De 10 slimste beslissingen van Ellen Ripley in de buitenaardse films

Ellen Ripley is een van de meest bekende en aanbeden vrouwelijke hoofdrolspelers in de film, en ze leidde de aanval door vier afleveringen van het populaire Buitenaards wezen franchisenemer. Met briljant gespeeld door actrice Sigourney Weaver, bracht Ripley een nieuw soort heldhaftigheid naar de scherm, het mengen van een doen-wat-het-neemt-houding met een flinke dosis gezond verstand en een goed afgestemde moraal kompas.

Dit gaf Ripley de intelligentie die ze nodig had als het ging om het omgaan met bedreigingen van zowel xenomorfen als mensen. Gedurfd, onbeschaamd en gedreven, weigerde Ripley terug te gaan als ze dacht dat ze gelijk had, en Buitenaards wezen fans konden niet anders dan haar overtuiging en toewijding bewonderen om de juiste beslissingen te nemen.

Ze handhaafde quarantaineprocedures (Alien)

Een van Ripley's eerste en slimste beslissingen vond plaats op LV-426, die op dat moment niets meer was dan een verlaten planetoïde met een verlaten buitenaards ruimtevaartuig. Toen de bemanningsleden Kane, Lambert en Captain Dallas een missie leidden om het neergestorte ruimtevaartuig te onderzoeken, kwamen ze een parasitaire levensvorm tegen die zich vasthecht aan Kane's gezicht.

Lambert en Dallas brachten een bewusteloze Kane terug naar het schip, maar Ripley weigerde hen binnen te laten, daarbij verwijzend naar de quarantaineprocedures van het bedrijf. Zelfs kapitein Dallas, haar meerdere, kon haar besluit niet van zich afschudden. Als Ripley's beslissing was blijven hangen, had een grote crisis kunnen worden voorkomen. Helaas opende de sinistere wetenschapsofficier Ash de deuren handmatig en liet ze binnen, waarbij hij de commandostructuur schond.

De Nostromo opblazen (Alien)

Nadat Kane een xenomorfe chestburster beviel in een van de meest schokkende sterfgevallen van personages in een horrorfilm, groeide het wezen snel in omvang en werd het krachtig genoeg om de bemanning één voor één af te slachten. De ondergang van kapitein Dallas dwong Ripley opnieuw autoriteit, die de volgende in de rij was om het bevel te voeren. In plaats van te proberen het wezen te bevechten, besloot Ripley de Nostromo op te blazen en iedereen te evacueren naar de EEV-ontsnappingsshuttle.

Normaal gesproken kon deze shuttle de vier overgebleven bemanningsleden niet huisvesten, maar Ripley besloot dat het beter was om hun risico te nemen in plaats van een vergeefse eindstand te maken. Haar doel was om de Nostromo tot zinken te brengen in de hoop het wezen te doden, en deze beslissing werd bekrachtigd nadat ze hoorde van de ware bedoelingen van het bedrijf met de alien.

De luchtsluistruc (Alien)

Nadat ze de vergetelheid ternauwernood had vermeden toen de Nostromo zichzelf vernietigde, dacht Ripley dat ze de laatste dodelijke xenomorf had gezien. Ze bereidde zich voor om een ​​lang dutje te doen in de hyperslaapkamer van de EEV-shuttle, maar ontdekte dat het angstaanjagende wezen zich tijdens de chaos had opgeborgen en nu aan boord was.

Omdat ze nergens heen kon, profiteerde Ripley snel van de desoriëntatie van het wezen en gleed in haar ruimtepak. Ze spoelde het wezen vervolgens weg met een straal koelvloeistof, voordat ze de luchtsluisdeur raakte. De alien probeerde te voorkomen dat hij de ruimte in werd gezogen door zich vast te klampen aan het frame van het luik, maar Ripley vuurde er een grijpgeweer op af en wurmde hem uit de luchtsluisdeur.

Teruggaan naar LV-426 (Aliens)

Na een intens traumatische ervaring met de originele xenomorph, was Ripley blij om thuis te zijn. Helaas stopten de nachtmerries van haar beproeving niet, en ze wist dat zolang de buitenaardse wezens daar waren, ze nooit vrede zou kunnen vinden. In plaats van ineen te krimpen, besloot Ripley haar angsten onder ogen te zien.

Toen ze hoorde dat de sinister mega-conglomeraat Weyland-Yutani tijdens haar afwezigheid contact had verloren met een kolonie op LV-426, vermoedde ze het ergste. Teruggaan naar de planetoïde was een van de slimste beslissingen die ze ooit heeft genomen, gezien wat het bedrijf met de xenomorfen zou hebben gedaan als ze ze hadden kunnen kopen.

De APC besturen (Aliens)

De keiharde koloniale mariniers die naar LV-426 werden gestuurd om de xenomorfische dreiging te bestrijden, realiseerden zich al snel hoe overklast ze waren. Deze vijand was anders dan alles wat ze ooit hadden gezien, en ze sneden in korte tijd als boter door de mariniers. Toen hun aantal daalde, brak er chaos uit, waardoor ze verstrooid en verward achterbleven.

