Beste comedyfilms van het decennium
Dit zijn onze favoriete komediefilms van de jaren 2010. In het huidige landschap van wereldwijde politieke verdeeldheid, stijgende internationale spanningen en de naderende apocalyps van de opwarming van de aarde, is een goede komische film belangrijker dan ooit. Lachen is zogenaamd universeel en de beste komediefilms laten een publiek toe om het dagelijkse leven even te vergeten zonder de intensiteit van een actiethriller of de goedkope sentimentaliteit van een romance.
Maar net zoals een geweldige komediefilm mensen bij elkaar kan brengen en alle marktsegmenten kan aanspreken, is het genre ook een van de meest inherent subjectieve. Het is veel gemakkelijker om precies te bepalen wat een horrorfilm eng of een superheldenfilm spannend maakt dan om te definiëren waarom een bepaalde komedie wel of niet grappig is. Dit is precies de reden waarom Adam Sandler veel geld krijgt van Netflix - sommige mensen kunnen hem niet uitstaan, anderen kunnen er geen genoeg van krijgen. Het andere probleem met komedie, onlangs benadrukt door
En toch raken een select aantal comedyfilms nog steeds de juiste snaar en komen ze naar voren als tijdloze klassiekers met een brede aantrekkingskracht. De jaren 2010 waren misschien niet het beste decennium voor komedie op het grote scherm, en het ontbreekt aan een echt tijdperkbepalende release in de vorm van Shaun van de Doden, Brandende zadels, Vliegtuig! of de Monty Python serie. Maar het decennium leverde nog steeds een solide selectie films op, boordevol geavanceerde humor, bekwame parodie en grove visuele grappen. Dit zijn onze 15 topkomediefilms van het afgelopen decennium.
15. Paulus (2011)
Simon Pegg en Nick Frost ontmoet buitenaardse wezens in een roadmovie met een sciencefiction-twist. Net als veel andere Pegg/Frost-projecten (het duo schreef bij deze gelegenheid ook het script), Paul is geeky, hartverwarmend en gek op de juiste plaatsen. Met Seth Rogen die een typisch hilarische stem en motion-capture prestaties levert als de titulaire schurkenstaat buitenaards, Paul vindt een aangename combinatie van Britse en Amerikaanse humor en een meer unieke kijk op een genre dat maar al te vaak terugkeert naar stereotype.
14. Buren (2014)
Over dat gesproken Seth Rogen en genre-stereotypen, 2014's Buren zag Rogen en Rose Byrne een jong stel spelen dat hun eerste uitstapje naar het ouderschap maakte en stuitte op een luidruchtige groep studentenburen onder leiding van Zac Efron. Met de premisse van "volwassene in universiteitsfeesten" nauwelijks onbekend terrein, Buren leek een nieuwe inzending te zijn in een lange reeks generieke, vergeetbare tienerkomedies. De voltooide film bewees dat die veronderstelling volledig misplaatst was. Herkenbaar aan zowel tiener-hel-raisers als de slaaparme menigte van midden twintig, Buren' slimme verhaal en keuze casting verheven de film boven verwachting.
13. Het einde van de wereld (2013)
Voor de tweede keer op deze lijst ontmoeten Simon Pegg en Nick Frost buitenaardse wezens, hoewel dit stel aanzienlijk minder vriendelijk is dan Paul. herenigd met Edgar Wright voor het derde deel in de Cornetto-trilogie, Het einde van de wereld speelt een who's who van Brits comedytalent en brengt een groep schoolvrienden in kaart die als volwassenen herenigen om een legendarische kroegentocht uit hun jeugd na te bootsen. Natuurlijk worden ze onderbroken door een buitenaardse invasie. Misschien niet zo goed ontvangen als Shaun van de Doden of Druk gedoe, Het einde van de wereld heeft nog steeds alle kenmerken van een Wright, Pegg & Frost-klassieker.
