Murphy Brown première recensie
Naarmate de recente golf van herstarts en opwekkingen verloopt, keert de terugkeer van Murphy Brown televisie voelt voortgestuwd door een meer duidelijk doel dan sommige van zijn mede-terug-van-de-dood-series, zoals: Roseanne (nu De Conners), Magnum PI, of zelfs NBC's nieuw leven ingeblazen Wil & Genade. Het is de onwaarschijnlijke heropleving die niettemin geboren lijkt te zijn op een bepaald moment - een politiek moment - dat, in zijn hobbelige première, de show, die Candice Bergen terugbrengt, samen met bijna alle originele cast van de show, draagt trots en luid op zijn mouw. Dit zou voor niemand als een verrassing moeten komen. Dit was tenslotte de serie die, op het hoogtepunt van zijn creatieve kracht en populariteit, een verbale en zeer openbare sparringwedstrijd kreeg met de toenmalige vice-president Dan Quayle.
Om te zeggen dat de dingen niet veel zijn veranderd, zou een understatement zijn. De nieuwe serie maakt optimaal gebruik van het huidige politieke klimaat en de stand van het kabelnieuws in deze tijd van schreeuwende televisie-experts, complottheoretici, sociale media. verontwaardiging in de media en Twitter-vetes - vooral met een bepaalde tweeter in het Oval Office - om commentaar te leveren op de politieke kloof van het land en de huidige administratie. Aan de ene kant is het indrukwekkend om te zien dat de maker van de serie Diane English en de rest van de cast en crew van de serie zo'n directe en partijdige benadering van de revival hebben. bewonderenswaardig, niet in het minst omdat dit de kijkcijfers van de show dreigt te verminderen, maar ook omdat de aanpak onwaarschijnlijk lijkt gezien het netwerk dat de serie heeft naar teruggekeerd. Terwijl dat betekent:
Maar terwijl de directe benadering ervoor zorgt dat de opwekking nog meer opvalt dan het al zou hebben gedaan (mensen houden van een opwekking), eist diezelfde benadering zijn tol op de première en de tweede aflevering, waardoor Murphy's terugkeer naar tv - zowel in de show als in onze realiteit - onhandig aanvoelt op een manier die zijn vroege inspanningen ondermijnt. Vooral de première wordt het slachtoffer van de vroege onhandigheid van de show, deels omdat alle grappen gericht zijn op Trump, de gevolgen van de 2016 verkiezingen, en de toestand van de nieuwsindustrie - de première is tenslotte getiteld 'Fake News' - eindigen onhandig ingeklemd tussen al het zware werk nodig om de personages opnieuw te introduceren, hun omstandigheden in de afgelopen 20 jaar, en waarom ze de oude bende weer bij elkaar krijgen voor een kabelnieuwsochtend show genaamd Murphy in de ochtend.
De moeilijkheid van die inspanningen wordt ogenschijnlijk verdubbeld door de noodzaak om de toevoeging van Tyne Daily als Phyllis, de zus van Phil, de overleden eigenaar van Phil's, de DC-bar waar de journalisten graag rondhangen, en om de relatie op te bouwen tussen Murphy en haar inmiddels volwassen zoon Avery (Jake McDorman van de van korte duur Grenzeloos serie op CBS). Het blijkt dat Avery in de journalistieke voetsporen van zijn moeder is getreden en een functie bij het Wolf Network – de versie van FOX News van deze show – heeft aanvaard als de enige liberale stem. Het blijkt dat Avery's nieuwe show rechtstreeks zal concurreren met die van zijn moeder.
Dit zorgt voor een interessante dynamiek in hun relatie. Het brengt Avery onmiddellijk in de plooi zonder te doen wat verwacht zou worden: ze samen op dezelfde show laten zien, of op zijn minst bij hetzelfde netwerk werken. Dat helpt de show om te voorkomen dat hij zich inlaat met het soort gênante generatiehumor waar Avery representatief voor lijkt te zijn. Maar in plaats van simpelweg de Millennial vs. Babyboomerconflict helemaal, Murphy Brown introduceert een derde nieuw personage, Pat (Nik Dodani), als hoofd van de show voor sociale media. Pat is geïntroduceerd met een paar Air Pods die uit zijn oren steken, wat een pijnlijke grap over Murphy's verouderde mobiele telefoon en haar gebrek aan aanwezigheid op sociale media accentueert.
Het is duidelijk te zien waar de show naartoe gaat met de nadruk op de invloed van sociale media en de vermeende invloed van de ochtend kabelnieuwsprogramma's over de president, wiens Twitter-feed laat in de aflevering verschijnt als een manier voor Murphy om te confronteren Troef. De verhuizing kondigt zeker de komst van de show aan in niet mis te verstane bewoordingen, maar het gaat ook ten koste van de personages. Zoals hierboven vermeld, is 'Fake News' zo in beslag genomen door het herstellen van ieders rol - Frank Fontana (Joe Regalbuto) onderwijst onderzoeksjournalistiek in plaats van het in praktijk te brengen; Corky Sherwood (Faith Ford) herstelt van het verlies van haar baan als presentatrice van een andere ochtendshow; en producer Miles Silverberg (Grant Shaud) hebben hun intrek genomen in het Watergate Hotel na een zenuwinzinking na een productie Het uitzicht - als het nooit echt tijd vindt om het karakters te laten communiceren op een manier die echt aanvoelt.
Gelukkig, tegen de tijd dat de serie zijn derde aflevering bereikt, Murphy Brown onthoudt zich ervan politieke grappen te maken tot anders banale gesprekken, en laat in plaats daarvan de humor ontwikkelen vanuit een daadwerkelijke politieke situatie. De grappen voelen daardoor meer punten aan en passen bij de omstandigheden.
Hoewel het een hobbelige rit is voor de eerste paar afleveringen, Murphy Brown levert een energieke terugkeer die voelt gegalvaniseerd door de wereld waar hij commentaar op moet leveren. Evenzo zijn Bergen en de rest van de cast in topvorm, en zodra de revival voorbij zijn eerste ongemakkelijke stappen komt, het publiek zal beginnen te zien wat de show in de eerste plaats tot een hit maakte, en waarom het na al die jaren kwam rug.
Murphy Brown gaat volgende week donderdag verder met ‘I (Don’t) Heart Huckabee’ @9:30pm op CBS.
Star Trek Picard Seizoen 2: Brent Spiner keert terug als gloednieuw personage
Over de auteur