Hoe de Uglies van Netflix de YA-dystopische mislukkingen van 2010 kunnen vermijden

Netflix's aankomende verfilming van lelijkheid lijkt klaar om te slagen in de nasleep van enkele YA dystopische misstappen van de 2010s. Hoewel Netflix nog geen releasedatum voor het nieuwe origineel heeft aangekondigd, gaat de pre-productie door, wat betekent lelijkheid zou eind 2022 kunnen dalen als de zaken op schema blijven. Met 2018's doolhof loper: De doodskuur einde de big-budget dystopische YA-rage van de jaren 2010 op een nogal twijfelachtige toon, lelijkheid heropent een blik wormen die de ondergang heeft betekend voor een aantal franchises die eraan voorafgingen.

Gebaseerd op het boek van Scott Westerfeld, lelijkheid is de eerste in een trilogie die het verhaal van Tally Youngblood volgt. Een vierde boek, Extra's, speelt zich af in dezelfde wereld maar draait om verschillende personages. Tally leeft in een toekomst waarin iedereen op 16-jarige leeftijd extreme cosmetische chirurgie ondergaat om te transformeren van een "lelijk," a.k.a een gewoon persoon, in een "zeer." Pretties gaan wonen in een grote, mooie, hightech stad waar hun enige taak is om te feesten. Maar natuurlijk is er een duistere kant aan deze opzet, zoals de hoofdrolspelers van het boek moeten ontdekken.

Op papier lijkt een nieuwe dystopische franchise voor tieners misschien hopeloos ongeïnformeerd. Andere series zoals De Hongerspelen, de afwijkend serie, en De doolhofloper hebben hun koers al gelopen, met wisselend succes, om het genereus te zeggen. Terwijl De Hongerspelen genoten van wisselend succes, afwijkend en De doolhofloper worstelden enorm om hun bogen af ​​te maken, terwijl aanpassingen zoals de Op elkaar afgestemd trilogie is zelfs nooit uit de pre-productie gekomen. Het lijkt erop dat dit genre tegen het einde van de jaren 2010 een klinkende doodlopende weg raakte. Ondanks dit alles zijn er echter verschillende redenen waarom Netflix' aanpassing van lelijkheid ziet er eigenlijk best veelbelovend uit.

De Uglies-boekenreeks is een pionier die de formule-valkuilen van het genre kan vermijden

Een groot deel van de reden waarom YA dystopische franchises tegen het einde van de jaren 2010 stoom begonnen te verliezen, was dat ze te formeel waren geworden, zowel in hun boek- als filmvorm. De resultaten waren reacties zoals De doodskuurbrute recensies, of afwijkend's laatste film wordt geannuleerd. Zodra een hoogst origineel wereldconcept wordt geïntroduceerd, zoals een verplichte jaarlijkse death match tussen 24 kinderen of een samenleving die mensen sorteert op persoonlijkheidstype, jonge hoofdrolspelers hoeven niet veel anders te doen dan onvermijdelijk tegen het systeem te schuren, weg te rennen en uiteindelijk een enorme revolutie te leiden om het systeem omver te werpen. regering.

lelijkheid volgt een soortgelijk traject, maar is opmerkelijk omdat het de eerste in zijn soort is, en daarom niet zo gebonden aan de beperkende stijlfiguren van het genre. De eerste lelijkheid boek werd gepubliceerd in 2004 en de laatste in 2007, lang voordat iemand ervan had gehoord Katniss Everdeen of De Hongerspelen, dat meestal wordt aangeprezen als de eerste grote speler van het dystopische tienerdrama. Dit wil niet zeggen dat de aanpassing van Netflix niet in enkele van de vermoeide vallen van het genre zal vallen, maar het bronmateriaal snijdt een andere hoek dan veel van zijn opvolgers. Terwijl series zoals afwijkend en De doolhofloper overwegend focussen op externe conflicten, lelijkheid gaat in de eerste plaats over interne conflicten van begin tot eind. Er is dus veel hoop dat het de droge, monochromatische apocalypsgevechten met overdreven inzet zal vermijden die ervoor zorgen dat andere YA-aanpassingen saai (en moeilijker te financieren) worden naarmate ze vorderen.

Uglies heeft meer tijd gehad om te rusten sinds de publicatie van het boek

De doolhofloper, divergent, en De Hongerspelen filmfranchises ze hebben allemaal de gemeenschappelijke factor dat ze pas een paar jaar nadat hun laatste boeken uitkwamen zijn gemaakt. het noodlottige Op elkaar afgestemd aanpassing was in de maak voordat de hele boekenreeks zelfs maar was gepubliceerd. Dit is zeker gedeeltelijk gedaan om te profiteren van de populariteit van de boeken terwijl ze nog vers waren. Tegelijkertijd zorgde deze strategie er echter voor dat de druk groot werd om de films snel gemaakt te krijgen, en om tegemoet te komen aan extreem hoge verwachtingen van wispelturige fanbases die grotendeels nog in hun tienerjaren waren.