12. De hitte (2013)
Misdaad- en op spionage gebaseerde actiekomedies kwamen in de loop van de jaren 2010 in een meedogenloos tempo in de bioscoop en veel daarvan vielen buiten de boot. Een select aantal vond echter de juiste balans tussen actie, komedie en verhaal, en Melissa McCarthy en Sandra Bullock's De hitte is een sprekend voorbeeld. McCarthy neemt (gedeeltelijk) afstand van haar gebruikelijke komische personage-sjabloon en speelt een politiedetective die samenwerkt met Bullocks superprofessionele FBI-agent. De chemie tussen het leidende paar is de drijvende kracht achter De hittehet succes van Paul Feig, maar Paul Feig's liefdevolle kijk op actie-tropen helpt ook om deze inspanning van 2013 te scheiden van de stortvloed aan soortgelijke releases.
11. Popstar: Nooit stoppen, nooit stoppen (2016)
Het eenzame eilandeerste grote stap op het grote scherm was niet zo commercieel succesvol als hun YouTube-carrière of de hoofdrol van Andy Samberg in Brooklyn Nine-Nine, maar Popster is een enorm onderschatte mockumentary die de geest van Dit is Spinal Tap, zij het met een moderne, hiphop twist. Met hun beroemde muzikale komedie met een hilarisch origineel script, Popster was een van de verborgen juweeltjes van 2016 en bleek populair bij critici, zo niet bij de kassa.
10. Scott Pilgrim vs. De wereld (2010)
Edgar Wright regisseert een live-action bewerking van The Scott Pilgrim stripboeken zagen er altijd uit als een winnende formule en dat bleek ook, want kritische lof werd overladen met dit ongebruikelijke videogame-hommage voor tieners. Helaas, Scott Pilgrim vs. De wereld slaagde er niet in winst te maken op de bioscooprelease, maar heeft sindsdien een sterke cult-aanhang ontwikkeld en wordt nu liefdevol herinnerd voor vroege optredens van een groot aantal acteurs die nu worden beschouwd als onderdeel van Hollywood Een lijst.
9. Spelavond (2018)
Het vinden van een origineel concept voor een komische film zonder verschillende genres samen te voegen, is een moeilijke vraag in de verzadigde markt van vandaag, maar Game-avondop voorwaarde dat, aangezien Jason Bateman en Rachel McAdams een gevaarlijk strafrechtelijk onderzoek leiden, ten onrechte in de veronderstelling dat ze deelnemen aan een interactief live-action rollenspel. Terwijl het mysterie ontrafelt, Game-avond blijft draaien en draai, zodat het publiek blijft gissen en evenveel lachen.
8. Kick-ass (2010)
Gelijke delen komedie en superheldenfilm, Supervet is gebaseerd op de stripboeken van Mark Millar en John Romita Jr. en werd geprezen om zijn 'pull-no-punches'-houding en hybride genre-mashup. Tegelijkertijd apen en vieren van de wereld van superhelden, Supervet functioneert als een komedie grotendeels dankzij het leidende duo van Aaron Taylor-Johnson en Chloë Grace Moretz wiens onwaarschijnlijke samenwerking het kloppende hart van de film vormt. Gooi een on-form Nicholas Cage in de mix, en Supervet zorgt voor meer gelach dan veel van de meer traditionele komedies die er zijn.
7. 21 Jumpstraat (2012)
In termen van het opnieuw opstarten van een vergeten eigendom, 21 Jump Street heeft weinig gelijken en richt zich, net als veel van de beste komedies van het decennium, volledig op de hoofdpersonages en de relatie tussen hen. Channing Tatum bleek grappiger dan iemand ooit had verwacht en zijn vriendschap met het personage van Jonah Hill vermeed de gebruikelijke jock/nerd-dynamiek voor iets meer eigentijds. Een welverdiend vervolg verdienen, 22 Jump Street maakte een post-credits grap op zijn eigen uitgestrektheid door een reeks steeds belachelijkere sequels te plagen. Leven bijna geïmiteerde kunst, wanneer een potentieel kruising tussen Jump Street en Mannen in zwart stond op de agenda voor 2019.
6. Ted (2012)
Seth MacFarlane nam zijn aanzienlijke talenten over van Familieman naar het grote scherm en ja, hij klonk veel als Peter Griffin. Een speelgoedbeer met een vuile mond combineren met Mark Wahlberg was een onverwachte geniale inval en gaf aanleiding tot een humoristische selectie van gedenkwaardige regels en handige beledigingen. Ted stond Wahlberg toe om te pronken met zijn komische karbonades en hielp Mila Kunis stollen als een bonafide ster. Veruit de grootste weldoener was echter Ted zelf, die in 2012 snel een cultureel icoon werd dankzij zijn sympathieke gezicht en inventief gebruik van godslastering.
