De Franse verzending: 10 beste citaten in de film
Net als andere films van Wes Anderson, De Franse verzendingis bezaaid met knetterende, gedenkwaardige dialogen. Bijna elk personage in de film krijgt minstens één aanhaalbare regel, met pittigere personages zoals Arthur Howitzer Jr. van Bill Murray.
De dialoog verloopt in een razendsnel tempo en leidt het grootste deel van het verhaal via brutale uitleg en grondige uiteenzetting. Met bijna elk personage als een welsprekende meester van het geschreven woord, De Franse verzending is een film die dient als een liefdesbrief aan de schoonheid die zowel in de creatie van kunst als in vloeiende volkstaal wordt gevonden.
Arthur Houwitser Jr.
"Huil niet in mijn kantoor!"
Dit citaat van Arthur Howitzer Jr. van Bill Murray, redacteur van The French Dispatch, werkt goed vanwege een visuele grap die onmiddellijk daarna optreedt. De persoon met wie hij spreekt, de jonge Morisot, kijkt op en ziet een bord dat de woorden van Howitzer Jr. rechtstreeks weerspiegelt: Geen gehuil.
Howitzer Jr. is in feite het hart van de film, en Murray maakt hem tot een van
Kruidenheilige Sazerac
"Alle grote schoonheden houden hun diepste geheimen achter."
Owen Wilson's Herbsaint Sazerac komt niet veel voor De Franse verzending, bijna volledig gedegradeerd tot zijn korte segment "The Cycling Reporter."
Het is een scène met veel dialogen en de camera past zich aan het tempo van Sazerac aan, waarbij hij in de camera kijkt terwijl hij fietst (met tussenpozen vooruitkijkend). "Alle grote schoonheden houden hun diepste geheimen achter" is het begin van zijn uitleg over de stad Ennui. Helaas komt er abrupt een einde aan deze uitleg als Sazerac (voor de tweede keer) van de fiets wordt gegooid.
Arthur Houwitser Jr.
"Probeer het gewoon te laten klinken alsof je het expres zo hebt geschreven."
Een regel die met tederheid wordt gebracht door Bill Murray (die als Arthur het meeste haalt uit de zeer beperkte schermtijd) Howitzer Jr.), "Laat het klinken alsof je het expres zo hebt geschreven" is volledig indicatief voor een man die houdt van schrijvers.
Dat op zich is het punt en de aantrekkingskracht van Houwitser Junior. de maker van De Franse verzending, hij is een fervent voorstander van schrijversautonomie en gelooft in het ondersteunen van hen tot het punt dat ze kunnen floreren. Het zou niet zijn niet populair om te zeggen dat Howitzer Jr. een van zijn beste personages is.
Lucinda Krementz
"Laten we beginnen met de typefouten."
Terwijl Timothée Chalamets leerling-revolutionair Zeffirelli in de badkuip zit, komt de beroemde journaliste Lucinda Krementz (Frances McDormand) binnen om met hem te praten. Bij hem heeft hij een manifest met daarin de groep taken die de revolutionairen willen volbrengen. Hij vraagt haar (enigszins arrogant) om het na te lezen en zegt: "Mijn ouders vinden je een goede schrijver."
Hierna verlaat Zefirelli snel de badkuip en overhandigt haar het manifest. Ze zegt: "Het is een beetje vochtig." Hij antwoordt met de vraag: "Fysiek of metaforisch?" Na te hebben geantwoord dat de het probleem is beide, Zeffirelli stelt sterk voor dat ze het niet bekritiseert (ondanks dat ze het haar heeft gegeven voor) hen). Ze vraagt wat hij wil dat ze doet, waarop hij antwoordt dat hij eigenlijk wilde dat ze hem gewoon vertelde dat het goed was. Krementz kijkt hem aan en zegt: "Laten we beginnen met de typefouten." Blijkbaar was het ver onder het kwaliteitsniveau dat hij veronderstelde.
Moses Rosenthal
"Het is niet te koop."
Misschien een van De beste rollen van Benicio Del Toro, Moses Rosenthal is zowel een briljant schilder als een moordenaar van minstens twee mensen. Wanneer hij bezoek krijgt van Julien Cadazio van Adrien Brody, beginnen de twee mannen een vreemde vorm van afdingen.
Cadazio wil Rosenthals "Simone naakt" schilderij. Rosenthal zegt: "Het is niet te koop." Cadazio's antwoord is simpel: "Ja, dat is het." Deze uitwisseling wordt herhaald keer op keer totdat Cadazio merkt dat Rosenthal constant naar de bewaker kijkt die achter de cel staat deur. Als Cadazio vraagt waarom, gromt Rosenthal: "Dat is Simone." De weigering van Rosenthal om het schilderij te verkopen totdat hij in wezen de goedkeuring van Simone heeft, is veelzeggend.
