Sandra Oh vergelijkt haar rood wordende en Umma-moederpersonages

click fraud protection

Sandra Oh heeft haar vergeleken Rood worden en umma rollen, wijzend op hoe beide complexe moeder-dochterrelaties in de Aziatisch-Amerikaanse gemeenschap verkenden. Op het eerste gezicht lijken deze twee films behoorlijk verschillend: de ene is een geanimeerde gezinsvriendelijke Pixar-film, terwijl de andere een bovennatuurlijke horrorfilm uit de PG-13 is. Echter, beide Rood worden en umma werden geleid door vrouwelijke creatieve teams en beide spreken op aangrijpende wijze tot de Aziatisch-Amerikaanse gemeenschap.

Rood worden ging in première op Disney+ op 11 maart en is een coming-of-age-verhaal dat de 13-jarige Meilin "Mei" Lee (Rosalie Chang) volgt. Terwijl Mei alle typische beproevingen van een 13-jarige moet doorstaan, is haar situatie een beetje ingewikkelder omdat ze elke keer dat ze nerveus of gestrest is in een gigantische rode panda verandert. Haar moeder, Ming Lee (Oh) wil dat Mei haar panda verborgen houdt, terwijl Mei haar probeert te omarmen als onderdeel van wie ze is. In de tussentijd,

umma volgt Amanda (Oh) en haar dochter Chris (Fivel Stewart) wiens rustige leven op een afgelegen boerderij wordt verstoord wanneer ze worden achtervolgd door de geest van Amanda's vervreemde moeder.

In een interview met de Los Angeles Times, Oh vergeleek de personages waarin ze speelde Rood worden en umma. Oh legde uit hoe beide films een zeer gecompliceerde loyaliteitsband onderzochten die in veel Aziatisch-Amerikaanse gemeenschappen bestaat. In de Aziatisch-Amerikaanse cultuur wordt respect zeer gewaardeerd en hebben dochters vaak moeite met het willen behagen van hun ouders, maar ook met het willen ontsnappen. In beide films probeert Oh als moeder haar dochter in veiligheid te trekken - of dat nu in een tempel is of een afgelegen boerderij. Hoewel ze aanmatigend overkomt, is het eigenlijk alleen haar wens om haar dochter te beschermen die haar acties bevordert. Bekijk haar verklaring hieronder:

Er is ook een specifiek Aziatisch-Amerikaanse, zeer gecompliceerde loyaliteitsbinding - zeker in "Umma", maar ook in "Turning Red" - waarvan ik denk dat velen van ons binnenkomen en er doorheen moeten gaan, als we in staat zijn geweest om goede relaties te hebben met onze ouders. Er is zoveel liefde en zoveel verwachting. En het is moeilijk voor ons om aan andere mensen die misschien niet in dezelfde cultuur opgroeien te vertalen hoe moeilijk het is om "nee" te zeggen of om onze ouders teleur te stellen. Het is onze eigen specifieke strijd. Een van de beelden waar ik het meest van hou en die me echt tot tranen bracht toen ik "Turning Red" zag, was toen Meilin als een panda probeerde de tempel te verlaten, en haar moeder, haar vader, oma en al haar tantes proberen haar terug te trekken... Het is alsof iedereen van wie je houdt en waarvan je weet dat hij van je houdt, je probeert te beschermen, en je weet al deze dingen, maar je moet ermee wegkomen. Je moet je eigen panda volgen. Deze metaforen! Het is heel duidelijk dat, zeg maar in 'Umma', Chris heel klassiek naar school wil en haar onafhankelijkheid moet vinden. En Amanda heeft ervoor gezorgd dat ze de rest van hun leven gewoon samen zullen leven op een bijenboerderij! [Lacht] Het is alsof het een tijdje leuk was, maar nu moet Chris scheiden.

Er zijn ook veel andere parallellen tussen Oh's karakters in Rood worden en umma. In beide films zijn de moeders die door Oh worden geportretteerd hard voor hun dochters en hebben ze zeer hoge verwachtingen. Ze doen echter alsof ze de strijd en terugdringing van hun dochters niet begrijpen, ondanks dat ze allebei hun eigen moeilijke relatie met hun moeder verbergen. Beiden zijn tot op zekere hoogte bang voor hun moeder en hebben een ingewikkelde relatie met hen, maar beide maakten dezelfde fouten toen ze moeder werden van hun eigen kinderen. Het bevestigt verder hoe, ongeacht iemands ervaringen, iemands cultuur en moederinstincten van generatie op generatie worden doorgegeven en moeilijk los te laten. Er is echter altijd nog hoop, aangezien beide moederpersonages van Oh leren hun visie op hun dochter los te laten.

Over het algemeen zijn de overeenkomsten tussen Oh's Rood worden en umma karakters zijn geen toeval. Beide films zijn projecten die genezing willen brengen aan mensen in de Aziatisch-Amerikaanse gemeenschap die moeilijke moeder-dochterrelaties hebben moeten doorstaan. Bovendien is het een dynamiek die ook in veel andere gemeenschappen bestaat. De verwachting van een moeder dat haar dochter een beeld van perfectie is, is er een waar veel meisjes onder hebben geleden. Maar nu, films als Rood worden en umma brengen het onderwerp aan de orde op een manier die zowel een jong als een oud publiek aanspreekt. Oh's rollen in Rood worden en umma spreken diep over de noodzaak voor moeders om hun dochters hun eigen leven te laten leiden en over de schade die kan ontstaan ​​als ze dat niet doen.

Bron: Los Angeles Times

Fantastic Beasts 3: Perkamentus & Grindelwald achtergrondverhaal uitgelegd

Over de auteur