Interview met Michael Pearce: Ontmoeting

Ontmoetingis een sci-fi-thriller die draait om Malik Khan (Riz Ahmed), de veteraan van het Korps Mariniers, terwijl hij zijn kinderen meeneemt op de vluchten voor het leger in een poging hen te beschermen tegen de dreiging van een dreigende buitenaardse invasie op de wereld. Malik begint echter zijn eigen gezond verstand hierover in twijfel te trekken en zijn reclasseringsambtenaar Hattie (Octavia Spencer) racet tegen de klok om zowel hem als zijn zonen te redden van de mensen die achter hen aan zitten en Malik zichzelf.

Voorafgaand aan het debuut van de film op Prime Video, Scherm razernij sprak exclusief met co-schrijver/regisseur Michael Pearce om te bespreken Ontmoeting, de lange reis die nodig is om gemaakt te worden, puttend uit zijn verleden voor het gezin in het hart van het verhaal, en meer.

Scherm razernij: Ontmoeting is zo'n interessante wending op elk genre dat het dekt. Hoe is het concept ontstaan?

Michael Pearce: Nou, het was een script dat oorspronkelijk bijna 10 jaar geleden door Joe Barton werd geschreven en het had altijd veel liefde in de Britse filmindustrie en ik denk dat verschillende regisseurs in verschillende stadia bij elkaar waren, maar het is nooit helemaal gekomen samen. Films zijn gewoon altijd moeilijk te maken, om alle sterren op één lijn te krijgen. Ik las het script, denk ik drie of vier jaar geleden, en ik voelde me echt verbonden met de vader-zoonrelatie in de film, er waren veel persoonlijke resonanties met toen ik een kind was. Toen ik, mijn broer en mijn vader dezelfde leeftijd hadden als de personages in de film, gingen we door een soort familiecrisis en hadden we om er samen doorheen te navigeren en het leek alsof er zoveel op de pagina stond en het was echt een aangrijpend verhaal voor mij.

So Ik voelde me daar echt mee verbonden en het is een combinatie daarvan met het zeer grote genre-canvas waar de film ook op speelde. Ik vond dit gewoon zo'n unieke combinatie om in zo'n speelse genre-sandbox een soort persoonlijk verhaal te kunnen vertellen, die kans krijg je maar zelden. Dat waren dus de dingen die me aantrokken in het materiaal.

Gezien het feit dat het die lange reis had voordat het bij jou kwam, wat zou je zeggen dat je had meegebracht dat anders was dan de andere schrijvers en regisseurs ervoor?

Michael Pearce: Ik denk dat het originele script een heel mooie coming-of-age-film was met een zeer spannende openingsscène. Ik voelde dat er een kans was voor het soort spanning in de film, voor het thrilleraspect ervan, dat daar altijd een beetje sudderde, maar het kon eigenlijk alleen maar worden versterkt. Dus ik wilde gewoon het niveau van gevaar dat de personages doormaakten vergroten, want toen was het niet alleen een coming-of-age-film en een roadmovie, het was een thriller. Het was een coming-of-age-film die gevangen zat in een thriller en er leek toen zoveel gevaar en inzet mee gemoeid te zijn.

Dat was het ene aspect en het andere aspect was gewoon mijn eigen herinneringen aan mijn opvoeding en mijn band met mijn vader en mijn jongere broer, en hoe wij drieën zouden vechten en samenkomen en lachen en van elkaar leren ander. Dus op verschillende concepten in het script probeerde ik er wat van te brengen, en het hoefde niet radicaal te worden herschreven, omdat veel daarvan al in het materiaal zat, maar het is gewoon geweldig als je nuances uit je kunt brengen eigen leven. Sommige regels die ze zeggen zijn een soort van letterlijke dingen die ik, mijn broer en mijn vader tegen elkaar zeiden.

Hoe was het om op zoek te gaan naar het perfecte centrale trio van sterren om de kern van het verhaal echt tot leven te brengen?

Michael Pearce: Het was een van die gelukkige dingen waar Riz had het project gelezen en hij wilde me erop ontmoeten en dat is meestal niet zo. [Lacht] Ik vind het casten eigenlijk een van de moeilijkste onderdelen van het filmmaken, het is het moment waarop je als regisseur de minste controle hebt. Want, weet je, je ontwikkelt een script en je stuurt het naar een agent en je weet soms niet eens of een acteur leest het materiaal of hoe serieus ze het nemen, of ze in dat genre willen spelen of zich daartoe aangetrokken voelen karakter. Je hoort twee maanden niets en soms krijg je gewoon een flat, "Nee", en het is een pijnlijke, lange reis die je maakt.

Het is gewoon een geluk dat Riz op deze manier het materiaal was tegengekomen en hij aan het pitchen was hijzelf om erop te komen en ik ben altijd een fan van hem geweest, hij is iemand die aan de top van zijn spel staat nu. Hij is een van de meest opwindende acteurs die er zijn, dus ik hield mijn kaarten dicht bij mijn borst toen ik hem ontmoette bVan binnen was ik zo opgewonden om met hem samen te werken, en tijdens een reeks gesprekken werd het duidelijk dat hij de juiste man was.

Toen was het spannend om nieuwe jonge talenten te vinden. Ik wilde twee kindacteurs vinden die gewoon authentiek zouden zijn op het scherm, dus ik was niet echt op zoek naar kinderen met veel ervaring. Lucien-River, die de oudere broer Jay speelt, was zelfs in een of twee Canadese tv-shows geweest en Aditya Geddada, die Bobby speelt, had nog nooit eerder op het scherm geacteerd. Er was gewoon een extra laag authenticiteit die ze naar het project brachten omdat ze niet overtraind waren en meer dan ervaren en dat was geweldig om te zien hoe ze op de set arriveerden met een grote glimlach en dit grote enthousiasme elke dag.

Ontmoeting streamt vanaf 10 december op Prime Video