Lucinda Krementz
"Weet je zeker dat?"
Tijdens 'Revisions to a Manifesto' komt mevrouw Krementz oog in oog te staan met Juliette, de revolutionaire student met een intimiderende aanwezigheid die wedijvert met die van Zeffirelli, zo niet overtreft.
Krementz beledigt Juliette door haar als onvolwassen te bestempelen en trekt dan snel haar verklaring in. Juliette beledigt Krementz in ruil daarvoor, verwijzend naar haar als een "oude vrijster" (deels omdat ze jaloers is op de relatie van Krementz met Zeffirelli). Juliette weigert de verontschuldiging van Krementz te accepteren en herhaalt dat ze volwassen is. Krementz vraagt: "Weet je het zeker?" maar het is niet duidelijk waar ze precies op doelt. Juliette voelt hetzelfde en vraagt om opheldering. Krementz legt vervolgens uit dat volwassen zijn volwassenheid vereist, en het vermogen om een verontschuldiging te accepteren is van cruciaal belang.
De verteller
"Dit waren zijn mensen."
De Franse verzending heeft technisch gezien verschillende vertellers, maar de belangrijkste, die de film opent, heeft verschillende geweldige citaten. "Dit waren zijn mensen" is een regel die in verschillende contexten in de film wordt gebruikt, maar het is de toepassing ervan door de verteller van Anjelica Huston om Howitzer Jr. te beschrijven die het beste wordt gebruikt.
Binnen een reeks exposities die de opkomst van DeFranse verzending evenals de dood van Howitzer Jr., zegt Hustons verteller: "Hij verzamelde een team van de beste patriotjournalisten van zijn tijd. Berensen, Salzerac, Krements, Roebuck Wright. Dit waren zijn mensen." Het is een kort citaat dat erin slaagt de veilige haven van de schrijvers vast te leggen, gemaakt door Murray's Howitzer Jr.
J.K.L. Berensen
" Verkeerde dia. Dat ben ik."
Tilda Swintons J.K.L. Berensen is een van de best geklede personages van Wes Anderson, maar niet voor haar hele uiterlijk. Ze is in wezen de verteller voor het Moses Rosenthaler-Simone-segment en legt de schilder en zijn muze uit aan een auditorium vol mensen.
Terwijl hij "Simone naakt" uitlegt, probeert Berensen het beeld aan het publiek te laten zien. In plaats daarvan is de volgende dia een foto van iemand die volledig naakt staat, niemand minder dan Berensen zelf. Met een brede grijns en slechts een klein beetje verlegenheid lacht ze het weg met "Wrong slide. Dat ben ik." De Franse verzending kan niet worden beschouwd als een van De beste films van Tilda Swinton, maar het is een van haar leukste optredens.
Kruidenheilige Sazerac
"Ik haat bloemen."
Howitzer Jr. vraagt om opheldering over de richting van Sazerac's nieuwste stuk. Het is een uiteenzetting over de geschiedenis van Ennui, maar heeft geen schoonheid. Het verwijst naar prostitutie, steekpartijen en alles daartussenin.
Howitzer Jr. vraagt waar de mooie eigenschappen van Ennui zijn. Hij stelt voor om iets toe te voegen om het leesbaarder te maken voor de massa. Zoiets als een bloemenwinkel. Als antwoord zegt Sazerac: "Ik haat bloemen." Het is beknopt en vat samen waar de prioriteiten van Sazerac liggen: waarheidsgetrouwheid boven verkoopbaarheid.
Simone
"Nee."
Simone's levering van de regel "Nee." is gedenkwaardig voor hoe snel en zeker ze het zegt. Zij en Moses Rosenthaler lagen in bed na weer een schildersessie. Hij heeft duidelijk iets in zijn hoofd en probeert het uit te drukken, maar ze onderbreekt hem met "Nee".
"Nee." wordt elke keer dat hij het probeert herhaald, omdat ze weet wat hij wil zeggen. Helaas zegt ze dat ze niet van hem houdt en ook nooit van hem zal houden. Ze wil het hem niet eens horen zeggen, wat dient om haar ware gevoelens te verraden (zoals te zien is aan de betraande blik in haar ogen als ze zijn leven verlaat).
Ms. Marvel-kostuum volledig opnieuw ontworpen in Captain Marvel 2-setfoto's
Over de auteur