5. Bruidsmeisjes (2011)
Een andere inzending geregisseerd door de beroemde Paul Feig, bruidsmeisjesverzamelde een geweldige cast met Kristen Wiig, Melissa McCarthy, Rose Byrne, Chris O'Dowd en nog veel meer, die een doorslaand succes zouden worden, zowel in termen van positieve reacties als qua kassacijfers. interessant, bruidsmeisjes biedt geen bijzonder nieuw verhaal of vertrouwt niet op een unieke gimmick en een van de meest memorabele scènes is niet veel meer dan een reeks vrouwen die poepen. Maar bruidsmeisjes heeft dergelijke verfraaiingen niet nodig, en onderscheidt zich door simpelweg een stuk grappiger te zijn dan andere films in zijn soort.
4. Wat we doen in de schaduw (2014)
Deze low-budget indiefilm van Taika Waititi en Jemaine Clement was een succes bij de release in 2014, maar slaagde er niet in de wereld in vuur en vlam te zetten en werd algemeen beschouwd als een cultklassieker. Na de verhuizing van Waititi naar de MCU met Thor: Ragnarok, echter, Wat we doen in de schaduw heeft koortsachtige belangstelling gewekt - en met goede reden. Een ongebruikelijke mix van horror/komedie over vier vampierkamergenoten die een fascinerende kijk biedt op het Hollywood-vampierbeeld, Wat we doen in de schaduw verdient zijn hernieuwde bekendheid en een aanpassing van de tv-serie werd eerder dit jaar uitgezonden.
3. Deadpool (2016)
Hoewel het voor sommigen misschien meer een superheld of actie-release is, moet elke film die een regeneratie-superkracht gebruikt om masturbatiegrappen te maken, worden beschouwd als een van de komische elite van zijn tijd en Deadpool verdient zijn hoge ranking rijkelijk. Nadat ze Fox hebben overtuigd om groen licht te geven voor een volwassen, R-rated superheldenfilm, Ryan Reynolds gaf een perfect optreden als de hilarische Wade Wilson en Deadpool's vierde muur-doorbrekende benadering zonder grenzen was een verfrissende en revolutionaire stap in de ontwikkeling van superheldenfilms.
2. Paddington 2 (2017)
Als 2019 een tijd is waarin Deadpool en Paddington Bear vreedzaam naast elkaar kunnen bestaan, dan is de wereld misschien toch niet zo slecht. Door sommigen afgewezen als louter een familiefilm voor kinderen om van te genieten en volwassenen om te doorstaan, Paddington 2 overtrof alle verwachtingen door een echt hilarisch, boeiend en ontroerend stukje cinema te zijn. Paddington Bear wordt naar de gevangenis gestuurd voor een misdaad die hij niet heeft begaan, en wordt gedwongen om te assimileren met zijn nieuwe celgenoten, te proberen zijn naam te zuiveren en de echte dader te pakken te krijgen. Voor wie twijfelt Paddington 2komische referenties, Hugh Grant doet een dansnummer in een knalroze gevangenispak.
1. Alan Partridge: Alpha Papa (2013)
Gedurende vele jaren werd Steve Coogan ondervraagd over wanneer zijn beroemdste personage eindelijk zou terugkeren en na een leven lang wachten, landde de patrijs in 2013 voor Alan's debuutoptreden in de grote scherm. Alan, dat zich afspeelt in de dramatische omgeving van het radiostation North Norfolk Digital, wordt gedwongen om een delicate gijzeling van zijn eigen makelij, terwijl hij ook profiteerde van zijn nieuw gevonden bekendheid als het 'gezicht van de belegering'. Alle maniertjes en grappen die gemaakt Coogan's Ik ben Alan Partridge Tv-series die zo succesvol zijn, voelen net zo relevant als altijd en elke scène in Alfa Papa is volgepropt met visuele grappen en ineenkrimpen van de beste soort.
Bezoek ScreenRant.com
Over de auteur