Toen commandant Gorman verstijfde van paniek, besloot Ripley het heft in eigen handen te nemen. Ze nam de controle over het APC-voertuig en reed het dwars door de muur van de buitenaardse bijenkorf, waardoor de overlevende mariniers een kans kregen om te ontsnappen. Als ze was gebleven, zou het hele team waarschijnlijk zijn weggevaagd.

Vecht tegen de buitenaardse koningin (Aliens)

Een normale xenomorph is al gevaarlijk genoeg, maar een koningin is praktisch niet te stoppen. Nadat het zich had opgeborgen op het dropship, viel het de androïde Bishop aan boord van de Sulaco aan en richtte het zijn zinnen op Newt en Ripley. Terwijl Newt zich verstopte voor de achtervolgende koningin, bond Ripley zichzelf vast in de stoel van een industriële lader en maakte zich klaar voor de strijd.

Ze keek naar de koningin en presenteerde zichzelf als een uitdaging en een bedreiging. De koningin reageerde agressief en ging hand in hand met Ripley op de vloer van het lanceerplatform. Dit was absoluut een slimme zet van Ripley, omdat het haar de kans gaf om de koningin te doden, in plaats van het te laten als een prijs voor Weyland-Yutani om te verwerven. De scène wordt nog steeds beschouwd als een van de meest duurzame van het geheel Buitenaardse wezens film.

Geconfronteerd met de gevangenen (Alien 3)

Nadat haar ontsnappingscapsule op de verlaten gevangenisplaneet Fiorina 161 was neergestort, bevond Ripley zich midden in het hol van de leeuw. De kleine buitenpost van de raffinaderij van de planeet was de thuisbasis van enkele van de meest meedogenloze en sadistische criminelen in de melkweg, die daar allemaal waren gedeponeerd om levenslange gevangenisstraffen uit te zitten.

Niemand had in tijden een vrouw gezien, wat een ernstige bedreiging vormde. In plaats van zichzelf te verbergen en te wachten op extractie, besloot Ripley de gevangenen rechtstreeks onder ogen te zien. Hierdoor kon ze vaststellen dat ze niet bang voor hen was, wat haar later van pas zou komen toen ze hen leidde in een gevecht tegen een dodelijke nieuwe "runner" xenomorph.

Haar infectie in haar voordeel gebruiken (Alien 3)

Gedurende de derde Buitenaards wezen film, werd het duidelijk dat Ripley's gezondheid eronder leed. Later hoorde ze dat ze was besmet door een buitenaardse facehugger, die het embryo van een koningin in haar borst had geïmplanteerd. Ripley realiseerde zich dat haar tijd kort was en besloot er het beste van te maken.

Ze ging de ingewanden van het gevangeniscomplex binnen om te proberen de xenomorf eruit te spoelen in de hoop dat het zowel haar als het koninginembryo zou doden. Helaas kon het wezen de alien binnenin voelen en weigerde haar kwaad te doen, maar Ripley gebruikte dat in haar voordeel toen zij en de gevangenen eropuit gingen om het te doden.

Zichzelf opofferen (Alien 3)

tegen het einde van Buitenaards 3, was Ripley in het nauw gedreven door Weyland-Yutani, en hun bedoeling was om de buitenaardse koningin uit haar te halen. Er werd haar een terugkeer naar haar normale leven beloofd nadat de procedure voorbij was, en even werd Ripley verleid door het idee. Ze realiseerde zich echter al snel dat het bedrijf niet te vertrouwen was.

In plaats van toe te geven aan hun eisen, besloot Ripley zichzelf op te offeren door in de brandende vlammen van de gigantische oven van de faciliteit te vallen. De theatrale snit van haar offer omvat de koningin die uit haar borst barst, maar dit was een van de vele dingen veranderd door de veelgeprezen, superieure "Assembly Cut" van Buitenaards 3.

Vecht tegen de Xenomorphs (Alien Resurrection)

Na haar dood werd Ripley genetisch gekloond door een team van wetenschappers die toegang wilden krijgen tot het buitenaardse koninginembryo dat oorspronkelijk in haar zat. Ze namen bloedmonsters van Fiorina 161 en slaagden erin om na een reeks mislukte pogingen de perfecte kopie van Ripley te klonen.

Nadat ze de buitenaardse koningin uit haar borst hadden gehaald, ontdekte het team snel dat Ripley een soort genetische kruismutatie had ondergaan. Ze was doordrenkt met superkracht, een moordend instinct, zuur bloed en het vermogen om de xenomorfen te voelen. In het begin leek het erop dat Ripley de kant van de wezens had gekozen met wie ze een connectie voelde. De ervaringen van de originele Ripley slaagden er echter in om haar hervonden dierlijke instincten teniet te doen, en ze nam opnieuw de wapens op tegen haar genetische verwanten.

Marvel beloofde Jamie Foxx dat hij niet blauw zou zijn in Spider-Man: No Way Home

Over de auteur