De poorten van de hel zijn echt, maar misschien niet voor lang

The Gates of Hell is een zinderende krater die al meer dan vijftig jaar in brand staat, en toevallig ook een toeristische attractie is. Vanwege gezondheidsproblemen zijn Turkmenistaanse regeringsfunctionarissen echter van plan om voorgoed een einde te maken aan de brandende brand. De natuur is niet de enige kracht die dingen creëert die dat wel zijn eng en toch fascinerend tegelijkertijd, aangezien de mensheid net zo capabel kan zijn.

Dit is precies hoe de Gates of Hell ontstonden, een kunstmatige krater in het midden van de Karakum-woestijn, in de buurt van een Turkmenistan-dorp genaamd Darvaza, dat letterlijk betekent 'poort'. Deze vrij letterlijke hotspot, ook bekend als de Darvaza-gaskrater, is het onderwerp geweest van verschillende documentaires en diende ook als achtergrond voor films. De autoriteiten van Turkmenistan overwogen de krater meer dan tien jaar geleden af ​​te sluiten, alleen om de krater te keren griezelig uitziende buitenkant in plaats daarvan in een toeristische attractie.

Het lijkt erop dat zijn dagen in de schijnwerpers ten einde lopen, aangezien Turkmenistaanse functionarissen opnieuw van plan zijn om de vlammen permanent te doven, volgens TWC. De Turkmenistaanse president Gurbanguly Berdymukhamedov gaf het bevel om te voorkomen dat de poorten van de hel aardgasbronnen verder verspillen en een gevaar vormen voor zowel het milieu als de omgeving lokale bevolking. Eerdere pogingen om de brandende krater te doven, bleken niet succesvol en het is onduidelijk hoe lang de meest recente inspanningen van de regering zullen duren.

Hoe de poorten van de hel zijn ontstaan

Ondanks zijn intimiderende naam, is de oorsprong van de poorten van de hel vrij alledaags in vergelijking met gevonden mysteries op andere planeten. Er wordt algemeen aangenomen dat de krater het resultaat is van een ongeluk dat plaatsvond tijdens een Sovjet-expeditie in 1971. Het belangrijkste doel was het boren van de site naar natuurlijke hulpbronnen, totdat de grond instortte, waarbij gevaarlijk methaan in de lucht vrijkwam. Om de gevaren van de verspreiding van schadelijk en licht ontvlambaar methaan in het gebied af te wenden, besloten wetenschappers de krater in vuur en vlam te zetten, in een poging de hulpbronnen uit te putten, een proces dat bekend staat als affakkelen.

Terwijl onderzoekers verwachtten dat het vuur binnen enkele weken zou uitbranden, onderschatten ze de hoeveelheid brandstof die het bevatte, waardoor het vijf decennia later continu bleef branden. Natuurlijk, een constant brandende krater kan voor velen een angstaanjagend gezicht zijn, maar de Gates of Hell is niet de enige vlammende put op onze mooie kleine planeet. Iets soortgelijks gebeurde in Centralia, Pennsylvania, waar in 1962 per ongeluk een steenkoolafzetting werd ontstoken. de kolenmijnen voor een veel langere periode laten branden en de eens zo bruisende stad in een spookstad veranderen. Natuurlijk, voor degenen die bang zijn dat ze de poorten van de hel misschien niet snel in zijn oude glorie zullen zien, zijn er ook andere griezelige locaties over de hele wereld die eruitzien net zo hels.

Bron: TWC

Midnight Mass Creator verduidelijkt het filmschema van nieuwe Netflix Horror

Over de auteur