Junji Ito's Frankenstein maakt de klassieker nog gruwelijker met één draai

Waarschuwing: spoilers voor Junji Ito's Frankenstein zijn voorop.

Beroemde mangakunstenaar en schrijver Junji Itois een bonafide horroricoon, en zijn bewerking van Mary Shelley's Frankenstein roman bevestigt deze waarheid. Bekend om werken als Uzumaki, Tomie, en Gyo, wordt Ito's horror gekenmerkt door een gevoel van surrealistische lichaamshorror en psychologische waanzin. Beide thema's passen perfect bij Frankenstein, dat het verhaal vertelt van de poging van een jonge wetenschapper om leven te scheppen uit de dood, en de wrede gevolgen van zijn acties. Ondanks dat het een van de meest invloedrijke werken aller tijden is als het ontstaan ​​van het sciencefictiongenre, Frankenstein heeft een berucht gebrek aan getrouwe aanpassingen. Verschillende films voortgebracht en uitstapjes naar andere media, waaronder strips en manga, Frankenstein desalniettemin blijft het een altijd groen verhaal dat spreekt over de angsten en pijnen van leven en dood.

Ito's Frankenstein manga volgt nauw de plot van de roman van Mary Shelley

. Het begint met de ontdekking van een rillende Victor Frankenstein in de poolcirkel, die vertelt over zijn vroege leven en opleiding voordat hij onthult dat hij een wezen heeft gemaakt van het vlees van lijken. Toen Frankenstein zijn creatie tot leven zag komen, kwam hij in opstand en verwierp hij het schepsel dat op zijn beurt ontdekt dat zijn uiterlijk hem niet in staat maakt om lid te worden van de menselijke samenleving. Nadat Frankenstein er niet in slaagt om het schepsel een geschikte metgezel te bezorgen, vermoordt het schepsel verschillende vrienden en familie van Frankenstein, waardoor zijn schepper in hetzelfde hopeloze isolement als hij achterblijft.

De Frankenstein manga is verfrissend trouw aan Shelley's tekst, met uitzondering van één detail dat Ito's verhaal nog gruwelijker maakt dan het origineel. Terwijl Frankenstein van de roman uiteindelijk het vrouwelijke wezen vernietigt dat hij was begonnen te bouwen, is Frankenstein van Ito erin geslaagd er een te maken voor het monster. Terwijl het schepsel glimlacht in afwachting van zijn nieuwe metgezel, reageert zijn vrouwelijke tegenhanger vol afschuw bij het zien van hem, ondanks het feit dat zij zelf ook uit lijken is gemaakt. Het vrouwelijke monster valt het wezen aan met een schaar en dwingt hem haar te doden uit zelfverdediging. Verraden door het falen van Frankenstein om 'een metgezel te maken met wie [hij] vreugde kan delen', zweert het schepsel alles te vernietigen waar zijn schepper van houdt.

Deze draai aan Frankenstein maakt Ito's aanpassing bijzonder somber, en versterkt de thema's van isolatie van de roman. Door niet alleen de voltooiing van het vrouwelijke monster te laten zien, maar haar ook te laten gillen bij het zien van de Ondanks haar eigen lelijkheid bewijst Ito dat de creatie van Frankenstein nooit echt vrij kan zijn van vooroordeel. Hoewel de hand van Frankenstein in staat is om het leven te reproduceren, is hij niet in staat om onschuld te recreëren. Dit maakt de grootste zonde van Frankenstein niet zijn afwijzing van zijn schepping, maar zijn falen om hem een ​​middel te geven om aan het vooroordeel van zijn schepper te ontsnappen.

Ito's Frankenstein aanpassing staat bol van scènes van lichamelijke horror, maar de meest gruwelijke scène is van de interpersoonlijke soort met de afwijzing door het vrouwelijke wezen van haar beoogde metgezel. Het roept een vraag op over hoe culturele angsten zich ontwikkelen, aangezien het vrouwelijke wezen wordt gecreëerd met behulp van het hoofd van de ten onrechte geëxecuteerde familiedienaar van Frankenstein, Justine. Terwijl literatuurfans vaak klagen over de veranderingen in klassieke verhalen in nieuwe bewerkingen, Junji Ito's verandering eert de geest van Shelley's Frankenstein roman, waardoor nog een detail wordt toegevoegd dat de emotionele reis van het verhaal nog verwoestender maakt.

De meest storende kracht van Spider-Man is te R-rated voor de MCU

Over de auteur