Waarom Magic: The Gathering's London Mulligan geen perfecte oplossing is

Terwijl Magie: The GatheringDe Londense Mulligan-regel was een verademing voor het competitieve spel van de game, het is niet zonder serieuze nadelen, waarvan sommige zijn vergroot door de manier waarop het spel in zijn vele formaten is gevorderd sinds de gewijzigde regel ingesteld. Voor degenen die niet bekend zijn, stelt de London Mulligan spelers in staat om handen terug te sturen naar het kaartspel dat ze niet leuk vinden, te schudden en vervolgens zo vaak als ze willen een nieuwe hand van zeven kaarten te trekken. Voor elke keer dat ze dit doen voordat het spel begint, moeten ze echter één kaart terugleggen voor elke keer dat ze de mulligan hebben gebruikt.

Op het oppervlak, Magie: The GatheringDe Londense Mulligan-regel heeft het aantal games verminderd waaraan spelers niet kunnen deelnemen. Door een hand te boetseren uit herhaalde blikken op het maximale aantal openingskaarten, is de kans groter dat je iets hebt dat functioneel is. Dit heeft op zijn beurt een aantal strategieën mogelijk gemaakt die anders misschien een beetje te inconsistent zijn om te gedijen of op zijn minst concurrerend te blijven. De London Mulligan is het meest opvallend in Limited-formaten, zoals Throne of Eldraine draft, waar de relatief laag vermogensniveau van decks betekent dat je een kaart of twee verliest om de mana-ontwikkeling te verstevigen, is niet zo uitgesproken.

Echter, de meest recente golf van Magie: The Gathering Standaardverboden zou op zijn minst gedeeltelijk kunnen zijn veroorzaakt door een subtieler effect - de London Mulligan-regel. Recente bans waren bijna universeel gericht op kaarten die deel uitmaakten van kaartspellen die "te consistent" waren. In wezen waren het strategieën die een klein aantal ongelooflijk krachtige en synergetische effecten had die realistisch gezien gemakkelijk konden worden gevonden dankzij de London Mulligan regel. Het maakt niet uit of spelers een of twee kaarten op hun tegenstander hebben wanneer: zij zijn degene die de krachtigste kaarten werpt, sneller. Redundantie is een krachtig hulpmiddel bij Magie: The Gathering omdat het helpt een deel van de complexiteit in de deckbuilding-beslissingen van het spel weg te nemen - en, als 's werelds meest complexe spel, elk vermogen om de hoeveelheid hersenkracht die op een bepaald moment nodig is te verminderen, is een enorme last van de schouders van de concurrentie spelers.

Het is niet dat Oko, Kronendief is geen absurd krachtige kaart in Standard en verdiende het om te worden verbannen. Het is meer dat het probleem zo veel verder lijkt te gaan dan Oko dat het op zijn minst de moeite waard is om te overwegen of de London Mulligan-regel een te hoge prijs met zich meebrengt voor wat het doet. Dit wordt alleen maar verergerd in formaten zoals Modern, Legacy en het nieuw gecreëerde Pioneer-formaat - de meeste van de decks in elk van die enorm verschillende speelvelden zijn degenen die profiteren van de London Mulligan the meest. Wanneer kaarten extreem krachtig zijn, hebben spelers er minder van nodig om hun gameplay uit te voeren en functioneel een spel te winnen, wat de London Mulligan opnieuw een krachtig hulpmiddel maakt.

Dat Magie: The Gathering is weer enorm populair geworden dankzij Magische Arena, is het ook de moeite waard om te overwegen dat de London Mulligan - die bij de introductie werd geponeerd als een netto-voordeel voor de kijkerservaring - games in feite saaier maakt. Spelers kunnen hun gameplan met verbazingwekkende consistentie uitvoeren, en het resultaat is dat de meeste games er bijna identiek uitzien. De spellen gaan maar al te vaak over welk deck een inherent betere match-up heeft, en de scrappy wint - degene waarbij een speler moet kassen samen een Plan B omdat hun deck niet meewerkt, toevallig de meest memorabele vanuit het oogpunt van kijkers - zijn geworden steeds zeldzamer. Als Magische Arena blijft een centraal punt van de professioneel circuit in 2020, kunnen repetitieve games ertoe leiden dat veel kijkers streams vroegtijdig verlaten.

De Magie: The Gathering De London Mulligan-regel is zeker niet slecht, maar het is ook de meest fundamentele spelveranderende regel die de afgelopen jaren is ingevoerd. In games die juist vanwege hun variantie spannend zijn, zoals Magie, een regel als de London Mulligan verzet zich actief tegen wat het kaartspel zo geweldig maakt. Hopelijk, Wizards of the Coast-looks lang en hard aan de Magie: The Gathering London Mulligan zal de komende maanden regeren, want als er in de nabije toekomst nog meer verboden zijn, is het waarschijnlijk niet alleen maar de zeer krachtige kaarten die formaten vervormen rond een of twee zeer consistente strategieën.

The Witcher's Geralt krijgt geen cameo in Cyberpunk 2077

Over de auteur