Rotten Tomatoes onthult de ware ups en downs van de carrière van Ben Affleck
ben Affleck is een van de meest actieve acteurs die tegenwoordig werkt, en de Rotten Tomatoes-scores voor de films waarin hij speelde, laten de vele ups en downs van zijn carrière zien. Zijn films hebben het hele spectrum van de hele Tomatometer bestreken, wat hem 39 verschillende scores opleverde uit 50 films, en minstens één score in elke set van tien van 0-100, maar zijn vermogen om elke paar jaar consequent in ten minste één veelgeprezen film te verschijnen (en zijn meerdere Oscars) zorgen ervoor dat zijn naam niet te bezoedeld wordt door zijn kritische receptie.
ben Affleck brak oorspronkelijk door in het begin van de jaren negentig en verscheen in een reeks goed beoordeelde films voordat hij zijn eerste Oscar voor Beste Scenario won, gedeeld met Matt Damon, voor Good Will Hunting. Hij verscheen vervolgens in een hele reeks films in vele genres, en zag een reeks negatieve recensies omdat hij ook een populair doelwit werd voor paparazzi en Hollywood-roddels. Uiteindelijk stapte hij over naar regisseren, waar zijn films lovende kritieken kregen en een Oscar voor beste film verdienden voor zijn derde regie-inspanning,
Terwijl er veel is subjectiviteit in Rotten Tomatoes-scores, en ze reflecteren niet altijd alleen op de kwaliteit van de uitvoering, vooral in een paar opmerkelijke gevallen voor Affleck, het is een van de gemakkelijkste manieren om een goed beeld te krijgen van een carrière als die van Affleck. Als je kijkt naar hoe elk van zijn films in de loop van de tijd is gerangschikt, krijg je een interessant inzicht in de carrière van een van Hollywood's meest populaire, soms polariserende figuren.
Critici en publiek zijn het niet eens over het beste decennium van Ben Affleck
Een van de eerste dingen die eruit springen over de carrière van Affleck, bekeken door de lens van Rotten Tomaten is dat critici en publiek het niet eens zijn over zijn beste films of zelfs over welk decennium van zijn carrière is de beste. De Rotten Tomatoes-scores van iedereen zijn het ermee eens Good Will Hunting is zijn beste overall (98 procent van critici en 94 procent van het publiek) en beide rangschikken Verdwaasd en verward als zijn 3e beste film (92 procent van critici en 90 procent van het publiek), beoordelen critici Argo tweede (96 procent), Shakespeare in liefde vierde (92 procent), en De stadvijfde (92 procent), terwijl het publiek op de ranglijst staat Zack Snyder's Justice Leaguetweede (94 procent), Argo vierde (90 procent), en weg meisje vijfde (87 procent). Zowel critici als publiek plaatsen dezelfde films op de onderste twee, met de beruchte Gigli zes procent krijgen van critici en 13 procent van het publiek en zijn recente Netflix-film, Het laatste wat hij wilde het krijgen van vijf procent van critici en 13 procent van het publiek.
Als het gaat om de beste decennium van Afflecks carrière, beoordelen critici en publiek beide de jaren 2000 als de laagste, met een gemiddelde score van 49 procent van critici en 50 procent van het publiek, en beide rangschikken de jaren 2010 als volgende, met 57 procent van critici en 64 procent van het publiek, maar ze zijn het niet eens over welk decennium zijn beste is. Critici rangschikken de jaren 90 bovenaan met een gemiddelde Rotten Tomatoes-score van 62 procent en de jaren 2020 (tot nu toe) als de op één na beste met een gemiddelde van 60 procent, maar het publiek rangschikt de jaren 2020 met een gemiddelde van 68 procent en de jaren 90 als de op één na beste met 67 procent gemiddeld. Het algemene publiek is echter veel meer op hem gesteld. De gemiddelde Rotten Tomatoes-scores van critici in elk decennium van Afflecks carrière geven hem amper twee Fresh gemiddelden (de jaren 1990 en de jaren 2020), maar het publiek rangschikte hem gemiddeld in elk decennium, behalve in de jaren 200.
De gemiddelde Rotten Tomatoes-score van Affleck steeg toen hij begon te regisseren
De carrière van Affleck zit vol ups en downs, maar als het gaat om Rotten Tomatoes-scores, 1998-2004 was bijzonder wreed. Hij verscheen elk jaar in drie films tijdens die periode, behalve in 2004, waar hij slechts in twee verscheen. Het bevatte nog een paar hoogtepunten, zoals: Shakespeare in liefde verdiende 92 procent, maar van die 20 filmreeks (40 procent van zijn hele filmografie), werden er slechts vijf beoordeeld als Fresh, met een gemiddelde van 44 procent voor de hele periode, die zowel Gigli en zijn eerste rol als superheld in Waaghals. Exclusief de vijf Fresh-rated films (Shakespeare in Love, Dogma, Boiler Room, Daddy and Them, en Wisselen van rijbaan, met een gemiddelde van 78 procent), hadden de 15 films met een "rotte" beoordeling slechts 33 procent.
