Superzwaar zwart gat gespot in dwergstelsel Puzzels Wetenschappers

Wetenschappers hebben een superzware massa gespot zwart gat verborgen achter lagen gas in een dwergstelsel in wat wordt geprezen als de zoveelste primeur voor ruimte verkenning. Er wordt aangenomen dat superzware zwarte gaten zich in het centrum van alle grote sterrenstelsels bevinden. Het Melkwegstelsel, dat de planeet Aarde zijn thuis noemt, heeft bijvoorbeeld ook een superzwaar zwart gat in het galactische centrum. Deze kolossale zwarte gaten worden gedetecteerd door het bestuderen van de beweging van gas- en stralingsemissies om hen heen.

Over hoe zulke kosmische kolossen ontstaan, is de consensus dat de botsing van sterren in een dicht opeengepakt cluster leidt tot een kettingreactie die de weg vrijmaakt voor de vorming van reuzen sterren. Deze massieve sterren sterven uiteindelijk en worden zwarte gaten met een gemiddelde massa. De resterende sterrenhoop beweegt zich vervolgens naar het galactische centrum, waar deze middelzware zwarte gaten worden samengevoegd, wat resulteert in de geboorte van superzware zwarte gaten.

Zoals hierboven vermeld, worden superzware zwarte gaten meestal gevonden in passende grote sterrenstelsels, wat de nieuwste ontdekking echt verbijsterend maakt. NASA's Chandra-observatorium heeft geleid tot de ontdekking van een superzwaar zwart gat in een dwergstelsel genaamd Mrk 462, dat slechts een paar honderd miljoen sterren bevat. In vergelijking, een sterrenstelsel zoals de Melkweg herbergt meestal ongeveer honderd keer meer sterren. Wat betreft het superzware zwarte gat in het centrum van Mrk 462, het bevat een massa die overeenkomt met 200.000 zonnen. En ondanks de enorme massa denken wetenschappers dat het een van de kleinste superzware zwarte gaten is die tot nu toe zijn gedocumenteerd.

De reuzen uit het vroege heelal ontrafelen

"Dit is een van de eerste keren dat een zwaar begraven of 'verduisterd' superzwaar zwart gat is gevonden in een dwergstelsel," zegt een profiel van de laatste ontdekking in het Chandra X-Ray Observatory database. Wetenschappers bestudeerden aanvankelijk acht sterrenstelsels om te zoeken naar tekenen van activiteit van een zwart gat, maar pas in Mrk 462 kwamen ze sporen van actieve uitzetting van een zwart gat tegen. Dankzij de specifieke verhouding tussen hoogenergetische en laagenergetische röntgenstraling afkomstig van het Mrk 462 sterrenstelsel en aanvullende waarnemingsgegevens op verschillende golflengten konden wetenschappers de bestaan ​​van een superzwaar zwart gat zwaar verborgen door gas. De ontdekking opent de deuren om te begrijpen hoe zulke abnormaal grote zwarte gaten in de eerste plaats zijn gevormd en welke rol ze speelden in het vroege universum.

Een hypothese, die steunt op de ontdekking van meer dwergstelsels zoals Mrk462, is dat voorlopers van kleine zwarte gaten uit de vroege dagen van het universum ondergingen een verbazingwekkend snelle groei om superzware zwarte gaten te worden met een miljard zonnemassa bereik. De kans is echter klein dat een groot percentage dwergstelsels een superzwaar zwart gat zou bevatten. En dat komt omdat de omstandigheden die nodig zijn voor een gigantische stellaire wolk om in een middelgroot zwart gat te veranderen, zeldzaam zijn. Minder dan een maand geleden wees een andere studie echter op de ontdekking van vier gigantische holtes in het centrum van een galactische cluster. Er werd getheoretiseerd dat een paar superzware zwarte gaten zijn verantwoordelijk voor de vreemde voorwerpen.

Bron: Chandra / Harvard, NASA

Het gemoderniseerde herontwerp van Doctor Octopus is precies wat de schurk nodig heeft

Over de auteur