The Swindle Review: The Imperfect Heist
de zwendel is tegelijkertijd een frustrerende en enorm verslavende game-ervaring. Ontwikkeld en uitgegeven door Size Five Games de zwendel bestaat al een paar jaar en irriteert spelers. Het werd oorspronkelijk uitgebracht op Xbox One, pc, PlayStation 4 (en 3) in 2015. Maar zoals tientallen indiegames de zwendel is onlangs naar de Nintendo Switch gekomen.
De Nintendo Switch-release van The Swindle is precies hetzelfde als de vorige releases. Size Five Games gaf T. niet eenshij Swindle een ingewikkelde ondertitel om het speciaal te laten lijken zoals zoveel anderen doen. Het is een wonder dat het zo lang heeft geduurd de zwendel om naar Switch te komen omdat het helemaal thuis is op Nintendo's nieuwe console met zijn action-stealth pick-and-play-mechanica. Helaas zorgt een perfect platform niet voor een perfect spel. de zwendel heeft zijn momenten, maar het is zeker een zeer verworven smaak.
Verwant: Nintendo Switch 2 komt al uit in 2019
de zwendel heeft mogelijk het MEEST "videogame-y" uitgangspunt ooit. Het is 1903 in een steampunk-versie van het Victoriaanse Engeland en binnenkort zal een apparaat met de naam The Devil's Basilisk worden gemaakt. De Devil's Basilisk zal het dieven onmogelijk maken om hun inbraakactiviteiten uit te voeren. De speelbare crew van
Elke beurt of "dag" waagt een dief zich op een van de de zwendel's procedureel gegenereerde kaarten. Er is een bijna eindeloze hoeveelheid territoria om te verkennen en te stelen in de zwendel. De gamewereld is echter opgedeeld in vijf secties, zes als je het laatste missiegebied meetelt. Al deze secties hebben specifieke thema's, verschijningen en eigenaardigheden. Ze worden geleidelijk ontgrendeld door genoeg geld te verdienen, wat betekent dat als de 100 dagen goed gaan, er een continu gevoel van progressie is. Zelfs als je een overval faalt en sterft, wordt de huidige speelbare dief vervangen door een nieuwe van de bemanning. Dit alleen al is een beloning omdat elke dief er veel gebruik van maakt de zwendel's verhalenboek-achtig ontwerp en heeft een onmogelijk Britse naam.
Wanneer de zwendel werkt en de dievenploeg het geld binnenhaalt, is er nauwelijks een bevredigendere game-ervaring. Als je grote hoeveelheden van de verschillende kaarten binnenhaalt, ontgrendel je niet alleen nieuwe gebieden om te verkennen. Het opent ook nieuwe power-ups en vaardigheden. Er is altijd een glanzend nieuw doel aan de horizon in de zwendel en het kan de 100 dagen in een mum van tijd voorbij laten vliegen. Hoewel het realistisch gezien ongeveer 6 uur zal duren om het spel van begin tot eind te verslaan... op een succesvolle vlucht. Dit is het probleem met de zwendel. Hoewel het buitengewoon leuk kan zijn als het spel goed gaat, is het een frustratie die de controller doorbreekt wanneer de overvallen door het metaforische toilet gaan.
de zwendel begint langzaam en gemakkelijk. Er zijn bewakers in de buurt, maar ze zijn dom genoeg om je om hen heen te laten sluipen om het geld te pakken dat gewoon op de grond ligt. Ongeveer vijf of zo verandert in de zwendel de moeilijkheidscurve loopt dramatisch op. De idiote menselijke bewakers worden vervangen door wrede robotwachten. De vloer wordt meer een fundament van dodelijke spikes en de grootste geldbeloningen zijn verborgen tandenknarsende platformuitdagingen. Het ergste van alles, sinds de zwendel geeft bonussen uit op basis van het aantal succesvolle beurten dat achter elkaar is gebeurd. Eén mislukking kan leiden tot een spiraal waar bijna niet aan te ontsnappen is. Het is bestraffend en niet op een manier die altijd eerlijk aanvoelt.
Zoals de meeste stealth-spellen de zwendel bouwt zichzelf op krampreacties en geduld op. Een seconde te lang op dezelfde plek blijven is het verschil tussen succes en mislukking. In concept is dat een prima manier om moeilijkheidsgraad op te bouwen, maar het spel voelt onaf. Springen en vasthouden aan de muren zoals Spider-Man is de sleutel om onopgemerkt te blijven in de zwendel maar de besturing is zo kieskeurig. De dief, ongeacht hun punny-naam, heeft altijd het gevoel dat ze van papier zijn gemaakt. Ze zijn drijvend en moeilijk vast te spijkeren. Dit maakt de meest elementaire platformobstakels te zwaar. De physics-engine en besturing zouden de moeilijkheidsgraad van het spel niet moeten bepalen. Het kaartontwerp en de vaardigheid van de speler zouden dat moeten doen.
Het is mogelijk om te leren de zwendel's eigenaardigheden en sloeg zijn luchtige controles in onderwerping, maar dat doet afbreuk aan de werkelijke uitdaging van het spel. de zwendel is leuk en de verslavende structuur spoort spelers aan om beter te worden, maar het is ook frustrerend. Er zijn te veel problemen voor de zwendel om een volledige aanbeveling te zijn, maar degenen die voorbij de onvolkomenheden kunnen kijken, zullen er ongetwijfeld dol op zijn.
de zwendel is nu beschikbaar voor 14,99 op Nintendo Switch, PS4, Xbox One en pc. Screen Rant kreeg een Nintendo Switch-kopie ter beoordeling.
Onze beoordeling:
2,5 van de 5 (redelijk goed)
Fortnite: Lexa ontgrendelen (Seizoen 5)
Over de auteur