Voltron: Legendarische verdediger: 10 droevigste citaten

Voltron: legendarische verdediger is een show vol actiescènes en spannende situaties. Het gaat echter ook de emotionele en verdrietige momenten niet uit de weg. Aangezien de show zich afspeelt tijdens een intergalactische oorlog, gebeuren er natuurlijk veel tragedies, en ze zijn erg schokkend om te zien.

Tijdens de show zien kijkers personages sterven, familieleden uit elkaar worden gerukt en elk personage lijdt onder de littekens van wat ze hebben meegemaakt. Dit heeft geleid tot veel verpletterende scènes, waaronder ongelooflijk trieste citaten, die het waard zijn om naar te kijken.

Toen Allura en Alfor hun laatste afscheid zeiden

"Tot ziens, Allura."

Allura is mogelijk het meest tragische personage in de hele show, aangezien de serie begint met het wegvagen van haar hele planeet en al haar bewoners. Dit geldt ook voor haar geliefde vader. Ze kan nog steeds met hem praten via het kasteel, maar wanneer het kasteel beschadigd raakt, moet ze de geest van haar vader vernietigen om alle anderen te redden.

Dit leidt tot een ongelooflijk hartverscheurende scène, als ze wordt gebombardeerd met herinneringen aan haar overleden vader, maar ze knuffelt hem nog een laatste keer en neemt afscheid. En voor een fractie van een seconde lijkt haar vader weer zijn oude ik, en hij neemt helaas een laatste vaarwel voordat hij volledig verbrijzeld wordt.

Toen Shiro zag hoe Allura werd gevangengenomen

"Nee!"

Tijdens een missie waarbij Allura en Shiro inbreken op een Galran-schip, wordt Allura gevangengenomen, maar niet voordat Shiro in een ontsnappingscapsule wordt gegooid om hem te redden. Ze doet haar best om naar hem te glimlachen als ze wordt vastgepakt en hij wordt weggevlogen, waarbij de slow-motion de emoties van de scène benadrukt.

Shiro, die meestal behoorlijk beheerst is, schreeuwt op dit moment zijn angst uit, wat benadrukt hoe schokkend deze scène is. Dit soort epische en emotionele scènes bewijst dat Netflix geweldig is in het maken van sci-fi-shows, en gelukkig zijn er genoeg Netflix sci-fi en fantasy-shows komen uit in 2022.

Toen Lance de aarde miste

"Ik wil gewoon naar huis."

Een van de bepalende kenmerken van Lance is dat hij veel van zijn familie en huis houdt. Dit maakt hem vertederend, maar het leidt ook tot een verdrietig moment wanneer hij Coran vertelt over alle dingen die hij op aarde mist. Terwijl Lance erkent dat het zijn verantwoordelijkheid is om het universum te redden, wil hij gewoon naar huis.

Dit is ongelooflijk ontroerend, omdat het het publiek eraan herinnert dat Lance slechts een tiener is die veel te veel verantwoordelijkheid heeft gekregen. Bovendien ontploft er direct na deze scène een bom naast hem, en een paar enge momenten lijkt het alsof Lance nooit meer naar huis zal kunnen gaan, wat zijn verlangen daarnaar nog droeviger maakt.

Toen Lance zich onzeker voelde

"Misschien heb ik niets. Misschien ben ik gewoon een vijfde wiel, een zevende wiel als je Coran en Allura meetelt. Dat is een verschrikkelijk wiel om te zijn."

De manier waarop Lance is geüpdatet van zijn eerdere iteraties tot een veel emotioneel interessanter persoon, bewijst dat: Netflix moet meer tekenfilms opnieuw opstarten. In het begin lijkt Lance erg eigenwijs, maar later wordt onthuld hoe onzeker hij eigenlijk is, en deze onzekerheid speelt een grote rol in zijn karakterboog.

Tijdens een missie vertrouwt hij een Yupper toe dat hij zich vaak als een zevende wiel voelt voor de Voltron-groep, omdat alle anderen echt getalenteerd lijken te zijn in hun eigen ding. Natuurlijk brengt Lance veel voor het team, inclusief zijn leiderschapskwaliteiten en zijn scherpschieten, maar het is ongelooflijk triest om hem te horen twijfelen aan zijn eigen capaciteiten.

Toen Keith tegen Hunk schreeuwde

"Zijn we eigenlijk wel vrienden? Is er iets dat ons samenhoudt, afgezien van een aantal verknipte reeksen toevalligheden?"

"The Journey Within" is misschien wel een van de meest emotioneel donkere afleveringen van de hele serie. Daarin komen de Paladins vast te zitten en worden ze steeds paranoïde en geïrriteerder naarmate ze langer door de ruimte zweven. Dit leidt ertoe dat ze allemaal tegen elkaar schreeuwen, en ondanks Hunk's beste inspanningen om de groep bij elkaar te houden, haalt Keith uit en beweert dat geen van hen echt vrienden zijn.

