtendgloren.

Hoewel Rosenberg zegt dat ze allemaal zijn "heel anders", ze stelt wel dat iedereen die bij het project betrokken is, zich heeft geëngageerd om het boek aan te passen in plaats van te gebruiken, "het boek als suggestie voor de film, zoals vaak gebeurt."

 "Ik had heel weinig tijd om 'Twilight' te schrijven. Dus eigenlijk was Catherine waarschijnlijk dichter bij de Bill-ervaring. Ik zou een act schrijven en kreeg dan meteen aantekeningen en feedback. Ik had vijf weken om dat script te schrijven omdat we de deadline van de schrijversstaking vochten. Ze was dus erg betrokken bij directe feedback. Chris Weitz is ook een zeer getalenteerde schrijver. Zijn proces is een beetje anders. Ik was klaar met het script voordat hij aan boord kwam, en dus deed ik een rondje met hem en toen nam hij zijn eigen productiepoetsmiddel voor zichzelf. En als je iemand gaat vragen om dat te doen, zou het Chris moeten zijn. David Slade is geen scenarioschrijver en hij denkt heel, heel visueel en hij werkt veel met storyboards. Dus ik zou met hem samenwerken en hij zou bepaalde delen uitbeelden en hij, net als Bill, wilde alles op de pagina. Hij schiet wat er op de pagina staat en dat moest dus heel gedetailleerd zijn."

"En toen was Bill, moet ik zeggen, gewoon een buitengewone samenwerking. Hij is een schrijversdroom. Als je een schrijver/regisseur bent, kan het makkelijker zijn om het script te nemen en je eigen werk eraan te doen. Het andere soort schrijver/regisseur kent jouw taal en weet wat je nodig hebt om het best mogelijke werk te doen. Hij duwde me verder en dieper, met elke teug. Bill is een Academy Award-winnende scenarioschrijver (voor "Gods and Monsters"). Hij is dus in de eerste plaats een verhalenverteller. Hij begrijpt zeker karakter en emotionele complexiteit en thema. En dit is een heel volwassen verhaal. Het is een zeer emotioneel complex verhaal. Dit is geen middelbare scholiere die de nieuweling is. Dit is een jonge vrouw die ervoor kiest om een ​​kind te krijgen. Er zijn behoorlijk gecompliceerde emoties gaande, dit is het verhaal van een huwelijk en de problemen van een huwelijk. Hij bleef het gewoon dieper en dieper en dieper nemen en me verder en verder en verder duwen en alles naar boven halen wat hij uit me kon halen."

Rosenberg blijft doorgaan met haar doel om sterke rollen voor vrouwen te creëren met haar productiebedrijf, Tall Girls (hoewel ze wel een productiepoets deed op de meer op mannen gerichte Hooglander en zegt dat het "leuk was om in die wereld te spelen").

"Ik wil geweldige, complexe, interessante rollen voor vrouwen creëren", ze zei. "Als ik sterk zeg, bedoel ik niet nobel. Ik bedoel intens. Ik wil gecompliceerde, beschadigde, gebrekkige vrouwen zien -- die ook een beetje kicken, dat zou leuk zijn. Ik wil de vrouwelijke Iron Man zien, de vrouwelijke Tony Soprano."

Ze schrijft een drama voor ABC, maar heeft ook een project dat meer in lijn ligt met haar huidige franchise bij Paramount: een bewerking van Pamela Sargent's 1983 YA-roman "Earthseed" waarin menselijk genetisch materiaal de ruimte in wordt gestuurd om een ​​andere planeet te vinden en te zaaien. Rosenberg beschrijft de film als "'Lord of the Flies' in de ruimte. Het is een jonge cast met buitengewoon volwassen thema's."

The Twilight Saga: Breaking Dawn -- Part 1 draait vandaag in de bioscoop.

Volg me op Twitter @jrothc

90 dagen fans over Big Ed op single leven na verloving van Liz