WWE-games zouden beter zijn als ze het verleden zouden omarmen

Er was een tijd dat WWE games werden beschouwd als consoleklassiekers, maar de laatste jaren neemt de populariteit van de games af. Dit probleem kwam tot een hoogtepunt met de release van WWE 2K20, die kritisch werd gepand en beschouwd als een van de slechtste games van het jaar. WWE games hebben dringend een heruitvinding nodig, en ze kunnen er een vinden door simpelweg in hun eigen verleden te kijken.

WWE heeft in het verleden games uitgebracht die vandaag de dag nog steeds met veel plezier worden herinnerd, zoals: Hier komt de pijn en WWF Geen genade. Hoewel ze enkele van de functies missen die de nieuwere games aanprijzen, hebben ze nog steeds veel waarde om opnieuw te spelen. WWE veel kunnen leren van deze oudere games, en hoe hun relatief eenvoudige maar leuke gameplay meer dan een decennium later standhoudt. Net als De sprong van The Rock naar het filmsterrendom toont zijn blijvende populariteit, bewijzen deze oude spellen hun tijdloosheid. Als WWE dit gevoel kan heroveren, dan kan de recente teruggang in spelkwaliteit gemakkelijk worden teruggedraaid.

Eerst moet men zich realiseren wat deze oude heeft gemaakt WWE spellen zo populair. Het is een snel vechtspel dat de elementen van een worstelwedstrijd opneemt en tot op zekere hoogte overdrijft dat is nog steeds herkenbaar, maar geeft spelers voldoende speelruimte om wedstrijden te hebben die over-the-top zijn en belachelijk. Bijvoorbeeld, in Hier komt de pijn, kunnen spelers door enorme backstage-gebieden vechten en uit een helikopter duiken. Insgelijks, WWF Geen genade stelt spelers in staat om niet-worstelaars zoals Jim Ross te nemen en ze in kampioenen te veranderen. Deze spellen hebben een leuk arcade-gevoel waardoor ze vermakelijk blijven. Het enthousiasme voorbij WWE een nieuw merk aanvragen voor Geen genade toont hun blijvende populariteit.

WWE 2K-games hebben de showmanship verloren die worstelen speciaal maakt

Sinds WWE begonnen samen te werken met 2K Games, hebben de titels een belangrijke wending genomen. De games hebben de meeste arcade-achtige elementen uitgekleed en hebben een wending genomen in de richting van sportsimulatie. In een poging om de games realistischer te maken, is de gameplay nu langzamer en zijn veel aspecten afgezwakt. Schandalige elementen zoals door muren breken en duiken vanaf het dak van de arena zijn niet meer. In hun pogingen om de game als een serieuze titel te behandelen, hebben de ontwikkelaars veel van het spektakel weggenomen. Zelfs WWE's kayfabe is definitief dood, de 2K-spellen spelen alles recht zonder charme of showmanship. Als gevolg hiervan missen de games de replay-waarde.

Pro worstelen gaat niet alleen over atletiek, maar er is ook een aspect van theater. De personages en flitsende outfits, evenals hun uitgebreide ingangen, muziek en promo's dragen allemaal op een belangrijke manier bij aan de show. De oudere titels in de serie omarmden dat, waardoor spelers de wilde wereld van het worstelen konden betreden en het op een goede manier groter en belachelijker konden maken. De meer recente titels lijken echter een minachting te hebben voor het bombastische karakter van worstelen. De aangekondigde rol van Johnny Knoxville in de Royal Rumble van 2022 laat zien dat worstelen nog steeds gek en leuk kan zijn, wat het bizar maakt dat WWE's 2K-games lijken vastbesloten om meer vermakelijke elementen te negeren.

Om terug te keren naar hun oude glorie, WWE moet van koers veranderen op de simulatietrend die 2K heeft gevolgd en omarmen wat oudere worstelgames leuk maakte. Ze hoeven niet te experimenteren met UFC-stijl indieningssystemen of laat wedstrijden er zo realistisch mogelijk uitzien. De enige les die uit het oude moet worden getrokken WWE games is dat worstelen leuk kan zijn, en videogames zouden dat ook moeten zijn. Hopelijk, toekomst WWE games - zoals het mogelijke Geen genade sequel - zal terugkeren naar deze filosofie.

God of War & Forbidden West Fan DLC-concept toont Aloy als Kratos

Over de auteur