Hoewel Keith waarschijnlijk niet meent wat hij zegt, is het erg verontrustend om je voor te stellen dat na al hun tijd samen, geen van de groep echt als vrienden voelt. Dit soort dramatische spanning is waarom dit een tekenfilmserie die volwassenen niet mogen negeren.

Toen Allura zichzelf opofferde

"Ik ben bang dat dit is waar we uit elkaar gaan."

De dood van Allura is een onderwerp waar veel fans van de show moeite mee hebben, omdat het uit het niets leek te komen, en veel fans geloven dat het slechte smaak was dat een overlevende van genocide het enige Voltron-lid was dat stierf in de einde. Fans zijn het er echter nog steeds over eens dat haar sterfscène ongelooflijk triest was.

Ze neemt afscheid van elk van de Paladins, maar het meest trieste moment is misschien wel wanneer ze voor het eerst onthult dat ze zichzelf gaat opofferen. De verwarring die ontstaat bij de andere Paladins is hartverscheurend, en ondanks Allura's pogingen om sterk en dapper te lijken, wordt het gewicht van haar opoffering gevoeld door alles wat ze zegt.

Toen Keith probeerde te redeneren met Shiro

"Jij bent mijn broer. Ik hou van jou."

Shiro en Keith hebben een zeer sterke band met elkaar, dus het is hartverscheurend om deze band te zien krijgen uit elkaar gescheurd wanneer Shiro, die wordt geopenbaard als Kuron, een hulpmiddel wordt voor Haggar en begint aan te vallen Kees. Terwijl Keith worstelt om Shiro weer normaal te maken en zich tegelijkertijd verdedigt tegen Shiro's aanvallen, schreeuwt hij dat Shiro zijn familie is en dat hij van hem houdt.

Dit is wat Shiro uiteindelijk uit zijn bloeddorst haalt, maar het is ongelooflijk hartverscheurend om Keith zo hulpeloos en bang voor zijn broer te zien. Op dit moment staat Keith op het punt het gevecht te verliezen, dus het idee dat dit zijn laatste woorden hadden kunnen zijn, is ongelooflijk triest.

Toen Pidge het graf van Matt vond

"Het spijt me zeer. Ik was te laat."

Pidge is een van de slimste stripfiguren daarbuiten, maar ze kon niet alles oplossen. Gedurende de voorgaande seizoenen was Pidge wanhopig op zoek naar haar familie, die gevangen was genomen door de Galra. Tijdens seizoen 4 gelooft ze dat ze de coördinaten van haar broer Matt heeft gevonden, maar ontdekt dat het de coördinaten van zijn graf zijn.

Gelukkig komt Matt in leven, maar op dit moment krijgen kijkers een angstaanjagende scène van Pidge op de grond vallen en huilen en zich verontschuldigen bij het graf van haar broer, omdat ze gelooft dat ze dat heeft gedaan faalde hem. En het feit dat zowel Pidge als haar broer erg jong zijn, draagt ​​alleen maar bij aan de tragische sfeer.

Toen Coran zich zorgen maakte over Allura

"Alsjeblieft, haast prinses."

Coran wordt meestal beschouwd als het belangrijkste stripfiguur, maar zelfs hij krijgt zijn droevige momenten. Net als Allura is hij een van de weinige overgebleven Alteans, en het is duidelijk hoeveel hij voelt dat hij Allura moet beschermen. Hij geeft veel om haar, dus als ze vastzit in een gevaarlijke situatie, en hij vastzit op het Kasteel van Leeuwen, kan hij haar alleen maar smeken om zich terug in veiligheid te brengen.

Het is heel emotioneel om te zien, vooral omdat Coran zijn pleidooi fluisterend uitspreekt. Omdat hij Allura's voogd is, moet hij zich op dit moment zo hulpeloos en kwetsbaar hebben gevoeld, en die pijn kan door zijn woorden worden gevoeld.

Toen de ouders van Hunk gevangen zaten

"ik ben Ik ga je eruit halen."

Wanneer de Paladins terugkeren naar de aarde, zijn ze geschokt om te zien dat het is aangevallen door de Galra. Terwijl de aarde haar best doet om de buitenaardse invasie af te weren, zijn veel bewoners van de aarde gedwongen in krijgsgevangenenkampen, en dit geldt ook voor Hunk's ouders.

Hunk wordt vaak gezien als een zachtaardig, zij het een beetje laf, karakter, maar terwijl hij toekijkt hoe zijn ouders in een cel worden geduwd, zweert hij in tranen om hen te redden. Hunk zien huilen maakt het bijna onmogelijk om niet met hem mee te huilen, omdat zijn woorden een manier voor hem lijken om de pijn te verbergen die hij voelt terwijl hij zijn ouders op zo'n vreselijke manier ziet lijden.

South Park: waarom afleveringen "200" en "201" werden verbannen

Over de auteur