De lelijkheid serie, aan de andere kant, werd gepubliceerd van 2005-2007, wat betekent dat de eerste film van Netflix bijna 20 jaar na het boek waarop het is gebaseerd, zou kunnen verschijnen. Dit komt met zijn eigen unieke reeks uitdagingen, maar betekent ook dat Netflix niet zo verplicht zal zijn tot fanhype en zelfs enkele zou kunnen verkennen film versus boek verschillen beter dan afwijkend's. Lezers die de beoogde leeftijd van de boeken waren toen ze voor het eerst werden gepubliceerd, zijn nu achter in de twintig en dertig, en hoewel de verwachtingen niet twijfel hoog zijn, dit laat ook wat ruimte over voor het verhaal om op te groeien en een beetje te veranderen, wat leven zou kunnen blazen in een anders uitgebrande genre. Evenzo zal Netflix hopelijk niet dezelfde druk voelen om de franchise te haasten als ze ervoor kiezen zich aan te passen Prets, Specials, en Extra's ook, wat kan helpen om debacles zoals de nooit gemaakte te voorkomen The Divergent Series: Ascendant tv-film.

Netflix is ​​goed uitgerust om lelijke dingen te produceren en te distribueren

Een grote factor die vooral YA dystopische franchises in de jaren 2010 plaagde afwijkend, was een burn-out van de kassa en het daaropvolgende opdrogen van de financiering. Terwijl De doodskuur was vertraagd door blessures op de set, The Divergent Series: Allegiant en het beoogde vervolg The Divergent Series: Ascendant staan ​​als onheilspellende herinneringen aan hoe een franchise aan het einde op zijn kop kan vallen als het publiek en de studiomanagers die de cheques schrijven niet betrokken blijven.

Netflix staat als enige klaar om te helpen lelijkheid vermijd deze valkuilen. Ten eerste hoeft de streamingdienst zich niet op dezelfde manier zorgen te maken over de kassa-inkomsten als andere studio's. lelijkheid zal nog steeds behoorlijke kijkers moeten trekken om groen licht te krijgen voor sequels, maar het financiële risico van ondermaatse prestaties is niet zo groot. Evenzo is Netflix een extreem krachtige en productieve kracht geworden in de productiewereld met zijn originele inhoud, wat betekent dat het geld voor lelijkheid kunnen minder snel opdrogen dan die voor Allegiant. De lelijkheid franchise zou zelfs kunnen draaien naar een serie als het nodig was of wilde met veel minder drama dan afwijkendde tv-filmdankzij de plasticiteit van streaming.

Uglies zal profiteren van herkenbare gezichten

Eindelijk die van Netflix lelijkheid zal wat casting azen in petto hebben. Het lijdt geen twijfel dat Jennifer Lawrence, Shailene Woodley en Dylan O'Brien allemaal getalenteerde acteurs zijn en momenteel grote namen in Hollywood, maar voor de meesten van hen waren hun respectievelijke YA dystopische rollen hun eerste grote mainstream pauzes. Daarentegen zijn Joey King, die Tally Youngblood gaat spelen, en co-sterren Chase Stokes en Brianne Tju, al bekend op het gebied van tienerdrama. Vooral King en Stokes hebben indrukwekkende Netflix-cv's, met in de hoofdrol Het kussende hokje serie en buitenste oevers, respectievelijk. Dit zou kunnen helpen lelijkheid een breder publiek trekken dan alleen degenen die de boeken hebben gelezen. Dat, en het gemak van klikken op Netflix's "Speel" knop op alles dat verschijnt in de "top keuzes" of "populair op Netflix" voedt.

Kortom, het lijkt erop lelijkheid kan het lot van vroeger vermijden YA dystopische sci-fi franchises zolang Netflix zijn kaarten goed speelt. De sleutel zal zijn om trouw te blijven aan de oorspronkelijke geest van het bronmateriaal in plaats van te veel te tekenen op plot of spelen in versleten stijlfiguren, de tijd nemen om alles goed te krijgen en een toch al sterk uitziende. af te ronden vorm. Terwijl de YA dystopische rage van de jaren 2010 een allegaartje vol mislukkingen was, biedt Netflix lelijkheid kan dit lot vermijden dankzij zijn unieke kansen op succes.

Afbeeldingen van Matrix Resurrections bevestigen het karakter van Priyanka Chopra

Over de auteur