Maar die reeks kritische bashen, vooral voor Gigli, resulteerde in een van de grootste lichtpuntjes van zijn carrière: zijn beurt om te regisseren. Beginnend met Weg baby weg in 2007 (waarin hij niet acteerde), zijn eerste drie regiecredits (inclusief De stad en Argo) gemiddeld 94 procent, met Argo ook al eerder Beste Film gewonnen Leef bij nachtwerd zijn eerste kritieke misfire met 34 procent, ondanks lof voor de beelden en uitvoeringen van de film. Zijn spil om achter de camera te werken resulteerde niet alleen in een betere kritische ontvangst voor films die hij regisseerde, maar zag hem ook betere acteerrollen kiezen en zelfs verbeteren als artiest. Zijn gemiddelde Rotten Tomatoes-score zakt helemaal naar 52 procent in de jaren voordat hij begon met regisseren, maar ziet een onmiddellijke ommekeer en langzame stijging in de jaren daarna.
De carrière van Ben Affleck heeft meerdere slechte en goede fasen
Een van de meest fascinerende delen over Afflecks acteercarrière is dat zijn hoogte- en dieptepunten in golven lijken te komen. Hij begon in de jaren negentig met een hot streak die sterk genoeg was om elke acteur jaloers te maken met zeven films gemiddeld 80 procent in Rotten Tomatoes, waaronder drie films van meer dan 90 procent en een andere op 87 procent. Slechts één film in dat traject heeft geen Fresh-score in Rotten Tomatoes, en dat is Kevin Smith's Mallrats, dat een cultklassieker is geworden. In het volgende decennium verscheen hij in 24 films, waarvan er slechts zeven een Fresh-rating hebben in Rotten Tomaten, om vervolgens vijf Fresh-films op rij te raken met een gemiddelde score van 80 procent, met als hoogtepunt met zijn Beste foto winnen voor Argo. Ironisch genoeg zag Affleck daarna opnieuw een inzinking Argo, met een gemiddelde van slechts 42 procent voor zijn volgende zeven films (waarvan er slechts één als Fresh wordt beoordeeld), om vervolgens weer terug te keren met zijn meest recente reeks films.
Met de release van het laatste duel, zijn voortschrijdend gemiddelde piekte op 63 procent, hoewel het grotendeels wordt onderdrukt door de score van 5 procent van Het laatste wat hij wilde. Maar zelfs zonder dat, zou zijn gemiddelde destijds 76 procent zijn geweest, wat aantoont hoe indrukwekkend het voor hem was om een reeks van vijf films met een gemiddelde van 80 procent twee andere keren in zijn carrière (technisch drie, aangezien hij het voortschrijdend gemiddelde van 80 procent handhaafde van Good Will Hunting naar Shakespeare in liefde). Na De Tender Bar, zijn voortschrijdend gemiddelde van vijf films staat op 60 procent, en zelfs als zijn volgende film (waarschijnlijk De flits, tenzij Disney besluit om eindelijk uit te brengen Diep water) 100 procent raakt, zal zijn voortschrijdend gemiddelde net verlegen zijn om die 80 procent opnieuw te halen, hoewel de cijfers zelf zijn vrij willekeurig (en reflecteren niet altijd specifiek op zijn optreden), zijn recente reeks optredens in films als De weg terug en het laatste duel spreken voor zich.
ben Affleck heeft nog steeds veel films in zich, dus wie weet wat zijn ultieme erfenis zal zijn, maar elke acteur kan alleen maar dromen van een van de hot streaks die hij heeft gehad. Het feit dat hij van hoog naar laag en weer terug is gegaan en zichzelf telkens opnieuw uitvindt, getuigt van een grote veerkracht. Hij heeft een paar projecten aangekondigd, maar zegt dat hij zich wil concentreren op kleinere rollen die hem niet weghouden van zijn kinderen totdat ze afstuderen middelbare school, dus de volgende fase van zijn carrière kan weer een soort van heruitvinding zijn voordat hij zeker weer evolueert voor weer een nieuwe fase.
90 dagen verloofde: Caleb Greenwood reageert op de racistische berichten van Alina Kasha
Over de auteur