Ruimtevaart van Stichting vergeleken met Star Wars en Star Trek
De fundamentTv-serie laat kijkers kennismaken met de Jump Drive, Isaac Asimov's manier om door de melkweg te reizen - en hier is hoe het zich verhoudt tot Star Trek en Star Wars. Een van de grootste problemen met sciencefiction is de simpele vraag hoe je van A naar B komt. Zoals Douglas Adams beroemd schreef: "De ruimte is groot. Je zult gewoon niet geloven hoe enorm, enorm, verbijsterend groot het is. Ik bedoel, je denkt misschien dat het nog een lange weg is naar de chemici, maar dat is gewoon peanuts voor de ruimte."
Het probleem wordt met name versterkt in verhalen over galactische regeringen. Als Star Trek: Ontdekking seizoen 3 gedemonstreerd, is het onmogelijk dat er galactische krachten zijn als er geen methoden zijn om met snelheid tussen de sterren te reizen - zelfs de Federatie viel toen het dat verloor. In de echte wereld is reizen sneller dan het licht alleen theoretisch mogelijk, dus het is aan de schrijvers en makers van sciencefiction om met hun eigen oplossingen te komen. Stap voorwaarts Isaac Asimov, een van de grondleggers van sciencefiction, en zijn Jump Drive.
Het basisconcept achter fundament's Jump Drive is eenvoudig; dat het mogelijk is om bijna onmiddellijk door de ruimte te bewegen door toegang te krijgen tot een hogere dimensie Asimov genaamd hyperruimte. In zijn boeken beschrijft Asimov de Jump Drive als volgt:
"De Sprong bleef, en zou waarschijnlijk voor altijd blijven, de enige praktische methode om tussen de sterren te reizen. Reizen door de gewone ruimte zou niet sneller kunnen gaan dan die van gewoon licht (een beetje wetenschappelijke kennis die er thuishoorde) de weinige items die bekend zijn sinds de vergeten dageraad van de menselijke geschiedenis), en dat zou jaren reizen hebben betekend tussen de dichtstbijzijnde of bewoonde systemen. Door hyperruimte, dat onvoorstelbare gebied dat noch ruimte noch tijd, materie of energie, iets of iets was niets, men zou de lengte van de Melkweg kunnen doorkruisen in de intervallen tussen twee naburige tijdstippen."
Het idee zal de moderne lezers en kijkers heel bekend voorkomen, omdat het kernconcept van Asimov een van de meest voorkomende sciencefiction-tropen is geworden. fundament was een grote invloed op Star Wars - kijkers zullen de vergelijkbare ideeën van een galactisch rijk opmerken, evenals stormtrooper-achtig pantser - en het lijkt zeker George Lucas' versie van hyperspace te hebben geïnspireerd. Daar springen schepen naar hyperspace door sneller dan het licht te reizen en voldoende momentum op te bouwen om door te breken naar een hogere dimensie. Het belangrijkste verschil is dat, in Star Wars, kunnen schepen met verschillende klassen van hyperdrive met verschillende snelheden door hyperspace reizen, terwijl de hyperspace-sprongen van Asimov onmiddellijk zijn. Beide franchises lijken van mening te zijn dat hyperspace wordt verstoord door zwaartekrachtmassa's in de echte wereld; in Star Wars dit leidt tot het bestaan van hyperspacelanes (een belangrijk concept in de huidige Star Wars: The High Republic transmedia-initiatief), terwijl Asimov zich een ruimteschip voorstelt dat meerdere (bijna-onmiddellijke) sprongen maakt om te navigeren. interessant, fundament onthult ook dat een schip zijn kunstmatige zwaartekracht moet deactiveren voordat het naar hyperruimte springt.
Natuurlijk, Star Trek's Warp Drive een heel andere benadering kiest. In Star Trek, een botsing tussen materie en antimaterie - gecontroleerd door het mineraal dilithium - genereert een fenomenale hoeveelheid kracht, waardoor een ruimteschip sneller kan bewegen dan het licht. Zelfs Gene Roddenberry werd echter nog steeds beïnvloed door Asimov, zoals blijkt uit het feit dat hij de warpdrive oorspronkelijk de "hyperdrive"in de piloot. Alle sciencefiction-wegen leiden echt terug naar Isaac Asimov en de fundament.
The Mandalorian: Adam Pally reflecteert op het slaan van Baby Yoda met Jason Sudeikis
Over de auteur