Chained To The Grave Review: IDW's nieuwe western is vers bizar
Waarschuwing: Geketend aan het graf is een volwassen serie en bevat grafische taal en beeld!
Geketend aan het graf,van IDW Publishing, geeft een nieuwe draai aan twee klassieke genres: horror en westerns. Fans van een van beide hebben misschien ideeën over wat ze op tafel moeten leggen, maar deze strip ondermijnt de verwachtingen bij elke beurt en biedt een frisse en levendige kijk op een vertrouwde omgeving die niet aarzelt om het rijk van de vreemd. Het is niet traditioneel, maar dat is precies waar zijn charme ligt.
Het creatieve team achter Geketend aan het graf omvat Andy Eschenbach, Brian Level, Kate Sherron en Micah Myers. Eschenbach heeft strips geschreven zoals Tezcatlipoca Jones, evenals de serie (De engelen willen mijn) rode schoenen dragen. Level is een stripschrijver en cartoonist die heeft gewerkt aan strips inclusief Star Wars, Batman, Deadpool, en anderen. Sherron is een professor, artiest en stripschrijver die meewerkte aan Indringer Zim, Mijn kleine pony, Tijd voor avontuur,
Geketend aan het graf vertelt het verhaal van Roy Mason - een man uit het Oude Westen die verstrikt raakt in een complot rond goud en occulte magie. Hij was betrokken bij een poging goud te verplaatsen voor een aantal mensen wiens geheimen hij ontdekte, wat resulteerde in een mislukking om de klus te klaren in deze IDW-serie, met zijn dood tot gevolg. Nu is hij terug uit de dood en probeert hij zijn familie te beschermen terwijl hij zijn vijand ontwijkt en probeert te verslaan, die de naam Big Bad draagt.
Als het om westerns gaat, bevat dit verhaal tal van bekende elementen van het genre. Wraak, goud, indianen, paardenjachten en treinen zijn allemaal herkenbare componenten. Deze serie combineert ze echter op een manier die nieuw en soms vreemd is. Westerse traditionalisten zullen hier waarschijnlijk niet veel vinden om van te genieten. De tekenstijl is meer cartoonachtig dan voor het genre mag worden verwacht en de bovennatuurlijke elementen doorbreken normen. Deze kenmerkende kunststijl gaat gepaard met schrijven met een breed scala aan krachttermen, waarmee wordt benadrukt dat dit niet het geval is de typische western van je grootvader.
Deze strip heeft wel een paar eigenaardigheden. De karakterontwikkeling laat in veel opzichten te wensen over en het is moeilijk om een gevoel van gehechtheid aan iemand in het bijzonder te voelen. Het hoofdfeest is divers en onderhoudend, hoewel ze zich zelden een hechte groep voelen die enige groei laat zien. Ze zijn de belichaming van een ragtag-team. Hetzelfde geldt voor de schurken, die een mix zijn van interessante eigenaardigheden, maar ook eenvoudige motieven. De Indiaanse aspecten voelen enigszins onsamenhangend en soms stereotiep aan vanwege de afhankelijkheid van de serie op magie en de mystiek van sjamanen. Hoewel, het doet plaats een Indiaanse vrouw in een positie waarin ze effectief kan zijn als een krachtige bondgenoot in een gevecht. Dat is een leuke afwisseling voor het westerngenre. Sommige verhaallijnen waarbij haar betrokken is, blijven echter zonder een gevoel van resolutie.
Niettemin, Geketend aan het graf is een levendige en frisse horrorstrip. Het vertelt zijn verhaal in een vertrouwde setting zonder het gevoel te hebben dat het al een miljoen keer is gedaan - zoals veel westerns doen. Het presenteert veel occulte componenten die gevechtsdynamiek en conflicten volledig op zijn kop zetten. Dit niet-traditionele verhaal weet hoe onverwacht het is en omarmt het bizarre van harte. De kunst in deze strip is levendig en leuk, afgezien van typisch gruis en stof. Striplezers die iets willen dat ze nog nooit eerder hebben gezien en houden van genreondermijning of verrassingen, zullen dol zijn op IDW Publishing's bovennatuurlijke western Geketend aan het grafen kan de collectie van de serie bekijken wanneer deze op 7 december uitkomt.
Superman neemt een walgelijke nieuwe vorm aan in DC vs. Vampieren Cover Art
Over de auteur