The Royal Treatment Review: Massoud & Marano Charm In Bland Netflix Fairytale

Het koninklijke filmuniversum van Netflix breidt zich uit met zijn nieuwste moderne sprookje De koninklijke behandeling—deze keer is het buiten de feestdagen. Het publiek maakt kennis met Thomas, Prince of Lavania (Mena Massoud) en Izzy (Laura Marano), de pittige Amerikaanse kapper die voorbestemd is om zijn stijve wereld door elkaar te schudden. De koninklijke behandeling speelt veel als De prinses-schakelaar en Een kerstprins films - minus het kerstelement. Izzy maakt van de gelegenheid gebruik om de bruiloftskapper van de prins te worden, maar het wordt ingewikkeld als hij en Izzy voor elkaar beginnen te vallen.

Mena Massoud had tot de nieuwe generatie leidende mannen moeten behoren na zijn ster-makende beurt in Disney's live-action Aladdin. Op voorspelbare Hollywood-manier is Massoud er echter niet in geslaagd te profiteren van dat enorme succes. Hier komt Netflix te hulp, met een erg saaie hoofdrol voor hem om te pronken met zijn charisma. Toegegeven, zoals Izzy in de film zegt, Thomas is van karton. Als je je kunt herinneren hoe flauw prins Richard en prins Edward waren?

Ondanks Massouds beste inspanningen, is Laura Marano opgezet om de hoofdrolspeler van deze film te zijn, met nog veel meer aandacht besteed aan het maken van een verstandige, empathische en optimistische jonge vrouw die voorbestemd is voor groter en beter dingen. Izzy is het archetype dat Vanessa Hudgens populair heeft gemaakt in haar Netflix-films, De prinses-schakelaar. Izzy is een trotse Italiaans-Amerikaanse met een hart van goud en genoeg humor en charme om zowat iedereen die ze ontmoet te verleiden. Marano heeft het in haar om zich dit personage eigen te maken, en ze doordrenkt Izzy met die Disney Channel-energie die heel passend is voor deze films.

De enscenering en verlichting zijn niets om naar te staren, en het acteerwerk is over de hele linie ondermaats. Iedereen is een archetype en het verhaal volgt een zeer voorspelbaar traject. Het enige dat deze film boven de andere heeft, is dat er een inspanning in het script zit om deze personages af te ronden. De romantiek krijgt de ruimte om te groeien en bloeien zonder gimmicks, terwijl de andere films slechts gimmicks zijn. Het script van Holly Hester is opmerkelijk omdat het daadwerkelijk contact maakt met het sleutelpaar en hen een band geeft tijdens een aantal zinvolle gesprekken. Het paar helpt elkaar ook echt door zowel te groeien als te leren van hun ontmoetingen met elkaar.

Het moet gezegd worden dat Netflix-films als De koninklijke behandeling kunnen zich geen nepkoninkrijk voorstellen dat niet expliciet Europees is. Ondanks dat dit de eerste van Netflix' sprookjesachtige films is met een gekleurde man als de prins, Lavania, die ligt ten oosten van Aldovia, en de bewoner heeft geen andere kenmerken dan een onopvallende Europeaan te zijn koninkrijk. Er is een wegwerpregel ingevoegd om het te begrijpen, waarbij Izzy Lavania beschrijft als een smeltkroes en dat het honderden jaren geleden op de handelsroute naar India lag. Maar een handelsroute van waaruit en voor wie? We hebben een bruine prins genaamd Thomas, een "schaduwrijk" deel van de stad genaamd "Uber de Gleise", wat Duits is voor "Over the Tracks", iedereen spreekt Engels met verschillende Britse accenten en culturele indicatoren suggereren dat het land ergens in Europa, de Middellandse Zee of om de een of andere reden in het Caribisch gebied zou kunnen liggen.

Misschien komt het door de beperkingen van filmen tijdens een pandemie of de angst van Netflix om iets te etnisch te laten lijken, maar het gebrek aan verbeeldingskracht dempt enorm The Royal Treatment's genot. Er wordt meer moeite gedaan om het Italiaanse erfgoed van Izzy (dat toevallig ook het erfgoed van Marano is) af te ronden dan in het creëren van een koninkrijk dat past bij een acteur van Egyptisch erfgoed. Kleurenblind casten is allemaal goed en wel als het gaat om het bieden van kansen, maar het verwaarlozen van iemands raciale en etnische achtergrond mag geen middel zijn voor gelijkheid.

De koninklijke behandeling is uiteindelijk goedaardig leuk. Het is lief, eenvoudig en saai. Het vindt het wiel niet opnieuw uit en mist creativiteit, maar het heeft wel een merkbare verbetering op het gebied van regie en cinematografie waardoor het zich onderscheidt van de rest. Hoewel het ontbreekt aan de vindingrijkheid en diepgang van de fictieve Lavania, en nog meer bij Thomas, volgt de film het flauwe pad van zijn voorgangers. Het is duidelijk dat de formule werkt voor Netflix, maar dat betekent niet dat deze niet kan worden verbeterd. Hopelijk, toekomstige afleveringen De koninklijke behandeling (als die er zijn) zal kennis nemen van Izzy's interesse in reizen over de wereld en geschiedenis en haar horizon verbreden.

De koninklijke behandelingbegon met streamen op Netflix op vrijdag 20 januari. De film is 96 minuten lang en heeft de classificatie TV-PG.