Vroege recensies 'Birdman' brengen de film universele lof

Dit jaar verschijnen er twee verschillende films waarin oudere acteurs meer tragische en aangespoelde versies van zichzelf spelen. Bij Ari Folman's Het congres, Robin Wright (De prinsessenbruid) speelt een werkloze actrice die de rechten op haar digitale afbeelding verkoopt aan een filmstudio in ruil voor een grote som geld. In Vogelman, het surrealistische nieuwe drama van Alejandro González Iñárritu (Babel), schittert Michael Keaton als een andere ouder wordende acteur wiens carrière sterk is afgenomen sinds zijn jongere dagen als een beroemde superheld op het scherm.

Keaton's personage, Riggan Thompson, besluit een Broadway-toneelstuk samen te stellen - een bewerking van Raymond Carver's Waar we het over hebben als we het over liefde hebben - om zijn leven, zijn carrière en zijn gezin weer op de rails te krijgen. In de film spelen ook Zach Galifianakis, Edward Norton, Emma Stone en Andrea Riseborough.

De aanhangers voor Vogelman zijn behoorlijk krankzinnig geweest, met Riggan vuur roepen

uit de hemel als onderdeel van zijn uitgebreide fantasie en worstelen met een meestal naakte Norton. De film ging deze week in première op het Internationale Filmfestival van Venetië en werd lovend ontvangen door critici. Bekijk enkele selecties van wat recensenten te zeggen hadden Vogelman onderstaand.

Dagelijks telegram - Robbie Collin:

"'Birdman' lijkt helemaal niet op iets anders. Denk aan 'Black Swan' geregisseerd door Mel Brooks en je bent in de buurt, maar nog maar net... Dit is een fenomenale start van Mostra van dit jaar: grootse, spectaculaire, door sterren aangedreven cinema die ons opnieuw doet afvragen waar cinema voor is. Noem het een Dark Knight van de ziel."

Verscheidenheid - Pieter Debrugge:

"'Birdman' biedt verreweg de meest fascinerende meta-deconstructie van het ego van een acteur sinds 'Being John Malkovich', en een die geen ruimte laat voor ijdelheid... Inarritu's benadering is verbijsterend in zijn complexiteit, bijna net zo veeleisend van [cameraman Emmanuel] Lubezki als 'Gravity' moet zijn geweest... Het is allemaal één grote goocheltruc, een die is ontworpen om eraan te herinneren hoeveel acteurs aan hun kunst geven, zelfs als het de lagen van het werk verhult die erin gaan."

Dagelijks scherm -Mark Adams:

"Als Michael Keaton het ontroerende, complexe en onrustige gezicht van 'Birdman' is, is er geen... afstand nemen van de pure glans en precisie die Alejandro González Iñárritu naar de film. Het pure gevoel van controle - het werken in een prachtige tandem met cameraman Emmanuel Lubezki - is verbazingwekkend, en de film zal waarschijnlijk een sterke rol spelen bij de uitreiking van prijzen."

Hollywood-verslaggever -Todd McCarthy:

"'Birdman' vliegt heel, heel hoog. Intense emotionele stromingen en de grillige gevoelens van vluchtige acteurs worden omgezet in rauwe dramatische en donker komische effecten in een van de meest aanhoudende voorbeelden van visueel vloeiende tour de force cinema die iedereen ooit heeft gezien, allemaal in dienst van een verhaal dat de veranderende aard van beroemdheden en de populaire waardering voor roem boven creatieve prestaties onderzoekt."

TheWrap - Alonso Duralde:

"Afgezien van [zijn] ongegronde en infantiele afkeer van de critici, is 'Birdman' een vaak intelligente en onvoorspelbare blik op acteurs, houdend van hun spontaniteit en creativiteit die hun emotionele behoeften verdoezelen en wisselvalligheid. Riggan wordt zo verteerd door twijfel aan zichzelf dat hij vaak de stem van Birdman in zijn hoofd hoort, die hem zegt dit op te geven. kunstzinnige toneelbusiness, zodat hij kan terugkeren naar het scherm voor de 'apocalyptische pornografie' die het wereldwijde publiek snakken."

Time-out - Cath Clarke

"We weten dat Iñárritu een duistere kant heeft (kijk maar naar zijn eerdere films zoals 'Amores Perros' en 'Babel'), en het is hier niet helemaal verborgen. Het leven is teleurstellend, zegt zijn film (het begint met een Carver-citaat: 'Heb je gekregen wat je wilde van het leven?'). Maar het is ook mooi en soms onverwacht. Deze film doet echt recht aan dat idee: het is oogverblindend en kruipend, intiem en uitgestrekt, en het wordt gedragen door een aanstekelijke, nonchalante jazzscore. Zodra het eindigt, wil je er zo graag weer mee vliegen."

Vogelman heeft bijzondere lof gekregen voor zijn cinematografie en montage, aangezien een combinatie van slimme enscenering en visuele bedrog komen samen om de illusie te creëren van een enkele, continue real-time opname, zelfs als de actie beide dagen beslaat en mijl. Componist Antonio Sanchez werd ook zeer geprezen door zijn chaotische jazzscore (op een gegeven moment wordt de hectische drummer zelfs op camera vastgelegd als onderdeel van de rode draad van meta-humor in de film). Voor bioscoopbezoekers die op zoek zijn naar iets raars om dit najaar naar te kijken, Vogelman klinkt zeker alsof het de moeite waard is om minstens één keer te zien.

AANHANGWAGEN

Birdman of de onverwachte deugd van onwetendheid opent in Amerikaanse theaters op 17 oktober 2014.

Waarom Tim Curry een Rocky Horror-vervolg afwees

Over de auteur