World of Warcraft: waarom de Blood Elves zich bij de Horde voegden

De bloedelfjes zijn een van de vele speelbare rassen in het fantasie-MMORPG-spel, World of Warcraft, maar sommigen vragen zich misschien af ​​waarom kiezen om als één te spelen ook betekent dat je moet vechten voor de Horde. Vergeleken met de andere rassen van de Horde lijken bloedelfjes een vreemde eend in de bijt, vooral als ze naast orks, trollen, tauren en ondoden staan. Om te begrijpen waarom de sin'dorei zich ertoe verbonden hebben... Wauw's Horde in plaats van de Alliance, moet men de geschiedenis kennen die voorafgaat aan de release van het spel.

Het verhaal van de bloedelfjes (sin'dorei in hun eigen taal) is belangrijk om op te merken, want alleen eerlijk hebben ze onlangs deze naam gedragen ten gunste van wat ze vroeger bekend stonden als de hoge elven, of Quel'dorei. Ze zijn verre afstammelingen van nachtelfen en zijn altijd gekenmerkt door hun affiniteit met magie en vooral hun afhankelijkheid ervan. In de begindagen van Warcraft geschiedenis genoten de hoge elven een welvarend bestaan ​​in ongerepte landen, waarvan de schoonheid een legende werd voor de andere rassen van het continent.

Toen de orks Azeroth binnenvielen in de Eerste Oorlog en een beslissende en verwoestende slag toebrachten aan de mensheid (een van World of Warcraftgrote evenementen), werd de Alliantie van Lordaeron gevormd als een tegenoffensief tegen de orcs-dreiging. De hoge elven, die al een gunst aan de mensen verschuldigd waren voor hun hulp bij het bestrijden van de trollen die hen eerder bedreigden, sloten zich gemakkelijk aan bij de vroege Alliantie. Dit zou hun reddende genade blijken te zijn, want het duurde niet lang voordat de orcs hun thuisland Quel'thalas aanvielen. De Tweede Oorlog eiste een zware tol van alle deelnemers, maar uiteindelijk zegevierde de Alliantie en de hoge elven keerden terug naar huis om hun wonden te verzorgen.

Warcraft 3's derde oorlog en de invasie van de gesel

Zoals volledig wordt uitgespeeld in de gebeurtenissen van het geliefde RTS-spel, Warcraft 3, Arthas Menethil - misschien wel het meest beruchte en invloedrijke personage van de franchise - had zijn eigen volk verraden en zich aan de Scourge verbonden. Zijn doel was om de machtige necromancer, Kel'thuzad, weer tot leven te wekken, maar om dit te doen had hij het soort kracht nodig dat alleen in de hoge elfenstad Silvermoon te vinden is. In het bijzonder was hij op zoek naar de Sunwell, de bron van onbeperkte magische energie die diende als het kloppende hart van de hoge elfencultuur.

De gevallen prins nam zijn ondode leger, zijn gelederen versterkt door de talloze lichamen van Lordearon's mensen, en marcheerde recht op zijn prijs af. Velen probeerden hem tegen te houden, waaronder de bekende Warcraft karakter Sylvanas Windrunner, maar zij werd, net als elke andere verdediger, genadeloos neergehaald en tot zielloze dienstbaarheid verheven. De hoge elven reikten om hulp, maar er kwam geen hulp van hun bondgenoten. Het grootste deel van de Alliantie was ofwel te ver weg om te helpen of was gewoon dood. Arthas voerde niets minder uit dan genocide, waarbij negen tiende van de elfenpopulatie in één wrede beweging werd weggevaagd. Bovendien verontreinigde hij de Sunwell onherkenbaar en vernietigde hij de bron van magie van de hoge elven en hun hoop.

Na al deze vernietiging en de dood van zijn vader de koning, had prins Kael'thas Sunstrider geen andere keuze dan wat er nog over was van zijn volk bij elkaar te schrapen en elders hulp te zoeken. De gevolgen van het verlies van de Sunwell eisten ook een zware tol van zijn mensen, en het opnemen van mana dreigde hen allemaal gek te maken van de honger naar magie. Kael'thas hernoemde zijn overlevende volk tot bloedelf, of sin'dorei, in de nasleep van deze verwoesting. de overlevenden van Warcraft's Scourge invasie van Quel'thalas gingen naar wat er nog over was van Lordaeron, maar Arthas had het meeste ervan al tot puin gereduceerd, en weinigen bleven over om de stukken op te rapen.

Warcraft's Blood Elves en de wreedheid van Garithos

heel weinig van Warcraft's Alliantie hield in die tijd stand in Lordaeron, aangezien de meeste van zijn troepen en al zijn capabele leiders nog steeds vochten tegen het Burning Legion een continent verder. Zo ontmoetten de bloedelfjes een man die de katalysator zou blijken te zijn die uiteindelijk alle liefde voor de Alliantie die ze nog hadden uitdoofde. Othmar Garithos was een hoge officier die merkte dat hij het geheel van de Alliantie-troepen die in Lordaeron waren achtergebleven, leidde, niet uit verdienste, maar louter uit wanhoop. Hij was een harde, xenofobe en onredelijke man, iemand die alles bekeek World of Warcraftandere rassen als minder dan mensen.

