Chinese Lunar Rover-spots doorzichtige glaskralen op de maan

click fraud protection

China's maanrover heeft iets ongelooflijks gespot: een paar glazen bolletjes die aanzienlijk groter zijn dan glaskralen die gewoonlijk op de van de maanoppervlak, en ze zijn ook doorschijnend, wat nog een ander interessant kenmerk is. Nu is de maanregoliet niet vreemd aan glasachtige stoffen, die zijn ontstaan ​​als gevolg van vulkanisme en hogesnelheidsinslagen van objecten die in het verleden de enige natuurlijke satelliet van de aarde hebben geraakt.

Wanneer een object met hoge snelheid zoals een asteroïde het maanoppervlak raakt, leidt de inslag tot een uitbarsting van hoge temperatuur die een deel van het maanmateriaal eromheen doet smelten, dat uiteindelijk afkoelt en een glazige verschijning. Condensatie van slagdamp kan echter ook leiden tot glasvorming. Eerder dit jaar heeft de rover ook ontdekte een groen gelachtig materiaal waarvan wordt gedacht dat het afkomstig is van inslagsmeltbreccia.

De Yutu-2 rover zet zijn hete streak voort en heeft nu foto's gestuurd van twee doorschijnende glazen bolletjes die hij op de maan heeft gezien. Glasachtig materiaal op de maan wordt meestal gevonden op basaltstenen of in de vorm van bollen die kleiner dan 1 millimeter in diameter, terwijl de meerderheid ongeveer 300 micron meet gemiddeld. De bollen die door Yutu-2's ingebouwde panoramacamera zijn gespot, zijn van centimeterschaal. Naast bolvormige glazen bolletjes heeft de rover ook haltervormige glazen objecten gespot die een lichtbruinachtige kleur hebben, maar die hebben meer observatiegegevens nodig om te bevestigen. Volgens het missierapport zijn er geen glazen bolletjes van die grootte geweest

waargenomen op de maan tot dusver. Bovendien is de kleurwetenschap van deze bril anders. De bevindingen zijn gepubliceerd in Wetenschapsbulletin.

Maangeschiedenis van binnenuit bekijken

Oranje grond nabij Station 4 op Apollo 17 (Credit: NASA)

Astronauten van de Apollo-missie brachten ook glazen bollen mee van de maan, maar die waren bijna ondoorzichtig van kleur met een donkergroene tint. Astronaut en geoloog Harrison Schmitt merkte deze kleurrijke glaskralen daadwerkelijk op tijdens een wandeling op de maan als onderdeel van de Apollo 17-missie in 1972. De kleuren varieerden op basis van de chemische samenstelling van elke bol. Deze kralen waren ook verantwoordelijk voor het geven van een oranje tint naar de maanbodem zoals te zien is op foto's. In feite hebben wetenschappers meer dan tien jaar geleden watermoleculen in deze glasparels gespot, wat meer licht wierp op een zogenaamd waterig verleden van de maan. Interessant is dat de Yutu-2 rover onlangs ook een konijnvormige rots fotografeerde, waarvan aanvankelijk werd gedacht dat het een mysterieuze hut aan de donkere kant van de maan.

Op basis van de eerste observatie merkt het team dat de Yutu-2-missie volgt op dat de grote glasparels mogelijk afkomstig zijn van een impactgebeurtenis. En aangezien smelten met hoge energie een vrij algemeen materiaal is dat wordt ontdekt op inslaglocaties op de maan, hoopt het team dat ze meer van dergelijke glasparels in andere kraters zullen tegenkomen. Helaas werden de glaskralen gefotografeerd terwijl de rover net voorbij kwam. Er werd geen samenstellingsonderzoek gedaan om hun chemie te analyseren. De transparante glasachtige objecten (ongeveer vier centimeter groot) die door de camera van de Yutu-2 worden gezien, zijn nu echter potentiële bemonstering doelen voor toekomstige missies en zal helpen de vulkanische of impactgeschiedenis van die specifieke regio op de maan te begrijpen.

Bron: Wetenschapsbulletin, NASA

DC & Marvel's crossover bewezen dat Batman de meest iconische held uit de strips is

Over de auteur