Zwart gat barstte wijd open terwijl 16 manen naast elkaar de lucht verlichten

Astronomen hebben weer een fascinerende gespot ruimtefenomeen, en dit werd gedetecteerd in een naburig superzwaar zwart gat waarvan de zichtbare radio-uitbarsting in de lucht zo breed is als 16 van de naast elkaar gelegen maan van de aarde. Wanneer een zwart gat feestviert, is het proces van het consumeren van materie eromheen behoorlijk intens en laat het zelfs niet toe dat licht aan zijn zwaartekracht ontsnapt. Maar tijdens het proces werpt het ook bundels van hoogenergetische deeltjes uit die zich met bijna de lichtsnelheid voortbewegen.

Het hele proces lijkt een beetje op een boer, maar dan op kosmische schaal. Recent onderzoek dat is gepubliceerd in Natuur probeerde erachter te komen waarom zwarte gaten schieten plasmastralen met zo'n hoge snelheid. En dankzij geavanceerde 3D-modelleringstechnieken theoretiseerde het team dat de rotatie van het zwarte gat en het sterke magnetische veld in zijn omgeving deze deeltjes versnelt. Het is nogal een lichtshow en wetenschappers hebben toevallig een grote in actie gezien.

Experts van het International Center for Radio Astronomy Research zijn erin geslaagd een afbeelding te maken van het uitbarstende superzware zwarte gat in het Centaurus A-sterrenstelsel. Het verbluffende beeld, dat was gemaakt via radiowaarnemingen, ziet er eigenlijk uit als een prachtige vlinder met vurige tinten paars en oranje op zijn vleugels. Dankzij de nabijheid van de melkweg en de grootte van het zwarte gat, breidt de boerenhouding van de laatste zich uit 8 graden aan de horizon, wat ongeveer dezelfde breedte is als 16 manen die naast elkaar aan de hemel verschijnen kant. Eerder deze maand deelde NASA ook een verbluffend beeld van een exploderend sterrenstelsel genaamd NGC 3568 die in het sterrenbeeld Centaurus ligt.

Weer een zwart gat mysterie ontrafeld

Het superzware zwarte gat dat in de afbeelding is vastgelegd, heeft een massa die overeenkomt met 55 miljoen zonnen, terwijl het Centaurus A-stelsel op ongeveer 12 miljoen lichtjaar afstand staat. De lobben die in de afbeelding worden weergegeven, zijn in feite plasmawolken die door het zwarte gat zijn uitgestoten en waren vastgelegd in het radiospectrum met behulp van de Murchison Widefield Array (MWA)-telescoop in Australië. Radiowaarnemingen zijn van groot nut in de astronomie, aangezien kosmisch stof vaak optische observatie-instrumenten blokkeert. Eerder deze maand hielp de ALMA-radiotelescoop wetenschappers water detecteren in het meest massieve sterrenstelsel uit het vroege heelal.

Het laatste onderzoek van ICRAR, dat is gepubliceerd in: Natuurastronomie, zou wetenschappers helpen de werking van een superzwaar zwart gat beter te begrijpen, dankzij de nabijheidsfactor en ook omdat Centaurus zichtbaar is in andere regio's van het elektromagnetische spectrum als goed. "Eerdere radiowaarnemingen konden de extreme helderheid van de jets niet aan en details van het grotere gebied rond de melkweg waren vervormd, maar ons nieuwe beeld overwint deze beperkingen", onderzoeksleider Dr. Benjamin McKinley zei. Het tweede coole aspect van de ontdekking is dat het een andere unieke theorie bevestigt, genaamd Chaotic Cold Accretion (CCA). Het stelt dat wolken bestaande uit koud gas - de brandstof voor sterrenstelsels - condenseren in het halogebied van een melkwegstelsel en vervolgens neerslaan in het centrum om het zwarte gat te voeden. Deze regen van koud gas zorgt ervoor dat het superzware zwarte gat in Centaurus A jets afvuurt die in de bovenstaande afbeeldingen als massieve lobben verschijnen.

bronnen: ICRAR, Natuurastronomie

90 dagen verloofde: alle castleden met banden met de mormoonse kerk

Over de auteur