Wat zit er in een zwart gat? Wetenschappers gebruiken een kwantumcomputer om erachter te komen
Wetenschappers wendden zich tot een kwantumcomputer om onmogelijke berekeningen te doen en naar binnen te kijken zwart gat. Hoe verrassend het ook mag klinken, natuurkundigen hebben wetten om grote gebeurtenissen zoals zwaartekracht en kleine gebeurtenissen zoals deeltjes te verklaren. Maar de twee wetten werken niet samen. In plaats daarvan werken ze in verschillende dimensies.
Veel natuurkundigen hebben geprobeerd de zwaartekracht te verenigen met de deeltjestheorie. Snaartheorie is de meest geaccepteerde theorie die probeert beide werelden met elkaar te verzoenen, de grote wereld van Albert Einstein en zijn wetten van de zwaartekracht en de oneindig kleine kwantumwereld. Binnen de snaartheorie suggereert een benadering die bekend staat als holografische dualiteit dat drie dimensies "projecties"van twee dimensies. Eigenlijk, zwarte gaten, het hele universum en al het leven zou niets anders zijn dan een hologram.
Natuurkundigen uit de V.S., Japan en het V.K. gebruikte holografische dualiteit en kwantumcomputers om in een zwart gat te kijken. Hun simulatiemodellen voor zwarte gaten tonen de gekromde ruimtetijd die Einstein voorspelde en de deeltjesreeksen die eraan vastzaten. Het team zegt dat deze methode kan werken als een nieuwe bron om theorieën te bewijzen en zwaartekracht te begrijpen door middel van holografische dualiteit, en ook om te onderzoeken
Een tool en bewijsmethode voor de wildste ideeën
De theorie van holografische dualiteit suggereert dat, wiskundig gezien, de zwaartekracht verandert wanneer deeltjes worden veranderd. Enrico Rinaldi, een onderzoeker-wetenschapper aan de afdeling Natuurkunde van de Universiteit van Michigan, gebruikt de simulaties om kwantummatrixmodellen op te lossen die kunnen beschrijven hoe de zwaartekracht in een zwart gat werkt. Rinaldi zegt dat lange onbeantwoorde vragen over de waarnemingshorizon, wat het is en waar het vandaan komt, kan worden beantwoord door te kijken naar hoe deeltjes en zwaartekracht zich gedragen in een zwart gat.
Theoretische en experimentele fysica is ontstaan uit abstract filosofisch denken dat antwoorden zoekt op de grote levensvragen. Er zijn echter wiskundige, astronomische en andere soorten bewijs nodig als bewijs om theorieën te ondersteunen. Deze nieuwe simulaties van het leven in een zwart gat zouden in die zin een doorbraak kunnen zijn.
Het is onmogelijk met de beschikbare technologie om in een zwart gat te gaan, waar zogenaamd de singulariteitsgebeurtenis alle materie verplettert, inclusief licht. Deze nieuwe, moderne en geavanceerde methode is een hulpmiddel dat de wetenschappelijke gemeenschap in staat stelt om toegang te krijgen tot de ontoegankelijke wereld van zwarte gaten. "Omdat deze matrices een mogelijke representatie zijn voor een speciaal type zwart gat, kunnen we, als we weten hoe de matrices zijn gerangschikt en wat hun eigenschappen zijn, bijvoorbeeld weten wat een zwart gat ziet er van binnen uit,' zegt Rinaldi.
Bron: PRX Quantum
Reizen naar Mars kunnen slechts 45 dagen duren bij gebruik van laservoortstuwing