Kael'tha smeekte Garithos om hulp, maar de nepotistisch gepromoveerde grootmaarschalk had niets anders dan minachting voor de getraumatiseerde bloedelfjes. Hij weigerde hen zij aan zij met zijn mannen te laten vechten tegen de Scourge en stuurde in plaats daarvan de troepen van Kael'thas op zelfmoordmissies tegen de Scourge. Warcraftzijn ondoden, in de hoop dat ze niet terug zouden komen. Zonder andere optie accepteerde Kael de hulp van de naga, slangachtige mensen die uit de zee kwamen. Toen Garithos hoorde dat de bloedelfjes een bondgenootschap hadden gesloten met de naga, walgde hij ervan.

Hoewel het duidelijk was dat de sin'dorei alleen de messen met de naga samenvoegde om hun eigen bloedbad te voorkomen, gebruikte Garithos het als een excuus om hen ter dood te veroordelen op basis van verraad. De bloed elfen van Wauw's Azeroth werden gevangengezet en zouden allemaal zijn geëxecuteerd als Lady Vashj, de leider van de naga, haar eigen alliantie met Illidan Stormrage en Akama niet had gebruikt om ze allemaal te redden. De sin'dorei lieten Garithos over aan de Scourge en volgden natuurlijk Illidan, die hen een manier beloofde om hun vreselijke mana-opnames te verzadigen met behulp van de fel als een nieuwe krachtbron. Kael'tha stemde gretig in en leidde zijn volk naar een toekomst waar ze eindelijk de veiligheid en macht konden vinden die ze verdienden.

Wanneer en waarom WoW's Blood Elves zich bij de Horde voegden?

Niet elke high elf koos ervoor om Kael'thas te volgen. Sommigen zochten hun toevlucht bij de Kirin Tor, de groep magiërs die zich in de stad Dalaran bevindt. Deze elfen behielden hun naam en bleven bij de Alliantie, maar de overweldigende meerderheid van degenen die Arthas' aanval overleefden, volgde Kael'thas om Wauw's verbrijzelde wereld van Outland, het overblijfsel van de thuiswereld van de orcs waar Illidan Stormrage regeerde. Illidan gaf de bloedelfjes een middel om hun mana-opnames te verzadigen door de fel te gebruiken, een vorm van vluchtige en gevaarlijke magie die door het Burning Legion werd gebruikt om het leven te vernietigen.

De bijwerkingen van het gebruik van de fel waren minimaal, alleen de ogen van de bloedelf werden groen in plaats van blauw, en dus hadden ze hun meest nijpende probleem opgelost. Illidans plan was dat hij en al zijn volgelingen de fel vrijelijk zouden gebruiken, maar als wapen tegen het Brandende Legioen. In plaats daarvan zocht Kael'tha naar een duisterder middel om nog meer macht te krijgen. Hij begon verontwaardigd te worden over Illidan en ging samen met Kil'Jaeden, een van de meesters van het Brandende Legioen. Na verloop van tijd sijpelde de waanzin in Kael's hart en hij werd vernietigd, waardoor zijn volk zonder leider achterbleef.

Gelukkig voor de bloedelfjes was het precies rond deze tijd, tijdens de Wauw uitbreiding De brandende kruistocht dat de Horde en Alliance zich in Outland waagden om een ​​einde te maken aan de plannen van het Legioen. Natuurlijk waren de sin'dorei nog steeds op hun hoede voor de Alliantie en hadden ze geen haast om zich bij hun voormalige vrienden te voegen, dus de logische keuze was om de Horde te helpen in ruil voor een krachtig partnerschap. De toenmalige Warchief, Thrall, was blij de bloedelfjes in de gelederen van de Horde op te nemen en bewonderde hun expertise en vastberadenheid. Een nieuwe leider, Lor'themar Theron, werd gekozen als regent in plaats van een koning, en hij leidde zijn volk terug naar Azeroth, zij aan zij met hun nieuwe onwaarschijnlijke bondgenoten.

Er is een lange tijd verstreken World of Warcraft met de bloedelfjes als leden van de Horde, en hoewel hun relatie met de factie soms gespannen is, hebben de sin'dorei bewezen waardevolle bondgenoten te zijn. Lor'themar en zijn mensen leden meer dan de meesten, en de littekens van die gebeurtenissen blijven hangen in de collectieve psyche van alle bloedelfjes. Hun vijandigheid jegens World of Warcraft's Alliance-factie is afgenomen met het verstrijken van de tijd, maar het is onwaarschijnlijk dat ze ooit bereid zullen zijn om met hen samen te werken, althans niet permanent. Trouwens, de bloedelfjes weten dat ze er in het rood veel beter uitzien.

Genshin Impact: welk wapen is het beste op de 2.5 Weapons Banner?

Over de auteur